Wat is een depressie?

[André]

Dat weet ik ook wel, en ik zie het ook nog wel, maar nog steeds ben ik niet van plan te praten met iemand waar ik bij binnen kom en gelijk weer weg wil rennen.

Ik denk dat je je conditie dan wel op peil moet brengen , behandelaar(sters) zijn geen vriendelijke mensen, die slaan geen arm om je heen, nee die horen je uit op een manier dat JIJ aan het denken wordt gezet.
En die vragen, wil jij zo doorgaan zoals het gaat?
Je denkt dit nog wel jaren 'uit te houden'?
M.i. heb je dan een redelijk goede behandelaar(ster) getroffen.......

[windekind]

Dat weet ik ook wel, en ik zie het ook nog wel, maar nog steeds ben ik niet van plan te praten met iemand waar ik bij binnen kom en gelijk weer weg wil rennen.

Ik denk dat je je conditie dan wel op peil moet brengen , behandelaar(sters) zijn geen vriendelijke mensen, die slaan geen arm om je heen, nee die horen je uit op een manier dat JIJ aan het denken wordt gezet.
En die vragen, wil jij zo doorgaan zoals het gaat?
Je denkt dit nog wel jaren 'uit te houden'?
M.i. heb je dan een redelijk goede behandelaar(ster) getroffen.......

Ah, André kan beter verwoorden wat ik bedoel. Niet dat behandelaars per definitie lomperikken moeten zijn, maar gewoon 'hard' zijn is volgens mij niet verkeerd. Vaak niet in elk geval.

[Riska]

Ik heb drommels goed geweten dat mijn behandelaar gewoon betaald werd en dat hij heus niet aan mij zou denken als hij thuis was.
Maar toch: als het niet klikt en jij moet op tafel komen met moeilijke dingen en met zaken die heel erg privé zijn, dan gebeurt dat niet als je eigenlijk niks met iemand hebt. Als het goed is ontstaat er een vorm van een relatie, die een tijdje vrij stevig is en die dan weer langzaam afgebouwd wordt. Je voelt je enige tijd afhankelijk van de ander tot je weer langzaam maar zeker op eigen benen komt te staan en verder kunt. De behandelaar weet dat, als het goed is, en zal daar ook naartoe werken.
Ik ben ervan overtuigd dat ik geen stap verder was gekomen als het niet geklikt had.

[L'être extraterrestre]

Dat weet ik ook wel, en ik zie het ook nog wel, maar nog steeds ben ik niet van plan te praten met iemand waar ik bij binnen kom en gelijk weer weg wil rennen.

Ik denk dat je je conditie dan wel op peil moet brengen , behandelaar(sters) zijn geen vriendelijke mensen, die slaan geen arm om je heen, nee die horen je uit op een manier dat JIJ aan het denken wordt gezet.
En die vragen, wil jij zo doorgaan zoals het gaat?
Je denkt dit nog wel jaren 'uit te houden'?
M.i. heb je dan een redelijk goede behandelaar(ster) getroffen.......

Ah, André kan beter verwoorden wat ik bedoel. Niet dat behandelaars per definitie lomperikken moeten zijn, maar gewoon 'hard' zijn is volgens mij niet verkeerd. Vaak niet in elk geval.

Dan nog steeds zit er verschil in behandelen! Dat iemand me aan het denken gaat zetten, dat wist ik al ver voordat ik hulp zocht. Ik weet ook dat ik dat nodig heb, en zelfs wil. Wat zou je anders moeten?

Maar nog steeds blijf ik er bij dat niet iedere psychiater/behandelaar lekker is om mee te praten. Degene in de inrichting was echt vaag. Een ander woord heb ik er niet voor. Kwam je aanlopen, liep hij te zwaaien, hij zat constant vage grapjes te maken, en vervolgens vroeg hij dingen die ik of al verteld had, of niet van belang waren. En hij legde dingen anders uit dan ik bedoelde. Dan schiet iets niet op hoor! (ik vond hem zelf eng )

En degene die ik nu 'heb', een sociaal psychiatrisch verpleegkundige, dat is zo'n lief mens. Ze luisterd rustig, ze ziet er lief uit, maar ze doet ook niet al het werk (helaas). En van de 9 mensen die ik gesproken heb, waren er toch echt 3 waarmee ik niet 'verder zou willen'.

[Corine]

Mijn zwagertje is ooit een behandelaar aangevlogen omdat hij van die rotdingen tegen zn moeder zei..

[L'être extraterrestre]

Weet je, ik vind dat stom. Van die behandelaar. Wat je ouders ook doen, het blijven altijd je ouders, en daar heeft niemand aan te komen!

Vind ik dan.

[André]

Mijn zwagertje is ooit een behandelaar aangevlogen omdat hij van die rotdingen tegen zn moeder zei..

Tegen zn moeder, of over zn moeder?

[André]

Wat je ouders ook doen, het blijven altijd je ouders, en daar heeft niemand aan te komen!

Vind ik dan.

Het zijn idd je ouders, maar dat neemt niet weg dat ouders je psychisch kunnen slopen.........

[tweetietwee]

Wat je ouders ook doen, het blijven altijd je ouders, en daar heeft niemand aan te komen!

Vind ik dan.

Het zijn idd je ouders, maar dat neemt niet weg dat ouders je psychisch kunnen slopen.........

juist omdat ze je ouders zijn is dat zo slopend!

[Riska]

Wat je ouders ook doen, het blijven altijd je ouders, en daar heeft niemand aan te komen!

Vind ik dan.

Het zijn idd je ouders, maar dat neemt niet weg dat ouders je psychisch kunnen slopen.........

En dat neemt weer niet weg dat de loyaliteit van kinderen (ook als ze al volwassen zijn) bijna onbegrensd is. Ik mag iets van mijn ouders zeggen, maar laat de ander - ook als behandelaar - niet het lef hebben iets ten nadele te zeggen van een ouder. Zo ligt dat nou eenmaal...

[Corine]

Mijn zwagertje is ooit een behandelaar aangevlogen omdat hij van die rotdingen tegen zn moeder zei..

Tegen zn moeder, of over zn moeder?

Beide..

[L'être extraterrestre]

Wat je ouders ook doen, het blijven altijd je ouders, en daar heeft niemand aan te komen!

Vind ik dan.

Het zijn idd je ouders, maar dat neemt niet weg dat ouders je psychisch kunnen slopen.........

En dat neemt weer niet weg dat de loyaliteit van kinderen (ook als ze al volwassen zijn) bijna onbegrensd is. Ik mag iets van mijn ouders zeggen, maar laat de ander - ook als behandelaar - niet het lef hebben iets ten nadele te zeggen van een ouder. Zo ligt dat nou eenmaal...

Ik kan er zelf redelijk tegen inmiddels. Eerst was het namelijk zo dat ik moest knokken voordat er naar me werd geluisterd. Mijn moeder is namelijk heel lief, als je op visite komt. En overtuig een vriendin dan maar eens van je gelijk. Maar als mensen zelf met negatieve dingen op de proppen komen, sla ik dicht.

[Riska]

Ik kan er zelf redelijk tegen inmiddels. Eerst was het namelijk zo dat ik moest knokken voordat er naar me werd geluisterd. Mijn moeder is namelijk heel lief, als je op visite komt. En overtuig een vriendin dan maar eens van je gelijk. Maar als mensen zelf met negatieve dingen op de proppen komen, sla ik dicht.

Dat bedoel ik dus precies. Jij bent inmiddels zo ver dat je iets negatiefs durft zeggen van in jouw geval je moeder. Maar als een buitenstaander dat doet, sla je dicht, want dan wordt je moeder 'aangevallen' en dat accepteer je niet - kun je niet accepteren...

[Saskia]

Volgens mij is het helemaal niet zo verkeerd als je als behandelaar persoonlijk geraakt wordt door de dingen die je clienten tegen je zeggen. Ik zelf heb daar ook echt wel mee te maken gehad en heb het dan ook tegen m'n clienten gezegd. Natuurlijk heeft dit wel z'n grenzen, 't is ook niet verstandig om zelf te gaan huilen of wat dan ook in een gesprek met je client. En vooral ook niet zeggen dat je begrijpt wat iemand bedoelt als je zelf niet zulke dingen hebt meegemaakt. Want dan kun je het dus niet begrijpen, je kunt je er hoogstens een voorstelling vanmaken hoe het voor jou zou zijn als je in een dergelijke situatie terecht zou komen.
Empathie is erg belangrijk en een 'klik' met je behandelaar ook!

[Riska]

Volgens mij is het helemaal niet zo verkeerd als je als behandelaar persoonlijk geraakt wordt door de dingen die je clienten tegen je zeggen. Ik zelf heb daar ook echt wel mee te maken gehad en heb het dan ook tegen m'n clienten gezegd. Natuurlijk heeft dit wel z'n grenzen, 't is ook niet verstandig om zelf te gaan huilen of wat dan ook in een gesprek met je client. En vooral ook niet zeggen dat je begrijpt wat iemand bedoelt als je zelf niet zulke dingen hebt meegemaakt. Want dan kun je het dus niet begrijpen, je kunt je er hoogstens een voorstelling vanmaken hoe het voor jou zou zijn als je in een dergelijke situatie terecht zou komen.
Empathie is erg belangrijk en een 'klik' met je behandelaar ook!

Helemaal mee eens. Wat ik bedoelde te zeggen is, dat mijn therapeut mijn problemen niet meenam naar huis. Dat die afstand er wel was, maar dat hij af en toe geraakt werd was volkomen duidelijk en heeft mij op zich ook goed gedaan.