Broeder Horeb, zou je mij eens kunnen uitleggen wat een mannelijke wegwerping is? Wegwerpen is wegwerpen....Horeb schreef:weet je wat het is.............
je moet zeggen dat daar gepreekt wordt wat je ZELF niet nemen kunt. je kunt daar ook niet bij, en deze prediking kan iemand er voluit bijbels naast zetten.
het wordt dan voor een ander en niet voor jou..................
deze leer maakt de "doe het zelvers" razend. de enige weg die er dan nog overblijft is jezelf totaal vernederen voor Gods aangezicht. bedelend of Hij Zijn genade aan je zou willen geven. niet uit iets in jou,maar enkel uit loutere genade.
het is bekend dat velen zichzelf daar niet voor over hebben. Jezus volgen gaat nog wel als het niet te moeilijk wordt. beetje kennis, beetje verstand, beetje gevoel..........mooi praatje!!! maar jezelf totaal afschrijven voor Gods aangezicht gaat toch echt te ver. "HEERE, nu heb ik het verdiend dat U mij voor eeuwig van U wegwerpt met een mannelijke wegwerping,maar nu mag ik toch pleiten op genade omdat Uw lieve Zoon dat heil verworven heeft. Mag dat ook voor mij zijn?.........ook voor mij Almachtige God?"
daarom verlaten we de kerken waar die waarheid wordt geleerd en schoppen we ertegen zoveel we kunnen.
Als het nu aan de mens was liepen die kerken allemaal leeg,daar ben ik van overtuigd. maar nu worden er ook nog mensen door Gods Geest bearbeid,en die gaan nou juist datgene zoeken wat andere de rug toekeren. die willen alleen nog horen wat eerlijk is,ondanks dat ze zichzelf daarmee veroordelen. zo blijven de kerken vol. door Gods genade en werk
We hebben het verdiend dat God ons voor eeuwig van Zich wegvaagt. Inderdaad; alles verzondigd en tot alle kwaad geneigd. Wij doen niet alleen zonde, wij ZIJN zonde. Maar juist daarom, omdat God zo oneindig genadig is, heeft Hij Zijn Zoon gezonden. Christus heeft de weg gebaand voor de Zijnen. Alles wat daar anders over wordt gesproken, ter linker en ter rechter zijde, is toe- of afdoen aan de Schrift, en daarover is God in Openbaring heel duidelijk....
Wij kunnen wel och en ach zeggen, wij kunnen toeleidende weggetjes en standen in de genade ontwerpen, wij kunnen een bekeringsschema gaan hanteren waarvan we zeggen dat als iemand op een andere manier bekeerd is, dat dat niet goed is (....). Wij kunnen ook alles overboord zetten en blijblij mijn hartje is altijd zo blij, wij kunnen van de kansels/podia roepen dat men Jezus moet aannemen en dat men zelf dat besluit moet nemen etc etc. Ik kan nog wel even doorgaan. Na de vuurwerkramp in Enschede was er een gezamenlijke dienst van (bijna) alle kerken en gemeenten uit Enschede. Een voorganger van een Evangelische gemeente vertelde jaloers te zijn op de protestanten. "Jullie hebben de psalmen, waarin je je verdriet en je vragen kunt uitschreeuwen naar God. Wij hebben alleen Opwekking, en dat is bijna altijd maar blijblij."
Maar hoe dan ook: de Bijbel is duidelijk:
-KOMT tot Mij, die vermoeid en belast bent en Ik geef je rust!
-Wendt u tot Mij en wordt behouden.
-Bekeert u en leef, want waarom zoudt gij sterven?
Zoveel teksten waarin blijkt dat God wil dat wij ons bekeren, dat wij ons leven RADICAAL omgooien, dat wij het Leven kiezen! God wil niet dat we omkomen. God wil dat we, om niet eeuwig verloren te gaan, het Leven kiezen! Nergens staat dat we bekeerd zouden moeten willen worden (wel heel veel werkwoorden achter elkaar....
) omdat we God liefhebben. God roept ons op: Vliedt de toekomende toorn! Nergens zegt Hij: Vliedt omdat gij Mij liefhebt de toekomende toorn. Hij wil niet dat we verloren gaan. Als we naar Hem toegaan om redding, omdat we niet verloren willen gaan, dan is er toch wel enig besef van Wie God is, en dat we zonder Hem blijven wie we van nature zijn, namelijk verloren zondaren. En als we dan weten dat we ons moeten bekeren, omdat God Zelf ons daartoe oproept, dan komen we er (steeds meer) achter dat we dat niet kunnen. We hebben daar de Heilige Geest voor nodig, Die het willen en het werken in ons werkt, naar Zijn welbehagen. Dan gaan we ook steeds meer ervaren en beseffen wie wij zijn, namelijk zondaren, in Adam gevallen en daarom verdoemelijk voor God. En dat drijft ons steeds meer uit naar Hem toe, Die alleen ons heil kan (en Goddank OOK WIL!!!!!!!!!!!!!) bewerken. We gaan steeds meer zien dat we zonder Hem niets, maar dan ook niets kunnen doen.
We gaan inleven wat Paulus schrijft in Romeinen 7:18: Want ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees, niets goeds woont. Immers, het willen is er bij mij wel, maar het goede teweegbrengen, dat vind ik niet.
In mijn vlees (mijn oude ik) is niets goeds, verdoemelijk voor God. Mijn geest echter is door de Geest veranderd, het is de nieuwe mens geworden. Niet dat ik zondeloos ben, maar door het werk van de Geest ziet God de Vader mij in Christus in genade aan, en ziet mij alsof ik nooit (!!!) enige zonde had gedaan. Enkel en alleen uit genade! Wat een God! Wat een genade! Wat een verlossing!
De strijd blijft, de aanvechting en de twijfel ook. Het is geen kenmerk van het ware, maar wel een gevolg ervan. De satan laat Gods kinderen namelijk niet met rust!
Maar: Voor Gods kinderen geldt dan, temidden van alle aanvechtingen en moeiten: "Want: Nog een heel korte tijd en Hij Die komt, zal komen en niet uitblijven." (Hebr 10:37).
Met recht: Blij vooruitzicht dat mij streelt!
En dan blijft de vraag over: Heb ik dat vooruitzicht ook? Mag ik straks ook "volmaakt Gods lof ontvouwen, Hem in gerechtigheid aanschouwen"?
Als je daar nee op moet zeggen dan is er nu nog de mogelijkheid, God roept ook nu nog! Geef gehoor aan die roepstem, verschuil je niet achter dat je het niet kunt en wil en dergelijke. God eist bekering. Hij wil dat we behouden worden! En wat Hij eist wil Hij ook geven!
Als je daar, door genade, ja op mag zeggen, dan wordt het leven niet altijd gemakkelijk. Maar door alles heen mag dan toch (of je het nu voelt en ervaart of door omstandigheden even niet) gelden: "Die na kortstondig ongeneugt, mij EINDELOOS(!!!!) verheugt!"
Dan worden we gunnend naar anderen toe. Dan worden we ook mild naar anderen toe. Dan mogen we elkaar bevragen op elkaars geloof, maar waken we ervoor om andere (linksere of rechtsere) gewoonten af te doen als niet goed (genoeg). Dan verwonderen we ons over dat God op zoveel manieren en in zoveel kerken en gemeenten Zijn kinderen heeft zitten. Hij is niet gebonden aan een Evangelisch blij geloof, Hij is evenmin gebonden aan een reformatorisch ach- en ochgeloof. Hij gaat Zijn Eigen weg, en we danken God ervoor. We danken God dat, hoewel we op gewoonten en delen van de leer elkaar niet (helemaal) (h)erkennen, Hij Zijn volk vergadert uit alle stammen, natiën, tongen, talen en volken. En vul daar dan maar bij in: Uit alle kerken, gemeenten, gewoonten en leringen.
Dan gaan we ook leren: Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen!
En dan doen we alles om Hebr 13:1 te laten uitkomen: Dat de broederlijke liefde blijve...
niet vals beschuldigen hé !