Tuinfluiter schreef:Heel moeilijk als je er aan denk want nu de weg van God is.
En aangezien het feit dat je daar toch niet achter komt, is het het beste om je eigen gevoel te volgen.
Moderator: Moderafo's
NdW schreef:Moeilijk... inderdaad oneerlijk verdeeld. Ik schaam me een beetje als ik zie hoeveel er zijn die moeite moeten doen om een kindje te krijgen.
En wij kunnen het wel maar we zien het nog niet zitten. Aangezien mijn man burn-out heeft (gehad) en ik nu met spanningsklachten loop. Soms denk ik dat alles oplost als we een kindje krijgen maar dat is natuurlijk niet zo. Toch heb ik het verlangen wel sterk. Zeker als er in je omgeving zoveel kinderen worden geboren en soms mensen zo brutaal zijn om te vragen/kijken of je (na ruim anderhalf jaar) nog niet zwanger bent.
Zijn er nog meer mensen die kinderwens hebben maar waar het momenteel niet mogelijk is om psychische redenen? Hoe gaan jullie er mee om?
LauraC schreef:@ Daphne en Tuinfluiter: veel sterkte allebei...Misschien denken jullie wel, wat doet zij nog in dit topic, ze heeft nu toch een kind? Ja, dat is wel zo, maar dat betekent niet dat ik er minder verdrietig om ben nooit zelf een kind te kunnen baren. En ik vind het ook nog steeds moeilijk als mensen in de omgeving vertellen zwanger te zijn.
petra85 schreef:NdW:
idd ook psychische klachten slik nu aantal jaren ad en zou na mijn trouwen gaan afbouwen , nu ruim 3 maanden geleden, helaas mocht dat niet zo zijn, t ging/gaat niet goed dus zijn ze verdubbeld.
ik moet dus eerst van de ad af err ik zwanger mag worden, erg moeilijk we willen graag een kindje.
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 15 gasten