eerste dagen als getrouwd stel

[Dine]

Dat boek is inderdaad een aanrader!
Het was voor ons ook een eye-opener, vooral omdat het ook weer een reden is om dingen te 'bepraten' en duidelijk te maken.
Al zaten wij aardig op 1 lijn, dus dat was wel grappig

[Maaike]

Kwebbel, je hoort mij niet zeggen dat je de pil niet mag gebruiken hoor. Maar ik vind het een beetje te ver gaan om te zeggen dat je de pil gebruikt, en daarbij God laat beslissen over een zwangerschap.

[kwebbel]

@PPM, Maaike, en nog wat anderen: ik ga hier niet meer inhoudelijk op in omdat het dan wel erg offtopic wordt, maar ik wil het meer ff soort van "afsluiten".
Kan mij niets boeien dat jullie commentaar hebben over hoe ik MIJN leven zou moeten indelen en hoe ik hoor te denken en hoe WIJ ons leven indelen. Ik vind het nogal wat om commentaar te leveren op iemand die jullie niet kennen en TOCH oordelen over dat ik geen kinderen "wil", of dat het toch kan, kinderen met 1 slaapkamer en dat het dus een kwestie is van "willen" of niet. Ik weet waarom ik NU de pil slik, en ik weet waarom ik bepaalde dingen doe. Laat het heel duidelijk zijn: dat jullie geen flauw idee hebben hoe ik ben, waarom ik bepaalde acties uitvoer. Dit topic raakt mij enorm hoe er op mij gereageerd wordt, ik heb het idee dat ik mij moet verantwoorden tegenover bepaalde mensen (ik weet het *zucht* niemand heeft dat gezegd!) maar de manier waarop er gereageerd wordt op mijn antwooorden heb ik dat toch echt het gevoel. Ik ga dan ook niet meer reageren op antwoorden die er nu nog komen van het hoe of wat e.d.

[Marnix]

Kwebbel, je hoort mij niet zeggen dat je de pil niet mag gebruiken hoor. Maar ik vind het een beetje te ver gaan om te zeggen dat je de pil gebruikt, en daarbij God laat beslissen over een zwangerschap.

De kans is nog steeds niet 0,0 procent bij pilgebruik... maar inderdaad, je neemt zelf verantwoordelijkheden dan en je maakt keuzes. Ik vind het net zo goed te ver gaan om te zeggen: We gebruiken geen voorbehoedsmiddelen en laten God beslissen over een zwangerschap. Natuurlijk moet Hij het geven en is zwangerschap een wonder, iets dat God geeft. Maar als je beiden vruchtbaar bent en je hebt gemeenschap zonder dat je voorbehoedsmiddelen gebruikt heeft je eigen keuze ook gevolgen voor de kans om zwanger te worden. Je mag hierin dus verantwoordelijkheid nemen. Je zegt toch ook niet: God beslist over mijn gezondheid dus rij ik door rood en laat ik Hem wel bepalen of ik een aanrijding krijg of niet? Je wil geen aanrijding dus je rijdt niet door rood en dat neemt niet weg dat je toch je verkeersveiligheid in Gods handen legt. Zo gaan de verantwoordelijkheden die wij krijgen en wel of niet nemen Gods leiding in alles hand in hand.

[pol]

@PPM, Maaike, en nog wat anderen: ik ga hier niet meer inhoudelijk op in omdat het dan wel erg offtopic wordt, maar ik wil het meer ff soort van "afsluiten".
Kan mij niets boeien dat jullie commentaar hebben over hoe ik MIJN leven zou moeten indelen en hoe ik hoor te denken en hoe WIJ ons leven indelen. Ik vind het nogal wat om commentaar te leveren op iemand die jullie niet kennen en TOCH oordelen over dat ik geen kinderen "wil", of dat het toch kan, kinderen met 1 slaapkamer en dat het dus een kwestie is van "willen" of niet. Ik weet waarom ik NU de pil slik, en ik weet waarom ik bepaalde dingen doe. Laat het heel duidelijk zijn: dat jullie geen flauw idee hebben hoe ik ben, waarom ik bepaalde acties uitvoer. Dit topic raakt mij enorm hoe er op mij gereageerd wordt, ik heb het idee dat ik mij moet verantwoorden tegenover bepaalde mensen (ik weet het *zucht* niemand heeft dat gezegd!) maar de manier waarop er gereageerd wordt op mijn antwooorden heb ik dat toch echt het gevoel. Ik ga dan ook niet meer reageren op antwoorden die er nu nog komen van het hoe of wat e.d.

Een ieder zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd. en wat een ander denkt moet een ander weten, maar als jij het niet ziet zitten om nu een kind te krijgen, moet je het niet doen. Jij draagt er verantwoording voor en niet andere refowebbers toch??

[elbert]

Modbreak: beste mensen, dit topic gaat niet over kinderen krijgen en ook niet over de pil. Willen jullie in het vervolg van dit topic je beperken tot de eerste dagen als getrouwd stel?

[kwebbel]

Kan zeker. Wij hadden toen m'n dochter werd geboren ook maar 1 slaapkamer.
En die slaapkamer was net zo groot als ons bed.
Dus ja, het is dus niet een kwestie van niet kunnen, maar van niet willen.

Ik heb je hier een PBtje over gestuurd want hier voel ik mij helemaal aangevallen en niet op mijn gemak met deze reactie. Jij kan niet oordelen of ik wil ja of nee. Ik ga door een moeilijke periode nu en het is voor ons nu niet verstandig om kinderen te krijgen, om diverse redenen. Hier laat ik het bij.
Sorry elbert voor nog een reactie offtopic. Ik kon het echter niet laten om niet te reageren.

[LeChat]

Back on topic dan maar weer idd: Zijn er hier mensen die het erg stíl vonden in huis toen ze pas getrouwd waren? Dat hoor je namelijk wel eens, vooral van mensen die uit een wat groter gezin komen - opeens met z'n tweetjes... (Voor mij zal dat dus waarschijnlijk niet gelden, ben het gewend alleen te zijn of met een paar mensen).

[Daphne]

Nee, had daar geen last van, vond het juist lekker...

[kirsten]

Eerlijk gezegd is dat iets waar ik heel erg naar uitzie. Ik kan niet goed tegen drukte om mij heen en ik heb vaak behoefte aan alleen zijn. Dit is nu niet echt mogelijk, maar door te trouwen wel

[Evelien]

Ik kan er allebei tegen.

Kom zelf uit een vrij groot gezin (7 kids) toen ik op mezelf ging wonen was ik nog vrij veel te vinden bij m'n ouders thuis.

Maar nu vindt ik het ook wel erg lekker dat ik/we soms alleen zijn, maar vindt het ook wel weer gezellig als we als fam. bij elkaar zijn. Heerlijk.

[*Annet*]

Ik vond het veel te stil. Op zich wel lekker rustig enzo samen maar er waren ook tijden dat ik dacht: vreselijk, saai en nix aan zo.

[Daphne]

Dat kwam bij mij pas na twee maanden. De eerste maanden genoot ik ontzettend van mijn rust. Toen ik eenmaal helemaal gewend was, kwam de heimwee. Gelukkig heb ik daar absoluut geen last meer van sinds we katten hebben.

[Jannoek]

ik woon al bijna 4 jaar op kamers, dus kan me niet voor stellen dat het voor mij nog wennen is om 'maar met z'n tweeen' te zijn. Lijkt me heerlijk juist!
Moet(en allebei) altijd erg wennen als we een weekend bij hem of bij mij thuis zijn. Zo'n drukte ineens, echt aanpassen dan!
Nu kan dat niet meer, een heel weekend, omdat ik fulltime werk. En daarbij hebben we ons nu ook aangesloten bij een gemeente in Utrecht, dus willen we graag de weekenden ook in Utrecht blijven én daar (in de buurt) gaan wonen als we trouwen...

[meissie88]

Ik denk trwns dat ik het niet erg zou vinden om getrouwd te zijn, en dus lekker met z'n 2-tjes te zijn, ipv thuis te wonen bij m'n ouders, zus en zusje...Al zal ik denk ik de aanloop die we thuis hebben wel missen, want heel vaak komt m'n andere zus 'even binnen rollen', of m'n broer komt ff snel langs, of...
Op 't moment wil ik eigks dolgraag op mezelf wonen, maar omdat ik ws binnen anderhalf jaar trouw, zou 't eigks sund wezen, kan dan beter nog ff sparen