eerste dagen als getrouwd stel

[Vrouw Kareltje]

Ik vind het fijn dat veel mensen een reactie geven op mijn onderwerp en dat het ook een aanzet is voor nieuwe onderwerpen. Toch stel ik voor dat er een aparte onderwerpen worden gestart, want op deze manier wordt dit topic wel heel erg breed !

[kwebbel]

'k Ben het wel met raaf eens hoor. Als je God laat beslissen over een zwangerschap hoef je niet veilig te vrijen. Als je dat dus wel doet, dan beslis je zelf.

Nou, dat klinkt wel heel mooi... maar zo werkt het niet helemaal. We krijgen hierin ook verantwoordelijkheid. Met gevolgen. Het is echt niet zo dat het wel of niet gebruiken van voorhehoedsmiddelen geen invloed heeft. Als je seks hebt zonder voorbehoedsmiddelen is de kans gewoon heel groot dat je zwanger wordt.

Daarnaast is dit niets iets nieuws, van deze tijd. Vroeger (en in bepaalde kringen nog steeds) doet men precies hetzelfde maar dan door middel van (periodieke) onthouding, NFP etc. Daar is niets mis mee. Als je heel vruchtbaar bent en je gebruikt geen voorbehoedsmiddelen is het logisch dat je een supergroot gezin krijgt. Zo werkt de natuur, zo heeft God dat geschapen. En daarin mogen we ook keuzes maken.

allereerst PPM bedankt
Inderdaad Marnix, je moet ook met verstand bij je vrouw liggen. Ik ga niet verder in details ofzo maar ik wil nog even wat zeggen:
Wij hebben een woning met 1 slaapkamer. Daar krijg ik liever geen kinderen omdat ik het gewoon niet kwijt kan ??!!! Maar mocht het wel zo gebeuren dan is er altijd weer een oplossing. Bovendien ben ik met een opleiding bezig (het schijnt zo te moeten zijn dat als je als Christen getrouwd bent gewoon maar bij elkaar moet liggen en dan kindjes moet maken.) NEE!! Ik ben met m'n opleiding bezig (voor mijn toekomst) en dan kan ik ook in andere verzorgingshuizen / thuiszorg gaan werken. Is alleen maar voor m'n eigen bestwil want met dit huidige diploma kom ik gewoon niet ver. Dat is ook een soort van... hoe zal ik t zeggen.... God's zegen? Dat je een opleiding kan doen en dat God mij die middelen geeft om daar gebruik van te maken.
@Maaike: je kan natuurlijk jezelf ook niet verzekeren en zeggen: God helpt mij wel de dag door. Er zijn ook middelen waar je als Christen GEBRUIK van mag maken (is weer een zijtak maar noemde het als voorbeeld).
Gelukkig beslist God over zwangerschappen (mee eens MissF) en het is ook door God gegeven dat ik een opleiding mag doen zodat wij ook weer een zonnigere toekomst hebben. Zo kan je het ook zien.
Ik word een beetje moe als iemand tegen mij zegt: "Je gebruikt de pil, dus houd je kinderen tegen." Maar niemand kent de INHOUD van het verhaal en waarom iets gebeurt. Dat vind ik jammer.

[MissF]

Ik geloof dus wel dat het eitje dat bij het zaadje komt echt van God komt. Tuurlijk is het biologisch, maar ook dat is mijns inziens van God, de biologische processen. Dan gaat het dus even niet om dat meisje van 9, maar om het zwanger worden op zich wat een wonder van God is.
Daarnaast zijn er nare dingen, die gevolg zijn van de zonden in het algemeen. Ik heb lange tijd gedacht dat dat dus van de duivel kwam, maar pas legde een dominee uit dat dat niet zo is, als je dat zegt, dan geef je de duivel teveel eer. Maar God laat de duivel dan wel toe in iemands leven. En of je dan 'de schuld' aan God geeft, dat denk ik niet. Het is onze eigen stomme schuld.
Maar ik weet dat dit deel van mijn geloof op weerstand stuit in andere kringen, maar ik sta er helemaal achter. En in dat opzicht is elke zwangerschap 1 groot wonder.
maar sorry, is idd offtopic

[pol]

Er zijn zoveel waarom vragen, en daar krijg je toch geen antwoord op in dit leven. God heeft alles in handen en laat het aan Hem over. Leg het bij Hem neer en vraag om kracht, ook voor dat meisje van 9.

[Lalage]

@MissF: ik hoorde zaterdag een dominee zeggen dat een vader die toelaat dat z'n kind iets aan wordt gedaan net zo fout bezig is als een vader die z'n kind zelf wat aan doet. Dus dat God het kwaad toelaat en daarmee niets ergs doet, dat is onzin.

Ik ben het eens met pol: je kunt veel piekeren over het waarom van het kwaad in de wereld, maar we komen er niet uit. Belangrijker is dat je mag weten dat God met je mee gaat. Een heel mooi boekje hierover is 'Als het kwaad goede mensen treft' van Harald Kushner. Hij is een rabbijn die een zoon verloren heeft.

[kirsten]

Ik ben het nu wel eens met Vrouw Kareltje. Dit lijkt nog geen eens op waar het topic mee begonnen is. Toch maar handig om het onderwerp af te splitsen?

[MissF]

@MissF: ik hoorde zaterdag een dominee zeggen dat een vader die toelaat dat z'n kind iets aan wordt gedaan net zo fout bezig is als een vader die z'n kind zelf wat aan doet. Dus dat God het kwaad toelaat en daarmee niets ergs doet, dat is onzin.

Het IS geen onzin, jij denkt er gewoon anders over. Ik geloof dus dat God de duivel de kans geeft om die vader zoiets te laten doen, of om die vader 'tegen te houden' iets tegen het misbruik van zijn dochter te doen.

Maar idd afsplitsen is beter, maar welk onderwerp maken we hiervan?

[Marnix]

Inderdaad Marnix, je moet ook met verstand bij je vrouw liggen. Ik ga niet verder in details ofzo maar ik wil nog even wat zeggen:
Wij hebben een woning met 1 slaapkamer. Daar krijg ik liever geen kinderen omdat ik het gewoon niet kwijt kan ??!!! Maar mocht het wel zo gebeuren dan is er altijd weer een oplossing. Bovendien ben ik met een opleiding bezig (het schijnt zo te moeten zijn dat als je als Christen getrouwd bent gewoon maar bij elkaar moet liggen en dan kindjes moet maken.) NEE!! Ik ben met m'n opleiding bezig (voor mijn toekomst) en dan kan ik ook in andere verzorgingshuizen / thuiszorg gaan werken. Is alleen maar voor m'n eigen bestwil want met dit huidige diploma kom ik gewoon niet ver. Dat is ook een soort van... hoe zal ik t zeggen.... God's zegen? Dat je een opleiding kan doen en dat God mij die middelen geeft om daar gebruik van te maken.

Ja precies. En het is dan een beetje vreemd als iemand zegt: Je moet dat aan God overlaten en geen voorbehoedsmiddelen gebruiken en het aan Hem laten of je zwanger wordt of niet. Met die reactie had ik nogal moeite en nu je je situatie als voorbeeld aanhaalt wordt dat inderdaad alleen maar helderder. Ik ben het helemaal met je eens.

[Evelien]

Over dat 1 slaapkamer en opleiding. Het kan wel een kind krijgen en hebben.

[MissF]

Ja, als je wilt kan alles. Als je niet wilt moet je het lekker niet doen

[Evelien]

Absoluut.

Maar men gaat er vanuit dat het niet kan, maar het kan wel (maar of het een goeie oplossing is?).

[AikonGirl]

Kan zeker. Wij hadden toen m'n dochter werd geboren ook maar 1 slaapkamer.
En die slaapkamer was net zo groot als ons bed.
Dus ja, het is dus niet een kwestie van niet kunnen, maar van niet willen.

Hm, als het eenmaal offtopic gaat, is moeilijk weer ontopic te krijgen. :/

[Dine]

Om weer even on-topic te gaan:
@ vrouw kareltje: ik denk dat praten echt heel belangrijk is!! Ik vind mezelf ook niet echt knap en mijn gezicht zit bijv. op dit moment behoorlijk onder puistjes omdat ik veel spanningen heb thuis. ik kan daar vreselijk van balen en wordt er onzeker van. Door erover te praten weet mijn vriend wat mij dwarszit en is de helft van de problemen al weg

Zelf zie ik totaal niet tegen de eerste paar dagen op, eerder tegen de lange termijn, dat je echt moet wennen aan bepaalde trekken van elkaar die opeens boven komen

[Daatje123]

Inderdaad is praten ontzettend belangrijk! Aan het begin van ons huwelijk gaf het wel es spanningen dat ik zoiets had van 'waarom ben je nooit thuis'? Terwijl mijn man zoiets had van 'ik ben voor ons iets aan het maken'. (klussen doet hij nam. nog bij zijn ouders in de grote schuur met alle gereedschap bij de hand. Door het boekje te lezen De vijf talen van liefde is ons veel duidelijk geworden.

Nu wij bijna een jaar getrouwd zijn ben ik mijn man zoveel beter gaan kennen! Ik wist natuurlijk wel wie hij was enzo, maar we zagen elkaar eigenlijk alleen op zaterdagmiddag/-avond en zondag en dan is trouwen toch heel anders . Toch wordt hij voor mij steeds geweldiger en mooier, hoe meer ik hem leer kennen. Hij is gewoon een ontzettend tof persoon! En natuurlijk vond ik dat ook toen ik met hem trouwde, maar nu is het toch veel dieper, intenser.

[Lalage]

'De vijf talen van de liefde' was voor mij ook een eye-opener. Goed dat je me eraan herinnert