elbert schreef:Je kunt altijd nog Jehova's getuige worden.
Maar je kunt moeilijk zeggen dat je een gemeenschappelijk geloof deelt met een gemeente waar je het op fundamentele punten mee oneens bent. En daar draait het in dit geval om. Gemeente zijn betekent ook dat je een gemeenschappelijk geloof hebt. Dat wil niet zeggen dat je het op elk punt met elkaar eens hoeft te zijn, maar wel over die dingen die door de gemeente als hoofdzaak worden gezien.
in geen geval word ik Jehova's Getuige. Maar wat betreft die fundamentele punten: wie bepaalt wat fundamenteel is? Waaraan? Aan de gemeente? Het geloof ervan? Of van het geloof wat de bijbel aandraagt?
Ik geloof in YHWH, in zijn werk (Gods Geest) en in Jezus. Maar ik wil daar geen dogma "drie-eenheid" aan verbinden, vanwege allerlei redenen. Maar als ik daarvoor, zoals Lalage aanhaalt, niet echt lid mag worden van de kerk, geen dingen mag doen, dan bedank ik ervoor. Dan wijzen ze me af op iets waarvan ik het recht heb om er niet perse aan vast te houden. Het is pas sinds de 4e officieel opgetekend. En ook al schijnt iemand al eerder het erover gehad te hebben, ik zie Jezus alleen maar spreken over God de Vader. Noemt Hij zichzelf de Zoon? Vast. Maar dat ben ik eigenlijk ook. Ik wil me daar verder niet in verdiepen, want zo diepgaand gaat Jezus daar ook niet op in. Hij verklaart dingen, maar verbindt er geen "dogma" aan. De kerk doet dat wel, en wel op een heidense manier. Een drie-eenheid is een heidens begrip. Waarom zouden wij die ook gebruiken en met bijbelteksten en uitleggingen proberen zo'n drie-eenheid in te vullen zodat wij er "ook eentje" hebben?
Als dat ten koste gaat van mijn lid zijn van een kerk, en geen leider mag zijn, dan weet ik nog zo net niet of het aan mij ligt.
Dan ligt het aan de gemeente die zo'n enorme "macht" verbindt aan een dogma gebaseerd op een heidens principe.