De plaats van het Oude Testament

[Boekenlezer]

Boekenlezer,

Als er iets in is mijn topic dat niet volgens de bijbel is dan hoor ik dat graag van.

Als ik daaraan moet beginnen, dan kan ik voorlopig nog wel even bezig blijven, gezien de voorkeur voor enorme lappen tekst die je lijkt te hebben. (Waarop ik regelmatig zou kunnen zeggen: 'Men zwijgt verschrikt na zo'n lap tekst', zoals Sjaan eens deed bij iemand.)
Bovendien zitten we op dit moment ook niet in de meest inspirerende tijd van het jaar met die korte dagen, waarop erg vroeg donker wordt. Dan heb ik heel wat minder energie dan bijv. in het voorjaar of de zomer. En de hoeveelheid tijd die ik ter beschikking heb loopt ook niet over van mogelijkheden. Tel daar nog eens bij op dat de RTHP-en (RTHP = Regelmatig Terugkerende Huishoudelijke Plaag) ook geen gering beroep op mij doen, en je weet het waarschijnlijk wel...

[Marnix]

Herkenbaar.... ik zal maar niet verwijzen naar de gelijkenis van Martha, wiens tijd ook nog al eens door het huishouden werd opgeslokt

[Boekenlezer]

Misschien is trouwen met een vrouw dan toch nog niet zo'n slecht idee.

[Sjaan]

Ik weet niet of Ciska Dresselhuis (of hoe heet ze ook alweer?) het hier mee eens zal zijn

[Boekenlezer]

Maar ja, in het Oude Testament staat: En de HERE God zeide: Het is niet goed, dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken, die bij hem past. (Genesis 2:18)
Ik neem aan dat dat ook met het oog op de huishoudelijke stunteligheid zal zijn die een man kenmerkt. Je kent de uitdrukking vast wel: een mannenhuishouden.

De Opzij-lezende feministen zullen daar dan niks van willen weten, voorlopig ligt het feit er mooi wel even.

En neem je Paulus erbij, dan merk je dat het Oude Testament (o.a.) in dezen een funderende bodem heeft gelegd voor zijn schrijven. (Waarmee we weer keurig terug zijn bij jouw onderwerp. ) Ik kan Titus 2:5 er als voorbeeld bij noemen. Die tekst moest ik recentelijk eens uitzoeken, omdat mijn moeder aan mijn zus die tekst voorhield, maar zij repliceerde dat dat ook maar een vertaling is, en dat er in de grondtekst best wat anders zou kunnen staan. Zo zie je maar wat voor voordelen het kan hebben, als je in de familie een exegeet van zwaarder kaliber kan aanspreken.

[Sjaan]

Wacht, daar wil ik meer over weten. Als we het over de positie van de vrouw hebben, wordt er altijd direct naar Paulus verwezen en sommigen presteren het zelfs om te zeggen dat ze het in deze dingen domweg niet eens zijn met Paulus. Om niet al te zeer off-topic te gaan, zou je misschien een nieuw topic willen openen waarin je in de openingspost even vertelt hoe dat standpunt van Paulus gefundeerd is in het Oude Testament? Of, als je geen zin hebt in een hele nieuwe discussie daarover, zou je me daar iets over kunnen sturen in een pb? (als ik je tenminste goed begrepen heb dat je daar al een onderzoekje naar gedaan hebt, anders wil ik je hier niet mee opzadelen).

[elbert]

Een leuke site die mogelijke verwijzingen naar het Oude Testament in het Nieuwe Testament heeft verzameld, is de volgende:

http://www.bible-researcher.com/quote01.html
http://www.bible-researcher.com/quote02.html

Handig, omdat ook niet zo voor de hand liggende verwijzingen zijn opgenomen. Nadeeltje is wel dat deze engelstalig site de KJV versnummering gebruikt (die wijkt soms af van de Nederlandse versnummering). Ook is de invloed van de Septuagint in het Nieuwe Testament al eens onderzocht. Het blijkt namelijk, dat nogal wat aanhalingen uit het OT in het NT directe citaten uit de Septuagint (Grieks) zijn.

[Boekenlezer]

„Kerkvaders gebruikten OT om positie van christendom te bepalen”

LEIDEN - De kerkvaders gebruikten de uitleg van het Oude Testament om de plaats van het christendom te bepalen in het religieuze en intellectuele krachtenveld van hun tijd.

Dat stelt de Leidse classicus dr. Hagit Amirav in de jongste nieuwsbrief van de Universiteit Leiden. Ze won onlangs een subsidie van de European Research Council om onderzoek te doen naar de vraag waarom de kerkvaders uit de derde tot de vijfde eeuw zo veel aandacht besteedden aan de exegese van het Oude Testament.

„Historici voelen zich niet zo snel aangetrokken tot exegetische teksten”, aldus Amirav. „Maar ze zijn heel interessant als je ze analyseert als neerslag van het afbakenen en communiceren van een eigen, alomvattende christelijke identiteit. Dat gebeurde in onderlinge debatten, maar ook in oppositie tegen andere belangrijke spelers in het veld: de joden, en de hellenistische heidense intellectuelen.”

Volgens Amirav was het Oude Testament de enige externe bron waaraan het christendom autoriteit kon ontlenen. „Anders zou het iets volkomen nieuws zijn geweest, en dat was niet echt een aanbeveling in die tijd.”

Een van de manieren waarop kerkvaders het Oude Testament in het christendom hebben opgenomen, aldus Amirav, is de methode van allegorisering. Zo beschouwde de derde-eeuwse kerkvader Origenes „vrijwel alles” in het Oude Testament als een verwijzing naar Christus, en zag hij het Oude en Nieuwe Testament daardoor als één boodschap.

De allegorische uitleg, handelsmerk van de zogeheten Alexandrijnse school, stuitte echter op veel weerstand. Amirav: „De allegorische methode leverde het christendom problemen op met de vertegenwoordigers van de heidense hellenistische cultuur. Dat is een nieuw element dat ik in het onderzoek breng. De heidenen worden door moderne wetenschappers vaak over het hoofd gezien. Maar ze hadden wel degelijk een belangrijke stem. Het was een groep met een sterke intellectuele traditie, die goed tegengas kon geven.”

De hellenistische intellectuelen protesteerden tegen de christelijke annexatie van de allegorische methode. Allegorie mocht wel, zo was hun standpunt, maar alleen toegepast op mythen, niet op historische teksten zoals de Bijbel. „Bij de kerkvaders van de Antiocheense school zie je juist dat ze bijna helemaal niet allegoriseren. Dat viel me al op toen ik mijn promotieonderzoek deed naar Chrysostomus, een belangrijk exponent van die school. Wat ik ook zag, was dat de brieven van Paulus bij hem een heel belangrijke rol speelden.”

Tegenover de tweede-eeuwse ketter Marcion, die het Oude Testament onbruikbaar achtte, de Alexandrijnen én de heidenen legden de Antiocheners de nadruk op een morele interpretatie van het Oude Testament. „God was in hun optiek niet de wrede en grillige god van Marcion, maar een vaderfiguur, die soms boos is en soms aardig, maar die altijd in een soort pedagogische rol bezig is met de mensheid.”

De Leidse classicus ziet de brieven van Paulus als een brug tussen het Oude Testament en de evangeliën. „Door het Oude Testament te lezen door de bril van Paulus konden de Antiocheners het weer zien als een historische tekst. Die populariteit van Paulus en de nadruk op morele issues zijn nog nooit echt in samenhang bekeken.”


(Bron: RD)

Volgens Amirav was het Oude Testament de enige externe bron waaraan het christendom autoriteit kon ontlenen. „Anders zou het iets volkomen nieuws zijn geweest, en dat was niet echt een aanbeveling in die tijd.”

Is dat vandaag dan anders? Wat mij betreft niet, hoor. Overmatig NT-gebruik, wat suggereert als het christelijke geloof los staat van de oudtestamentische wortels komt op mij bepaald niet als een aanbeveling over!

Een van de manieren waarop kerkvaders het Oude Testament in het christendom hebben opgenomen, aldus Amirav, is de methode van allegorisering. Zo beschouwde de derde-eeuwse kerkvader Origenes „vrijwel alles” in het Oude Testament als een verwijzing naar Christus, en zag hij het Oude en Nieuwe Testament daardoor als één boodschap.

Tsja, of dat nou zo'n sterke zet is? Voor mijn gevoel niet.

Interessant artikel, overigens.

[Cicero]

Zie hier voor het niet ingekorte artikel:

http://www.nieuws.leidenuniv.nl/index.php3?m=&c=2020

[gerritse]

Welke plaats geven jullie het OT? Is die gelijk aan het NT? Bestaat het NT ten dienste van het OT? Bestaat het OT ten dienste van het NT? Heeft het OT afgedaan?
Ik merk dat door sommigen het OT minder wordt gewaardeerd dan het NT en dat heeft best grote gevolgen: de doop wordt dan niet gezien als voortzetting van de besnijdenis, de zondag niet als voortzetting van de sabbath (werken op zondag is dan dus geen oprobleem), enz. Ik ben benieuwd naar jullie visie hierop en o
Onderbouwing ervan!

Dag Sjaan,

Romeinen 15 v 4 zegt over het Oude Testament:
.............
Alles wat vroeger is geschreven , is geschreven om ons te onderwijzen, opdat wij door te volharden en door troost te putten uit de Schriften zouden blijven hopen
........
Het oude verbond staat in dienst van het nieuwe. Het is alles nog schaduwachtig. Aan de gemeente , die door Gods genade de werkelijkheid mag beginnen te zien, is in het Nieuwe Testament meer licht geopenbaard.
Maar....
al behoren besnijdenis naar het vlees, spijs-en reinigngswetten , het vieren van sabbatten tot voorbij zijnde tijden...
... dan nog:
- in het O.T. is er al de belofte, dat God bij ons zal zijn, dat wij hem tot een volk zullen zijn, tot zijn zonen en dochteren, (Lev.26 v 11, Ex 37 v 28, zie ook 2 Cor 6 v 18).
- de profeten schreven al over de uitstorting van de Heilige Geest, de Trooster, die ons verlost en geneest en door wiens kracht wij de mannelijke rijpheid bereiken
- en al die heerlijke dingen, die met name Jesaja mocht zeggen over de komende Verlosser
- en dan al die prachtige verhalen, waarmee jullie allemaal van peuter af al vertrouwd zijn, van 'Jozef in Egypte' en zo nog wel honderd 'standaardverhalen' meer.

Oude en Nieuwe testament horen bij elkaar, zijn eigenlijk een eenheid, net als zo'n modern verlichtingselement, dat je kunt verstellen van minder naar meer licht. Maar steeds is het LICHT.

Spreuken 4 v 18, zo'n heerlijke tekst uit het O.T.....
we KUNNEN het niet missen
....schrijft:
"Het pad van de rechtvaardige is als het glanzende morgenlicht, dat steeds helderder straalt tot de volle dag .(NBG)"" .

Laten wij dat verrukkelijke pad gaan aan de hand van de hele bijbel..

Daag
Ger
(Sommige gedachten ontleend aan de werken van J.E.v.d.Brink, maar dat zet ik er maar niet altijd bij).
G

[Boekenlezer]

Het valt mij op dat er in mijn kerk de laatste tijd zo vreselijk veel uit het Nieuwe Testament wordt gepreekt. En dan vooral de evangeliën. Ik vind dat uitermate jammer, want zo wordt er bij mij een NT-vermoeidheid in de hand gewerkt.
En dat zou niet voor het eerst zijn! Het zal ongetwijfeld de reden zijn dat ik bij persoonlijke bijbelstudie bijna altijd een oudtestamentisch gedeelte neem (hoe jammer de predikanten dat wellicht ook zullen vinden ).

Nou hoorde ik, dat dat aan de tijd van het jaar schijnt te liggen. Mijn vader zei dat het in deze tijd van het jaar gebruikelijk is dat er veel uit het Nieuwe Testament wordt gepreekt. En als ik terugkijk, dan is het inderdaad zo, dat de vorige keer dat ik nadrukkelijk last kreeg van een NT-vermoeidheid, dat dat in de eerste helft van het jaar was.
Het kerkelijk jaar als excuus om het Oude Testament links te laten liggen. In mijn Bijbel lees ik toch wat anders: Hij zei: ‘Dit is wat Ik jullie heb gezegd toen Ik nog bij jullie was: alles wat er in de Wet van Mozes en bij de Profeten en in de Psalmen over Mij geschreven staat, moet in vervulling gaan.’ (Lukas 24:44) Een uitermate interessante en prikkelende tekst. Laat mij dan maar eens zien waar ik dat concreet kan vinden! Maar daar lijken de predikanten zich niet zo erg voor in te spannen. Terwijl je het kerkelijke jaar daarvoor heel goed zou kunnen gebruiken, lijkt mij.

[learsi]

N.T. vermoeidheid is, hoop ik toch geen Christus vermoeidheid?
Hier spreekt Hij openlijk, zonder verhulling!
Hebr.1:1 spreekt boekdelen boekenlezer.
Als ik zou moeten kiezen, dan zou ik voor het N.T. kiezen.
Daar spreekt de Borg,......Zelf....
En ja, dat oude testament is niet te versmaden.
Wat je daar wel niet m.b.t.diezelfde Christus op mag diepen.....
Ik heb een zoon in Afghanistan(dutch army).
Als ik hem schrijf, dan eindig ik altijd met een Spreuk uit Spreuken!Christus verhuld, opdat in de overdenking van Spreuken, Hij openbaar mag worden.

[Boekenlezer]

Die NT-vermoeidheid zou je kunnen omschrijven als: ik word het zat dat er altijd maar uit een beperkt gedeelte van de Bijbel gepreekt wordt.
Dus dat is zeer zeker niet tegen Christus gericht.
Het is juist een gevoel van zatheid, ten gunste van het Oude Testament. Als er voldoende uit het Oude Testament gepreekt wordt, treedt die NT-vermoeidheid niet op.

[learsi]

Ik ben het volkomen met je eens,dat er altijd maar uit een beperkt gedeelte van het N.T. gepreekt wordt.
Zeer weinig preken over het Joh. evangelie!
Hoeveel heb jij er dit jaar al gehoord(Joh.)

[Riska]

Van een bevriend predikant weet ik, dat het Johannesevangelie veel diepere lagen heeft en dat je al snel de kans loopt iets over het hoofd te zien. Maar dat terzijde.

In veel kerken geldt het oecumenisch leesrooster. Daar wordt alleen in bijzondere dagen misschien van afgeweken (bv. bij een doopdienst of het doen van belijdenis), maar verder wordt er aardig de hand aan gehouden. Het nadeel is, dat soms ook bepaalde gedeelten uit het OT steeds weer aan de orde komen en andere gedeelten maar weinig.
De vorige dominee had de gewoonte om in de zomerperiode een Bijbelboek dat niet veel aan de orde kwam geheel te behandelen. Dat mis ik wel eens...