Berichtdoor Harm-J » 17 sep 2008 01:41
Toch blijft mij bij de gedachte hangen kijken wij nu niet te gekleurd naar de/het stelling/verhaal/ vraag (Het is mij nog steeds niet duidelijk wat zijn doelstelling van zijn vraag hier op forum geweest is, hopelijk biedt hij hier ons nog duidelijkheid over) van Haring, abortus blijft abortus, ok. Maar wat als Haring nu had geschreven, dat hij bv had een bank willen beroven...? Hoeveel mensen hadden dan misschien niet de schouders opgehaald? Mijn motto blijft, beide zaken blijven zondig! Waarom hangen wij aan het een zoveel gewicht en aan ander zaken soms zo weinig gewicht? (bijbels gezien) M.i. verdraag God geen enkele zonde, Hij heeft toch niet voor niets zijn zoon naar de aarde gezonden.
Het komt nu bij mij over, en dat is heel menselijk denk ik.., dat mensen emotioneler reageren, omdat er voor veel mensen raakvlakken in het verhaal zitten, Hierbij denk ik aan mensen die een miskraam hebben doorstaan, mensen die geen kinderen kunnen krijgen, mensen die juist wel kinderen hebben mogen ontvangen etc. Het komt op het zelfde neer als iemand bijvoorbeeld met een bepaalde ziekte te maken heeft gekregen, die zal waarschijnlijk dan emotioneler reageren op een vraag, mededeling, stelling daarover, dan iemand die daar niet mee te maken heeft gehad.
Als 2e blijf ik mij afvragen, kijken wij ook niet met te wereldse ogen naar de vraag van Haring? vandaar dat ik al eerder in het topic schreef: "Daarbij moet men ook niet vergeten dat God zo machtig is, dat Hij ook voor een ongeboren/geaborteerd kind een plaats aan Zijn tafel bereidt kan hebben als Hij dat nodig acht". Men kan het erg vinden dat een kindje niet geboren mag worden, maar worden wij allen niet geboren om eens te sterven? Iedereen klampt zich feitelijk aan dit aardse leven vast, ik net zo goed, er zijn weinig mensen die zeggen: laat mij morgen maar sterven. Toch is dit leven wat wij nu leiden, niet het leven zoals God het bedoelt heeft, dat leven komt later pas. Van dat latere leven weten wij ook, dat wij op die belofte van God mogen vertrouwen en dat het daar wel goed zal zijn, zoals God het bedoeld heeft.
Het is ons maar geleend, de vele mooie dingen.
Ons onbetwistbaar eigendom, zijn de herinneringen.