Bij mij, en ik denk bij vele andere christenen ook, zijn ze van harte welkom!
Het zou best mogelijk kunnen zijn, dat één van onze kinderen mij op een dag komt vertellen:
mam, ik vecht er al jaren tegen, maar ik kan niet meer.
Denk je dat ik dan vijandig zou reageren?
Ik had het wel eens gezegd hier, eerst gaan mijn armen om die jongen of dat meisje heen.
Natuurlijk wordt het huilen, natuurlijk ben ik "geschokt en verdrietig".
Of als een jongen of meisje uit de kerk of vriendenkring hiermee komt.
Hij/zij blijft voor mij dezelfde hoor.
Maar nogmaals, ik kan niet goedpraten wat niet goed is.
En wat betreft die rugzakjes, ja, die kunnen heel divers zijn en zo vol!
Maar dit is het topic: homofilie, dus laten we ons maar tot dit rugzakje beperken JeeWee.
Echt, we staan dichter bij elkaar dan je zo op het oog zou zeggen
