Volgens mij is voor veel mensen (inclusief mezelf) het hele begrip Nieuwe Verbond redelijk vaag. We weten er wel wat over te zeggen, maar een afgeronde visie kom je volgens mij zelden tegen. Zal er ook wel mee te maken hebben dat het NT er idd niet uitgebreid op ingaat.
De vraag die t.a.v. de doop volgens mij speelt is de vraag die ik hierboven ook al stelde. Gaat het om de belofte of moet de grens strakker getrokken worden. Een verbond heeft normaal gesproken de vorm van: als jij dit doet dan doe ik dat. T.a.v. het verbond met Israël is dat ook duidelijk (al kun je daar ook nog moeilijke vragen over stellen). In dat licht zou je zeggen dat het in het Nieuwe Verbond ook gaat om de belofte: een ieder die in Christus gelooft zal behouden worden. Als dat het geval is dan ligt het voor de hand ook kinderen te dopen.
Als je het NT leest dan lijkt het als het over het verbond gaat echter vaak te gaan over het concreet deelhebben aan Christus. En daar sluit de volwassendoop dan weer beter bij aan. De vraag is dan alleen in hoeverre je dat nog een verbond kunt noemen. Het lijkt dan eerder te gaan om de vervulling van een verbond, het concreet worden van de beloften.
We zouden dus eerst eigenlijk eens moeten bepalen wat een verbond is, wat het Oude en Nieuwe Verbond inhouden, en wat de onderlinge verhouding is. Wellicht dat we dan verder komen.
Hé, zoiets zei ik op pagina 3 ook al
Klaas