Schoonmoeder --> schoonLoeder?!

[Dine]

Mijn vader is inderdaad ook echt niet de makkelijkste voor mn vriend, vooral omdat hij veel dingen die met mij veranderen aan hem toeschrijft en dat helemaal niets vindt. Waarschijnlijk speelt eht ook wel mee dat hij carrière maken erg belangrijk vindt etc. en die droom met mij in duigen ziet vallen nu ik jong verkering heb.. En mijn vriend baalt daar wel behoorlijk van ja en zegt dat ook wel.. maar hij kan het wel makkelijker van zich af zetten dan dat ik dat zou kunnen.
Ik weet eigenlijk wel zeker dat ik veel makkelijkere schoonouders heb dan mn vriend!

[Kitty]

Eigenlijk komt het er uiteindelijk op neer dat je gewoon het allerbeste wil voor je kind en daar heb je vaak een bepaald plaatje van in je hoofd. En als er ook maar iets is dat dat allerbeste zou kunnen verstoren, dus het klopt op de een of andere manier niet met dat plaatje dat je had, ga je de strijd hierover aan. Ik denk dat dit wel de kern is van veel problemen tussen kinderen en schoonouders.

[esli]

Mijn man heeft wel een lastige schoonvader, mijn vader dus. Mijn vader was niet geheel gelukkig met mijn keus en dat heeft mijn man geweten... Nu gaat het gelukkig goed, maar de meeste problemen hebben bij ons zeker gelegen tussen mijn man en zijn schoonvader.

[Koeitje]

M... de meeste problemen hebben bij ons zeker gelegen tussen mijn man en zijn schoonvader.

Herkenbaar alleen dan andersom
Het romantische verkeringsplaatje hebben wij nooit gehad. Eerst vechten voor onze relatie. Nu we getrouwd zijn, genieten we dus dubbel van alles.
Voor al degene die in hetzelfde schuitje zitten: het blijft je schoonfamilie, dus probeer erheen te blijven gaan e.d. Maar, ga niet voor hun veranderen. Blijf vooral ook jezelf!

[esli]

En als je lastige ouders hebt: denk goed na over het punt dat ze maken. En als je kiest voor je partner doe dat dan ook helemaal en wees daar naar ouders en partner heel duidelijk in!

[Kate Spade]

Ik denk dat het voor veel schoonmoeders ook best lastig is, hun zoon 'verliezen' aan een ander meisje.

Afgelopen weekend heb ik nog even nagedacht, ik denk toch wel dat de moeder van mijn vriend bang is om hem te "verliezen". De broer van mijn vriend was veel vaker bij vrienden te vinden en ging veel uit. Mijn vriend zat met feestdagen veel thuis en trok veel met zijn moeder op.

Maar dan nog vind ik dat zij mij gewoon moeten accepteren zoals ik ben en niet vervelend moeten gaan doen. Als ik bij de ouders van mijn vriend thuis ben, steek ik de handen uit de mouwen en ik ben er ook als er iets is.

Soms weet ik trouwens ook niet of iets onhandigheid is of wat anders. Ik had bijvoorbeeld ergens een sollicitatiegesprek gehad, maar na de tweede ronde was het duidelijk dat ik het niet geworden was. Ik alleen mijn eigen famillie en vriend erover verteld, want ik vind het niet leuk om over eventuele afwijzingen te moeten vertellen. Maar toen had mijn vriend het toch verteld aan zijn moeder. Zij was jarig op zaterdag en toen was ik er, vraagt ze zondag terwijl er visite bij was: hoe gingen je gesprekken. Dus ik zeg: Het is niks geworden, ik solliciteer gewoon verder naar andere vacatures. Ging ze vragen waarom ik afgewezen was Dat vind ik echt raar. Maar goed.

[Kitty]

Dat vind ik helemaal geen rare vraag, dat kan toch gewoon belangstelling zijn? Je moet ook niet overal iets achter zoeken denk ik.

[liefie]

Volgens mij is dat niet raar om te vragen hoor kan ook dat ze iemand zoeken met meer ervaring andere diploma's enz?

[Kate Spade]

Dat vind ik helemaal geen rare vraag, dat kan toch gewoon belangstelling zijn? Je moet ook niet overal iets achter zoeken denk ik.

Als iemands verkering uit is of iemand wordt afgewezen bij een sollicitatie, vraag ik niet gelijk: waarom? Omdat zulke dingen toch wel gevoelig kunnen liggen. In ieder geval vraag ik het niet in een kamer vol visite.

Ik heb zelf al aangegeven dat het misschien onhandigheid was.

[LeChat]

Dat lijkt mij inderdaad vooral onhandigheid, kennelijk voelt ze niet aan dat dat bij jou gevoelig lag (of wist ze dat echt niet). Op zich vind ik het ook niet zo'n rare vraag, maar met een kamer vol visite niet zo tactisch...

[Kate Spade]

Nou, heb het er met mijn vriend over gehad. Zijn ouders moesten er inderdaad gewoon even aan wennen dat ik er was en dat mijn vriend wat minder thuis was omdat hij nu ook tijd doorbrengt met mij. Ik vind dat zij zich nu naar mij toe positiever opstellen naar mij en belangstellender zijn en daar ben ik blij om Het is toch wel een geruststelling.

[88alries88]

Kate Spade, fijn dat er wat meer duidelijkheid over is.


Zowiezo blijft een schoonmoeder best lastig vind ik. Niet dat ze niet aardig is ofzo, maar het zal never nooit mijn eigen moeder 'worden' zeg maar. Daarvoor is ze veel te stug en ik blijf me gewoon niet op mn gemak voelen bij haar. Haar manier van praten en de toon die ze vaak gebruikt werkt echt averechts op mij. Verder heeft ze in het begin van onze verkering opmerkingen gemaakt over mij, die ik nooit zal vergeten en die wel een bepaalde houding bij mij hebben opgeroepen en waardoor ik niet relaxed bij haar op de bank kan zitten. Het is alleen wel jammer, want als mijn vriend en ik ruzie hebben is het 9 van de 10 keer door een opmerking van mijn schoonmoeder.

Mijn conclusie: het zal toch nooit worden zoals ik gehoopt had, en ik moet zorgen dat ik mezelf blijf en haar opmerkingen over me heen laten gaan.

[kwebbel]

heb je al eens gevraagd wat de redenen zijn van haar opmerkingen in het begin van jullie relatie?

[marierose]

Tja, mijn schoonmoeder en ik zijn ook niet de beste vriendinnen vooral ook omdat haar oudste zoon en haar lievelingetje met mij getrouwd is... Als ze hier is en mijn man is er niet dan worden de kinderen superdruk en gaan de clown uithangen omdat ze door hebben dat mijn schoonmoeder en ik niet de beste vriendinnen zijn. Niet dat ze niet aardig doet of zo maar ik kan er gewoon niets aan doen, bij mijn eigen moeder ben ik mezelf. Mijn man lijkt meer op mijn schoonvader en daar kan ik het wel goed mee vinden en logisch misschien ook omdat mijn man niet veel van mijn schoonmoeder haar karakter weg heeft. Ik kan er niets aan doen... Maar ja, ik ben gek met mijn man dus de keren dat ik haar spreek is het verplicht aardig doen... Ik lig altijd wel in een deuk om de verhalen die ze verteld over mijn man wat hij uithaalde toen die klein was en als mijn man dat hoort kijkt hij echt zo van moet dat nou al die verhalen. En denk ik ach we maken er maar wat van want je krijgt je schoonfamilie er gratis bij... Ze kan goed koken en laat het mijn man halen en dat scheelt ook wel eens want hoef ik niet te koken dus eigenlijk moet ik niet zeuren, maar ja...

[jamillah]

Bovenstaande had ik kunnen schrijven

Behalve dat koken dan, mijn schoonmoeder kan alleen maar goed pannenkoeken bakken