learsi schreef:Ik ging een verkeerde weg.......ik ellendig mens
In Rom 7 gaat het niet over een ongelovige die er achter komt dat hij ellendig is. Er staat: 19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
Een ongelovige wil het goede helemaal niet, dus dat kan niet op hem slaan. Graag bij elkaar houden wat bij elkaar hoort.
M.i. gaat het in Rom. 7 over een gelovige die na zijn bekering uit dankbaarheid de wet in eigen kracht wil houden.
Dat lukt niet, hij komt er daar achter dat hij de zondige natuur ook nog bij zich draagt.
De catechismus zegt dat de allerheiligsten maar een klein beginsel hebben. O.a. Rom 7 wordt daarvoor als bewijs aangevoerd.
Die indruk wekt Paulus verder helemaal niet (de andere apostelen trouwens ook niet) O.a. uit Rom. 8 krijgen we iets heel anders te horen. Daar wordt duidelijk hoe een christen kan leven door de kracht van de Heilige Geest. Wanneer dat niet gezien wordt dan kom je idd niet ver.
Paulus zegt: Rom.7:9 Ik nu leefde voorheen zonder wet. Met "voorheen" bedoelde hij niet: "voor hij tot bekering kwam". Want in Filp.3:6 staat duidelijk dat hij, wat de rechtvaardigheid betreft die in de wet is, onberispelijk leefde. Hij was heel ijverig bezig met de wet toen hij Jezus nog niet kende.
Dus dat 'voorheen' heeft betrekking op een ander tijdstip en wel vóór Rom. 7 en na zijn bekering. Toen leefde hij zonder wet, onder de genade Rom 6:14.
In Rom.7 kunnen we verder lezen dat een gelovige niet aan de wet verbonden is omdat hij met Christus gestorven is. De wet heeft geen zeggenschap over een lijk.
Paulus schrijft verder in de ik-vorm, dat hij zichzelf (nadat hij vrij was van de wet) weer heeft gesteld onder de wet die tot zonde prikkelt.
Hij kan de wet in eigen kracht niet houden en zo komt hij tot de uitspraak "ik ellendig mens, het goede dat ik wil doe ik niet ...enz".
learsi schreef:Je zonden confronteren je met je onmacht om te doen wat Gods wet van je eist. Zo ga ik me toch ellendig voelen? Bijzonder dat de mens zich liever niet met zijn zonden bezighoudt, liever zijn ellende(zijn zondig zijn) niet wil belijden. En dat er van de Helige(!) Geest juist staat, dat Hij zal komen om te overtuigen van zonde.
Joh. 16: 8 En als Die gekomen is, zal Hij de wereld overtuigen van zonde (enkelvoud), van gerechtigheid en van oordeel: 9 van zonde, omdat zij niet in Mij GELOVEN;
In de catechismus lezen we EVD, maar volgens mij is het nooit de bedoeling geweest om een theologisch systeem te maken.
Iig zegt de Bijbel niet dat je eerst je ellende MOET kennen, maar: Opb. 22:17 ... en die wil, neme het water des levens om niet. Geen enkele voorwaarde dus! Als God niet naar de reden van je komst vraagt hoeven wij er ons ook niet druk over te maken.
Ik denk dat iedereen die tot Jezus komt op de één of andere manier wel zal geloven dat hij/zij bij Hem beter af is, anders kom je niet lijkt mij.
Die reden is heel persoonlijk, en omdat we allemaal verschillend zijn kun je dat niet voor een ander invullen. Er moet zeker geen universele regel van gemaakt worden.
