Het water dat (geen) scheiding brengt

[mealybug]

Die vergevende kracht is alleen van toepassing door het geloof, maar dat geldt net zo goed voor de volwassen dopeling die niet meent wat hij zegt als hij/zij gedoopt wordt. Dus als je garanties wilt bij de doop van de dopeling: ik zou er niet op vertrouwen. De enige garantie die je krijgt bij de doop is dat Gods Woord betrouwbaar is en daar is de doop nu juist een teken van.

Waar vind ik nu in de Bijbel dat de doop een teken is van God's betrouwbaarhied?
Zowel Petrus als Paulus leren dat het een bede is van een goed geweten en een nieuw begin na het oude, natuurlijke, vleselijke, dood te verklaren.

[Anoniem_89]

NOTTER - Na een preek over de doop en een spontane oproep zich te laten dopen meldden zich afgelopen zondag 24 dopelingen bij voorganger Harold Velten van Ichtus vrije baptistengemeente in Notter.
http://www.hellendoornsnieuwsblad.nl/lo ... 4YYSHJ_vQi

En daarom moet juist de Heilige Geest iemands hart aanraken.
Niet dat het allemaal per se erom gaat om alles te kunnen verklaren of zoveel jaar gestudeerd te hebben.
Enige info is goed, maar de Heilige Geest moet de leiding hebben over een samenkomst, niet een mens.

[Faramir]

Volgens mij loop je een pietsie achter hoor. Ik weet van aardig wat geloofdoper-gemeentes die elkaars doop accepteren, of zich daarover aan het bezinnen zijn.

Dat is de pest he, in die hoek van het christendom. De verdeeldheid heeft zulke absurde vormen aangenomen dat de aardig wat gemeenten die elkaars doop accepteren niets hoeft te betekenen. Er zijn er meer dan genoeg die de doop van baby's niet accepteren en de mensen die als baby gedoopt zijn simpelweg niet accepteren als medechristenen.

En laat ik nou steeds vaker lezen van babydoop-christenen, die zich aan het afvragen zijn of hun doop eigenlijk wel klopt?

In zo'n 75% van het christendom is het een totaal non-issue, een ver van mijn bed show wat totaal niet interessant is.

In real life heb ik geen enkele behoefte om me hieromtrent te bewijzen, noch dring ik mijn mening aan anderen op.
Op een topic dat over de doop gaat geef ik wel mn mening als ik daar zin in heb.
En wie er aan het stampvoeten is dat is nog maar de vraag ....

Je geloofsgenoten die op verscheidene christelijke fora aanwezig zijn denken daar schijnbaar anders over.

[naamloos]

Dat is de pest he, in die hoek van het christendom. De verdeeldheid heeft zulke absurde vormen aangenomen dat de aardig wat gemeenten die elkaars doop accepteren niets hoeft te betekenen. Er zijn er meer dan genoeg die de doop van baby's niet accepteren en de mensen die als baby gedoopt zijn simpelweg niet accepteren als medechristenen.

Alle begin is moeilijk hé! Probeer eens wat positiever te zijn Negativiteit is nog nooit motiverend geweest.

En hoe is het bij jullie, accepteren jullie bijv. de overdopers? (wat eigenlijk geen overdopers zijn)

In zo'n 75% van het christendom is het een totaal non-issue, een ver van mijn bed show wat totaal niet interessant is.

Nou, ik ben niet zo bekend met percentages, dat is meer Rotterdam zn ding maar 25% is nog altijd een kwart. En het kan snel gaan.

[Faramir]

Alle begin is moeilijk hé! Probeer eens wat positiever te zijn Negativiteit is nog nooit motiverend geweest.

En hoe is het bij jullie, accepteren jullie bijv. de overdopers? (wat eigenlijk geen overdopers zijn)

Als je je voor een tweede keer laat dopen ben je feitelijk gewoon een overdoper.

Elke doop in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest wordt in de katholieke Kerk geaccepteerd. Ben je katholiek en gedoopt en besluit je je daarna nogmaals te laten dopen dan neem je daarmee afscheid van de katholieke Kerk, je excommuniceert jezelf en je kan jezelf enkel nog door het sacrament van de Biecht weer in eenheid met de Kerk brengen. Je zal echter gewoon beschouwd worden als een christen van een andere geloofsgemeenschap.

Nou, ik ben niet zo bekend met percentages, dat is meer Rotterdam zn ding maar 25% is nog altijd een kwart. En het kan snel gaan.

Niet echt. Buiten die 25% zal het afwijzen van de doop van kinderen nooit voet aan de grond krijgen.

[mealybug]

In zo'n 75% van het christendom is het een totaal non-issue, een ver van mijn bed show wat totaal niet interessant is.

Ik kan me niet voorstellen dat iemand die Hem als Verlosser en redder heeft aangenomen het getuigen en belijden van deze omwenteling een ''ver van mijn bed show'' vindt.

[mealybug]

Als je je voor een tweede keer laat dopen ben je feitelijk gewoon een overdoper.

De eerste keer was het voor de betreffende persoon geen doop, wanneer dringt dat nu eens tot je door?
Hoeveel meer keren moet dat nog gezegd worden, dat een paar spetters geen onderdompeling is, laat staan dat de dopeling's ouders iets beloven ipv hijzelf

Christening and baptising zijn 2 verschillende zaken.
Waar jij het over hebt is ''christening'', doe je ook met een nieuw schip, het krijgt een naam en wordt een behouden vaart gewenst.
Baptising is iets heel anders.
De betekenis daarvan heb ik net aangehaald, Petrus en Paulus leggen het duidelijk genoeg uit.

[learsi]

Waar vind ik nu in de Bijbel dat de doop een teken is van God's betrouwbaarhied?
Zowel Petrus als Paulus leren dat het een bede is van een goed geweten en een nieuw begin na het oude, natuurlijke, vleselijke, dood te verklaren.

Dopen is dus een gebed.
Wat bidt de dopeling volgens jou?

Dopen is het oude, het natuurlijke, vleselijke dood verklaren.
Wie verklaart dat?

h.g.
Learsi

[Anoniem_89]

Waar vind ik nu in de Bijbel dat de doop een teken is van God's betrouwbaarhied?
Zowel Petrus als Paulus leren dat het een bede is van een goed geweten en een nieuw begin na het oude, natuurlijke, vleselijke, dood te verklaren.

Dopen is dus een gebed.
Wat bidt de dopeling volgens jou?

Dopen is het oude, het natuurlijke, vleselijke dood verklaren.
Wie verklaart dat?

h.g.
Learsi

Bidden is praten met God.
Ik zou dus zeggen dat je God vraagt om een zuiver geweten en tegen hem zegt dat je je oude leven achterlaat, en een leven met Hem beginnen wilt.

Of zit het volgens jou anders?

En wie denk je dat dát verklaart.
Volgens mij weet je het antwoord wel..

[elbert]

Waar vind ik nu in de Bijbel dat de doop een teken is van God's betrouwbaarhied

In vrijwel elke tekst waar het over de doop gaat. Wat betekent de doop? Het verwijst naar afwassing van zonden, begraven worden met Christus, opstaan in een nieuw leven, gerechtigheid van het geloof enz. enz. Dit sacrament is een teken van de betrouwbaarheid van deze zaken.
Draai de vraag eens om: wat als de doop geen teken van Gods betrouwbaarheid zou zijn? Wat heb je er dan aan? Dan vallen de zekerheid van de afwassing van zonden, begraven worden met Christus, opstaan in een nieuw leven, gerechtigheid van het geloof enz. letterlijk in het doopwater!

[Anoniem_89]

Waar vind ik nu in de Bijbel dat de doop een teken is van God's betrouwbaarhied

In vrijwel elke tekst waar het over de doop gaat. Wat betekent de doop? Het verwijst naar afwassing van zonden, begraven worden met Christus, opstaan in een nieuw leven, gerechtigheid van het geloof enz. enz. Dit sacrament is een teken van de betrouwbaarheid van deze zaken.
Draai de vraag eens om: wat als de doop geen teken van Gods betrouwbaarheid zou zijn? Wat heb je er dan aan? Dan vallen de zekerheid van de afwassing van zonden, begraven worden met Christus, opstaan in een nieuw leven, gerechtigheid van het geloof enz. letterlijk in het doopwater!

Schijnt volgens mij al vaker gezegd te zijn.
Maar dat kan een kind toch niet zeggen..

Zie jij dat dan voor je dat een baby of kind zegt; ik wil graag mijn zonden laten afwassen en begraven worden en opstaan in en nieuw leven.

[elbert]

Maar dat kan een kind toch niet zeggen..

Inderdaad, maar God zegt dat in de doop en dat is veel belangrijker.
Sinds wanneer zijn natuurlijke vermogens (kunnen praten) een vereiste om gedoopt te kunnen worden?

Maar, om de zgn. geloofsdopers tegemoet te komen: ik geloof net zo goed dat doop en belijdenis bij elkaar horen. Want alleen het doopwater en het uitspreken van de Naam van God over de dopeling is niet voldoende om gered te worden. Het moet ook bij het opgroeien komen tot een persoonlijk beleden geloof. Daarom horen gedoopt zijn (ook als baby) en belijdenis van het geloof afleggen bij elkaar. Niet noodzakelijkerwijs in de tijd (een baby kan niet praten, maar we vragen dan ook niet van een baby dat hij/zij op het moment van de doop iets zegt, dat is onzinnig), maar wel in het leven van de dopeling. Daarom is er sprake van geloofsonderwijs: de spoorrails waar de kinderen van de gemeente op gezet worden om te komen tot het persoonlijk belijden van waar de doop over spreekt. Daarom is het ook goed als bij het doen van openbare belijdenis er teruggegrepen wordt op de doop. Belijdenis doen is dan ook het amen zeggen op de doop: wat in de doop gezegd (uitgebeeld) wordt, geldt ook voor mij.

Zie jij dat dan voor je dat een baby of kind zegt; ik wil graag mijn zonden laten afwassen en begraven worden en opstaan in en nieuw leven.

Als ik een analogie mag gebruiken: wacht je als ouder ook tot een baby tegen je zegt: "ik voel me ziek, ik wil naar de dokter"? Nee natuurlijk niet. Je voelt dat het kind koorts heeft en medische hulp nodig heeft en daarom breng je het bij de dokter. Welnu, als christelijke ouders weten we dat ons kind een nieuw hart, een nieuw leven nodig heeft. Daarom brengen we het kind tot Christus in de zekerheid dat Hij ook de Heer van dit kind is en dat dit kind Hem ook nodig heeft, want zonder Hem komt dit kind voor eeuwig om. Dat is de werkelijkheid waarin dit kind geboren is en daarom kunnen we ook niet doen alsof een kind een soort van neutraal terrein is, waarvan je rustig kunt afwachten of er iets positiefs uit voortkomt. Nee, je weet dat het aan dood en hel onderworpen is, maar je weet ook dat God dit kind in Zijn huisgezin geboren doet worden en ook zijn/haar Vader wil zijn en daarom zegt: dit kind is van Mij.

[mealybug]

In vrijwel elke tekst waar het over de doop gaat. Wat betekent de doop? Het verwijst naar afwassing van zonden, begraven worden met Christus, opstaan in een nieuw leven, gerechtigheid van het geloof enz. enz. Dit sacrament is een teken van de betrouwbaarheid van deze zaken.

Nee, in vrijwel elke tekst waar het over de doop gaat, betreft het iemand die getuigd van zijn nieuwe geloof of overgang naar geloven.
Het vergezelt altijd een verandering van een oude naar een nieuwe gesteldheid.
De doop in de israelitische tijd was ook altijd een verandering uitbeeldend, de reiniging van de vrouw na haar maandelijkse onreinheid, de heiden die zich bekeerde tot het jodendom, Naaman die zich 7 keer moest laten dopen etc.

[rotterdam]

Zijn jullie er al uit ?

[elbert]

Nee, in vrijwel elke tekst waar het over de doop gaat, betreft het iemand die getuigd van zijn nieuwe geloof of overgang naar geloven.

Dit is aantoonbaar onjuist. Als de tekst over het dopen van mensen gaat, staat dat er lang niet altijd bij. Bijvoorbeeld over het huisgezin van Stefanas (1 Kor. 1:16) staat er niets over getuigen en dit is lang niet het enige voorbeeld. Bovendien gaat het regelmatig ook over dooponderwijs in de Bijbel en daarbij wordt ook lang niet altijd gesproken over het getuigen van het nieuwe geloof.

De doop in de israelitische tijd was ook altijd een verandering uitbeeldend, de reiniging van de vrouw na haar maandelijkse onreinheid, de heiden die zich bekeerde tot het jodendom, Naaman die zich 7 keer moest laten dopen etc.

De "doop" in de Israelitische tijd betrof de doop van gezinnen, inclusief de kleinsten.

Zijn jullie er al uit ?

Als we (en daarmee bedoel ik representanten van beide visies) de verwachting hebben dat we mensen overtuigen in discussies over de doop, dan kunnen we lang wachten, denk ik. Wel is het denk ik goed om te proberen om bepaalde vooroordelen en misvattingen zoveel mogelijk weg te nemen. Met die insteek zit ik in deze discussie.