Adoptie deel2

[paprikameisje2]

Galateia, ik zit met kippevel en tranen in mn ogen je verhaal te lezen. Weer. Wat weet je dingen toch ontzettend goed, mooi en duidelijk te verwoorden. Zo, dat wilde ik je toch even zeggen..

absoluut!!

[Galateia]

Nou ja, uhm, dank jullie wel

Ach, ik ros het allemaal zo die computer in zonder er bij na te denken. Het is namelijk zo vanzelfsprekend voor mij (en mijn man). Telkens als ik zoiets ergens schrijf of in een gesprek aan iemand vertel, dan wil ik het liefste in een vliegtuig springen en die kinderen ophalen

Het lijkt me gewoon heel gaaf om onze kids te ontmoeten en te leren kennen. En het lijkt me nog gaver wanneer mijn kind het aandurft om mijn uitgestrekte hand vast te pakken (en ik ben natuurlijk best een enge witte grote mevrouw). We zullen het samen moeten gaan doen. En of dat kind die hand nu pakt na 1 dag, 1 week of 1 jaar... mijn man en ik zijn mensen met een eindeloos geduld. Laat maar komen

[paprikameisje2]

dikke hug!! k hoop dat die tijd snel mag komen voor jullie!!

[LauraC]

Spannend...vandaag tekent Michaels bio-moeder hopelijk een document waarin ze afstand doet van Michael...nu maar hopen en bidden dat ze tekent!

[Saskia]

Spannend Laura, sterkte met wachten! Krijgen jullie het direct te horen?

[tante-tortel]

Spannend...vandaag tekent Michaels bio-moeder hopelijk een document waarin ze afstand doet van Michael...nu maar hopen en bidden dat ze tekent!

Ik zou daar dus nooit om kunnen bidden Kun jij je voorstellen dat je van zo een lief ventje (want dat is het zo te zien) vrijwillig afstand kunt doen? Denk je dan niet aan het enorme leed wat erachte moet zitten?

Het klinkt misschien hard, ik gun jullie oprecht kinderen, maar bij zoiets gaat mijn hart uit naar de moeder/vader die het kind om één of andere reden dus niet kunnen opvoeden...

[MissF]

Tuurlijk, maar daar kun je toch ook voor bidden?
maar ondertussen is het toch niet fout om enorm veel van je kindje (al is het niet biologisch, is is wel je kind!) te houden? Dan is het net zo erg omhet kindje weer af te staan als het voor de biologische moeder was!

Ik vind je reactie een beetje éénzijdig, en vind het jamer dat je niet verder kunt kijken dan dat.

[Galateia]

Ik denk ook dat er veel meer schuilt achter Laura's opmerking. Ze houdt van haar kindje, dat lijkt me logisch. Zijn bio-moeder heeft hem zijn hele leventje al in de steek gelaten. Dat wens je geen kind toe. Laura heeft hier en daar al wat laten doorschemeren, dat aan zijn bio-moeder alle hulp geboden is om voor Michael te kunnen zorgen, maar dat ze alles heeft afgewezen. Dan gaat er in Laura - logischerwijs - een moederinstinct groeien en dat instinct zegt: een vrouw die mijn zoon zo heeft afgewezen, daar wil ik hem nooit aan teruggeven. Lijkt me heel normaal en gezond. Want in wat voor situatie Michael dan terecht zou komen, ik denk dat we allemaal wel aanvoelen dat dat een ongezonde situatie is voor een kind.

En natuurlijk bid je dan voor de bio-moeder. Ik denk dat Laura en man dat hun hele leven zullen doen. Maar Michael is in principe al afgestaan, anders was hij nooit bij Laura en man geplaatst. Alleen moet alles nog officieel gemaakt worden.

Laura, ik hoop dat alles goed gegaan is. Wat spannend.

[Ansje]

Ik ben het helemaal met Galateia eens!

En Laura, weet je al wat meer? Spannend weer zeg!

[kwebbel]

Ik ben het totaal met Galateia eens, mens wat kan jij prachtige verhalen schrijven!! We zouden familie kunnen zijn !!! Ik had laatst een ouderling op bezoek die zij dat als hij het papier kon uitknijpen (hij had mijn verhaal bij zich) dat er een emmer vol emoties inzaten.....

[LauraC]

Spannend...vandaag tekent Michaels bio-moeder hopelijk een document waarin ze afstand doet van Michael...nu maar hopen en bidden dat ze tekent!

Ik zou daar dus nooit om kunnen bidden Kun jij je voorstellen dat je van zo een lief ventje (want dat is het zo te zien) vrijwillig afstand kunt doen? Denk je dan niet aan het enorme leed wat erachte moet zitten?

Het klinkt misschien hard, ik gun jullie oprecht kinderen, maar bij zoiets gaat mijn hart uit naar de moeder/vader die het kind om één of andere reden dus niet kunnen opvoeden...

Nou, het spijt me je te moeten mededelen dat ze met alle graagte heeft getekend! TT, ik wil verder niet mijn zoons priveleven blootgeven, maar laat ik even zeggen dat ze hem meer dan vrijwillig heeft afgestaan. Zij stond met 28 weken nog op de stoep van de abortuskliniek en is 10 minuten na de geboorte het ziekenhuis uitgewandeld. Niemand heeft haar ooit verteld dat ze haar kind niet mag...ze wil hem gewoon niet! Ik denk ook niet dat jij ons oprecht kinderen gunt, dat is me nu wel duidelijk, dus je kunt nu ook wel stoppen met de schijn ophouden. En het interesseert me toevallig helemaal niets wat jij ervan denkt. Lekker volwassen he!

[Fluitje]

Gefeliciteerd LauraC.

Ik wens jullie van harte Gods zegen toe met je zoon.
Is hij nu meteen officieel jullie zoon?

[Jaël]

Spannend...vandaag tekent Michaels bio-moeder hopelijk een document waarin ze afstand doet van Michael...nu maar hopen en bidden dat ze tekent!

Ik zou daar dus nooit om kunnen bidden Kun jij je voorstellen dat je van zo een lief ventje (want dat is het zo te zien) vrijwillig afstand kunt doen? Denk je dan niet aan het enorme leed wat erachte moet zitten?

Het klinkt misschien hard, ik gun jullie oprecht kinderen, maar bij zoiets gaat mijn hart uit naar de moeder/vader die het kind om één of andere reden dus niet kunnen opvoeden...

Nou, het spijt me je te moeten mededelen dat ze met alle graagte heeft getekend! TT, ik wil verder niet mijn zoons priveleven blootgeven, maar laat ik even zeggen dat ze hem meer dan vrijwillig heeft afgestaan. Zij stond met 28 weken nog op de stoep van de abortuskliniek en is 10 minuten na de geboorte het ziekenhuis uitgewandeld. Niemand heeft haar ooit verteld dat ze haar kind niet mag...ze wil hem gewoon niet!
Ik denk ook niet dat jij ons oprecht kinderen gunt, dat is me nu wel duidelijk, dus je kunt nu ook wel stoppen met de schijn ophouden. En het interesseert me toevallig helemaal niets wat jij ervan denkt. Lekker volwassen he!

Toch denk ik dan waarom wil ze dat kind niet. Het lijkt mij dat je nooit zomaar je kind weggeeft, dat je het echt niet wil. Misschien doet ze zo hard omdat ze het echt niet kan, of heeft iemand haar toch gedwongen. En doet ze extra hard, om haar gevoel te overschreeuwen. Ik weet het niet, maar dat zijn wel gedachten die bij mij opkomen, als ik dat lees.
Mischien is er ergens toch wel een vrouw die huilt om haar kindje wat ze niet meer heeft.

Maar voor jullie is het natuurlijk heel gaaf dat je Michael mag houden, zo'n mooi kindje helemaal voor jullie. [/quote]

[esli]

Ik vrees dat je te positief denkt en dat er wel degelijk mensen/moeders zijn die hun kind gewoon echt niet willen hebben. Waarschijnlijk liggen daar idd. superveel persoonlijke problemen aan ten grondslag:(

[Daphne]

Ik vrees dat je te positief denkt en dat er wel degelijk mensen/moeders zijn die hun kind gewoon echt niet willen hebben.

Inderdaad.