'Leer jongeren bevindelijke taal'

[Maja de Bij]

Laat ik het dan wat stereotyper reformatorisch formuleren: een kenmerk van een kind van God is dat dat kind in Zijn nabijheid wil verkeren (dat werd trouwens in de preek ook gezegd).

Waarmee wat mij betreft weer eens blijkt dat stereotype reformatorisch heel erg bijbels is . Ik ben het met Raido eens. Bij God op schoot, is me veel te lief. Het klopt ook niet met de praktijk, als je ziet wat Gods kinderen soms moeten meemaken in hun leven. Zo lief is God niet. Dat komt in de tale Kanaans -voor zover ik die ken- vaak beter uit dan in dit soort vlakke beelden, vind ik.

[elbert]

Laat ik het dan wat stereotyper reformatorisch formuleren: een kenmerk van een kind van God is dat dat kind in Zijn nabijheid wil verkeren (dat werd trouwens in de preek ook gezegd).

Waarmee wat mij betreft weer eens blijkt dat stereotype reformatorisch heel erg bijbels is . Ik ben het met Raido eens. Bij God op schoot, is me veel te lief. Het klopt ook niet met de praktijk, als je ziet wat Gods kinderen soms moeten meemaken in hun leven. Zo lief is God niet. Dat komt in de tale Kanaans -voor zover ik die ken- vaak beter uit dan in dit soort vlakke beelden, vind ik.

Dan moet ik de preek nog wat verder uitleggen ter verduidelijking (je kunt hem ook gewoon beluisteren, zo 6 mei, dienst 9 uur of 10:45 uur), want het is evenzeer Bijbels, al is de betekenis minder lievig dan het lijkt. In Psalm 22:11 staat dat David op God geworpen is van de baarmoeder af. In de tijd van David was het de gewoonte dat het kind op de knieen van de vader werd gezet na de geboorte, als teken dat de vader ook verantwoordelijk is voor dit kind. Zo is ook David op God geworpen, van de moederschoot aan. Op schoot dus, maar niet op een lievige manier, wel op de manier van een oudtestamentisch geboorteritueel. Dat is dan weer wel tale Kanaans.

[Raido]

Het is alletwee een goed beeld, het ene meer voor jongeren het andere meer voor ouderen, ik ben 19 en heb van op schoot zitten of het beeld van een verliefd stelletje of van een klein kind.

En ja, je bent een kind van God etcetra; ik voel dat op een andere manier

[Klaas]

Ik ben het met Raido eens. Bij God op schoot, is me veel te lief.

Dat kan, net zoals een ander wellicht niets heeft met de uitrukking 'hongeren en dorsten naar.....'. Waar het mij om gaat is dat dat subjectieve duidingen van geloofservaringen zijn. Je kunt tot op zeker hoogte objectief bekijken of een bepaalde uitdrukking bijbels is, maar dat is niet waar het om gaat. Het gaat erom dat je met dit soort subjectieve aanduidingen niet kunt stellen dat de ene uitdrukking beter is dan de andere. Je kunt domweg niet stellen dat de TK de beste manier is om je geloofservaringen uit te drukken. Dat is net zo (on)zinnig als te stellen dat blauw de mooiste kleur is.

Het klopt ook niet met de praktijk, als je ziet wat Gods kinderen soms moeten meemaken in hun leven. Zo lief is God niet. Dat komt in de tale Kanaans -voor zover ik die ken- vaak beter uit dan in dit soort vlakke beelden, vind ik.

Als je onzorgvuldig omgaat met voorbeelden kun je elk voorbeeld naar de prullenbak verwijzen. In het voorbeeld ging het over het uitspreken van een verlangen. Met hetzelfde gemak en volledig voorbijgaand aan de context kan ik ook wel zeggen dat het leven van een christen niet voortdurend 'overvloeit van melk en honing', maar dat slaat ook nergens op omdat dat er ook helemaal niet mee bedoeld wordt.

[Maja de Bij]

Je kunt domweg niet stellen dat de TK de beste manier is om je geloofservaringen uit te drukken. Dat is net zo (on)zinnig als te stellen dat blauw de mooiste kleur is.

Dat zal ik ook zeker niet beweren en ik wil ook zeker niet oordelen over het geloof van anderen. Wat ik bedoel is, dat elke gemeente, gezindte, of wat ook, een eigen TK heeft, dat misschien nog beter met visserslatijn kan worden omschreven. Zo haalde enige tijd een gemeentelid van de baptistengemeente in Drachten nog Kopspijkers, doordat ze aangaf dat ze samen gemeenschap hadden in de kerk. Als in de snelst groeiende gemeente van Nederland zo gesproken wordt, geeft dat m.i. aan dat we ons over de TK an sich niet te druk hoeven te maken. Mij spreekt in ieder geval de taal van de SV erg aan, ik vraag me alleen af of dat hetzelfde is als de Tale Kanaans.

[Raido]

De taal van de SV als:

1. vertaling
2. voertaal in de kerk, met alle woorden als 'den Heeren' en 'gij'?

[Marnix]

Het is de ouderwetse Kanaanse taal
Zonder moderne troep maar ouderwets normaal
Dus praat maar lekker vaag als 't om geloven gaat.
Dat is beter dan dat mensen snappen waar iets slaat.

Een heel mooi land dat noemen we een land van melk en honing
en zondags trekken we tezamen naar de liefelijke woning.
Bent u zich al gewis, van het geheimenis
Dan leidt dit onherroepelijk tot blijde eerbetoning.
Doch vraagt men ons naar de gestalten onzer harten
dan zeggen we: We zijn doorboord met vele smarten
Misschien o zielsbeminden, moet u dat nog bevinden,
Mogen dan uw voeten worden licht als die der hinden
En mag u ondervinden, de toeeigening van het heil
Maar beste mensen zijn we niet teveel "traditie-geil"
Geboren ja dat zijn wij uit den moederschoot
Hoe zit het met u broeder, is uw oude mens al dood?
Mensen noemen we een stofje aan de weegschaal
Doe met me mee, allemaal en zing den Kanaanse taal

Het is de ouderwetse Kanaanse taal
Zonder moderne troep maar ouderwets normaal
Dus praat maar lekker vaag als 't om geloven gaat.
Zodat velen niet begrijpen waar het op slaat.

(de wereldgelijkvormigen zullen de parodie op "Origineel Amsterdams - Osdorp Posse" herkennen)

[tweetietwee]

*herkent de taal in zn geheel niet*

[Othello]

Briljant

[Riska]

inderdaad - briljant!

[Raido]

ROTFLOL

[tweetietwee]

ROTFLOL

[Marnix]

Rolling On The Floor Lauging Out Loud.

Trouwens, Smurffie heeft meegeholpen, zonder haar diepe rijke kennis van de bevindelijke taal was het niet zo mooi geworden

[Smurffie]

Nou, een paar woordjes maar hoor Marnix(a)

En eigenlijk zou je Hellenbroek een bedankje moeten sturen dan


Maar hij is zeker geniaal

[elbert]

Nog even afgezien van een specifieke invulling van de tale Kanaans, zijn we het er hopelijk wel over eens dat in de praktijk van het christelijke leven (of je nou evangelisch bent of oud-gereformeerd) we een taalgebruik hanteren dat elementen bevat die wezensvreemd zijn aan het moderne levensgevoel?

Nu is dat in het ene kerkverband/gemeente meer aanwezig dan in een andere, maar dit is wel een christelijk gegeven. Daarom zou ik maar voorzichtig zijn om er spotliedjes op te maken, zeker ook omdat niet-christenen dit ook doen met christenen die niet van bevindelijk-gereformeerde signatuur zijn. Er zijn nl. ook spotliedjes/prenten gemaakt over hoe evangelischen spreken (nu is dat minder, maar ik kan me herinneren dat zo'n 20 jaar geleden de EO flink op de hak genomen werd). Het spreken in specifiek bevindelijke taal is dan wel niet een christelijke noodzakelijkheid, maar heeft wel bewezen in mensenlevens en in het gemeenteleven waardevol te zijn.