Homofilie deel 5

[schelpje3]

Ik denk niet dat ik een ander of God tekort doe door van een man te houden. Dus ik denk niet dat God aan mij vraagt om alleen te blijven.

Wij doen God heel veel tekort! Ik ook, iedere dag.
Wat wil de Heere van jou, van mij?
Ik ken jouw persoonlijke situatie niet, ik ben getrouwd, ben moeder.
Ik heb deze taak gekregen en vervul deze zo goed mogelijk.
Ben ik voor 100% gelukkig? Nou nee, maar dat zou ik ongetrouwd ook niet zijn.
M.a.w. er kleven aan elke situatie bezwaren, nadelen, het zal nooit volmaakt worden.
Misschien was ik met een andere man nog gelukkiger geworden.
Hoe weet jij wat God jou vraagt in deze? Je denkt het te weten, heb je gebeden of Hij je de weg wil wijzen? Of leef jij niet hieruit?

[schelpje3]

Na de schepping kwam de zondeval toch?
Niets is meer zoals het was...
"Het is niet goed dat de mens alleen zij". En toch zijn er bijzonder gezegende mensen alleen...
Er hoort geen dood te zijn, geen ziekte, geen invaliditeit, geen enkel gebrek...
Dat was allemaal niet zo bedoeld toen God de mens schiep.
Ook homoseksualiteit niet.
(en daar wijk ik dus wel af van veel andere christenhomo's)

Maar het is er wel.
En God heeft door Zijn genade heel veel mogelijkheden gegeven om met al dit soort mankementen, na de zondeval om te gaan.
Zo heeft hij ons de LIEFDE gelaten en zelfs de opdracht daartoe...

Maar wat is dan je grootste gemis?
Je hebt 2 dingen in een relatie, de geestelijke verbondenheid en de lichamelijke.
Een geestelijke verbondenheid kun je met meerdere mensen hebben, een vriend of vriendin, soms nog meer dan je eigen partner.
Lichamelijke verbondenheid (geslachtsgemeenschap) is volgens de Bijbel voorbehouden aan man+vrouw. Als je beider lichaam beziet, klopt dat. Het past, om zo te zeggen.
Dan is de vraag: welke van de 2 vindt je het belangrijkste in een liefdesrelatie?
Er zijn heel gelukkige echtparen (man+vrouw) die seksueel helemaal niets (meer) met elkaar hebben.

Let wel: ik neem dit probleem heel serieus en probeer me echt in te leven.
Maar er is een spanningsveld, ik gun jullie van alles, maar wat leert de Bijbel ons?
I.i.g. voorzichtigheid.

[JeeWee]

Maar wat is dan je grootste gemis?

Ik ben rijk in Christus. Bij mij persoonlijk gaat het niet om gemis.
Ik word er alleen vaak heel erg moe van dat hetero's het kennelijk niet op kunnen brengen om homo's in hun waarde te laten en de keuze die ze samen met God hebben gemaakt te respecteren.

Je hebt 2 dingen in een relatie, de geestelijke verbondenheid en de lichamelijke.

Veel hetero's halen afkeuring en afkeer door elkaar. Mensen gaan visualiseren. Ik kan me goed voorstellen dat het voor hetero's niet zo'n leuk idee is om zich twee mannen bij elkaar voor te stellen. Twee mannen met elkaar? Bah...
Maar veel mensen willen ook liever hun eigen ontvangenis niet voorstellen... Je vader en moeder seks met elkaar? Liever niet aan denken!
Grappig is dat vaders er vaak meer moeite mee hebben dan moeders.
Bizar is dat veel mannen veel minder moeite hebben met twee vrouwen dan met twee mannen.

Liefde is moeilijk los te koppelen van de fysieke uiting daarvan.

[yobem]

@ Schelpje

Hoezo denk jij deze vragen te moeten stellen? Ik vind het lomp.

Alsof die homo's zelf niet kunnen nadenken en niet bij dit soort afwegingen hebben stilgestaan. Heb jij de posts van anderen wel gelezen in dit topic? Je laat zo nadrukkelijk jouw agenda op de achtergrond doorschijnen dat je bijna zonder moeite kunt lezen: jongens blijf celibatair, doe níets met je lijf want ik vind dat God dat niet goed vindt.

En als iemand dat anders invult dan moet je zijn of haar christelijkheid met een korreltje zout nemen.

Aanmatigend!

[Mortlach]

Lichamelijke verbondenheid (geslachtsgemeenschap) is volgens de Bijbel voorbehouden aan man+vrouw. Als je beider lichaam beziet, klopt dat. Het past, om zo te zeggen.

Weer zo'n rammelargument. Wat 'past' er precies niet, als je 2 vrouwen bekijkt? En ook bij 2 mannen 'past' alles naar behoren hoor, het internet staat vol met plaatjes van mannen waar alles past.

[yobem]

Soms heb ik het idee dat je posts zou moeten herhalen. Over de scheppingsorde bijvoorbeeld:

Perspectief
Het is tijd om eens een stuk van ons denken in perspectief te zien. Ik heb in mijn vorige post gezegd dat het argument van scheppingsorde eerder verwarring schept dan dat het oplossingen biedt. Ik wil dat graag proberen uit te leggen: Het idee van de scheppingsorde is dat God de man en de vrouw heeft geschapen, dat die zich verbinden en kinderen krijgen. Die reeks zou normatief zijn. Dat betekent; die opsomming geeft de grenzen aan van wat goed of fout is.

Wat ik zou willen laten zien is dat je in de knoop komt als je zo’n norm hanteert. Ik zal dat proberen te doen door het te vertalen naar een andere invalshoek die ook de scheppingsorde raakt

Rare voorbeelden
Veel echtparen zijn vruchtbaar en krijgen kinderen. Er zijn ook onvruchtbare echtparen. Als de scheppingsorde de norm is, dan slagen deze mensen niet voor deze test. Van deze echtparen zijn er die adoptiekinderen nemen. Dat is een kunstgreep ten opzichte van de scheppingsorde. Je zou kunnen beweren dat ze zo die orde proberen te omzeilen voor hun eigen gewin. Toch beweert vrijwel niemand dat. Er zijn eigenlijk geen mensen die zeggen: dat je onvruchtbaar bent dat kan ik nog begrijpen. Maar kinderen adopteren is een keuze, je kan het doen, je kunt het ook nalaten. En omdat de scheppingsorde normatief is zou je het eigenlijk moeten nalaten. Want anders consumeer je het gebrek. Dan kies je doelbewust om het natuurlijk verloop te verstoren.

Als de scheppingsorde zó normatief is dat een homoseksueel er aan hoort te voldoen dan heeft dat dus consequenties voor allerlei andere situaties. Ik ga er nog een noemen: stel dat er een kind wordt geboren en dat kind groeit uit tot een volwassen vent van 40, met de verstandelijke vermogens van een 3 jarige. Gaan we dan ook de scheppingsorde hanteren? Gaan we tegen zo iemand zeggen: je moet een vrouw zoeken en je moet trouwen, en ontvang dan de kinderzegen. Want dat vereist de norm van de scheppingsorde?

Willekeur
De scheppingsorde is een gelegenheidsargument. Een gelegenheidsargument wat ondoordacht van toepassing wordt verklaard zonder de consequenties daarvan te overzien. Bovenstaande voorbeelden laten zien dat er duidelijk uitzonderingen zijn op de normativiteit van de scheppingsorde. We zijn in sommige gevallen mild en in sommige gevallen niet. We worstelen een beetje met die willekeur. Dat lees je in veel antwoorden ook: we vinden wel dat we allemaal zondig zijn maar… Degenen die met hun homoseksualiteit niet beantwoorden aan de scheppingsorde zijn toch een beetje meer van het padje af dan alle anderen.

Het klinkt goed
Ik kan niet ontkennen dat de marketingwaarde van ‘scheppingsorde’ gigantisch is. Het klinkt zo bijbelgetrouw. Toch dekt het de lading niet. Je zou beter kunnen zeggen; we zijn goed en naar Zijn evenbeeld geschapen. Dat is een heldere scheppingsuitspraak. Dat is normatiever, in de zin van; dan is er geen sprake van willekeur. Wie zou nog willen beweren dat dit beeld fier overeind staat?

Het is wel even slikken. Want dat betekent dat niet alleen de 40 jarige met een hersenaandoening, de onvruchtbare en de homoseksueel tekort schieten, maar dat iedereen iets op te lossen heeft.

[schelpje3]

Ik ben rijk in Christus. Bij mij persoonlijk gaat het niet om gemis.
Ik word er alleen vaak heel erg moe van dat hetero's het kennelijk niet op kunnen brengen om homo's in hun waarde te laten en de keuze die ze samen met God hebben gemaakt te respecteren.

Veel hetero's halen afkeuring en afkeer door elkaar. Mensen gaan visualiseren. Ik kan me goed voorstellen dat het voor hetero's niet zo'n leuk idee is om zich twee mannen bij elkaar voor te stellen. Twee mannen met elkaar? Bah...
Maar veel mensen willen ook liever hun eigen ontvangenis niet voorstellen... Je vader en moeder seks met elkaar? Liever niet aan denken!
Grappig is dat vaders er vaak meer moeite mee hebben dan moeders.
Bizar is dat veel mannen veel minder moeite hebben met twee vrouwen dan met twee mannen.

Liefde is moeilijk los te koppelen van de fysieke uiting daarvan.

Ik heb het toch niet afkeer of afkeuring? Ik probeer open en eerlijk met jou en met de anderen hier, te praten en de verwijten vliegen alweer om mijn oren (van sommige) omdat ik niet hetzelfde kan denken als zij!
Jij praat voor jezelf, maar ook voor anderen.
Heb je het gevoel dat je homofilie sterk moet verdedigen?
En jij kan moe worden, maar dat word ik ook als ik de respectloze reacties van sommige lees.

Net zoals bij een man en een vrouw, probeer ik het lichamelijke EN het geestelijke verbonden zijn, van elkaar los te koppelen.
Het is toch niet alleen lichamelijke lust wat ons drijft?

[schelpje3]

@ Schelpje

Hoezo denk jij deze vragen te moeten stellen? Ik vind het lomp.

Alsof die homo's zelf niet kunnen nadenken en niet bij dit soort afwegingen hebben stilgestaan. Heb jij de posts van anderen wel gelezen in dit topic? Je laat zo nadrukkelijk jouw agenda op de achtergrond doorschijnen dat je bijna zonder moeite kunt lezen: jongens blijf celibatair, doe níets met je lijf want ik vind dat God dat niet goed vindt.

En als iemand dat anders invult dan moet je zijn of haar christelijkheid met een korreltje zout nemen.

Aanmatigend!

Yobem: lees eerst eens mijn postings met een andere bril en zet die donkere glazen af.
Dan ga je misschien wat scherper lezen.
Jij vult iets in wat ik helemaal niet heb gezegd.
Dus over lomp gesproken.

[Tante Pollewop]

Hoe weet jij wat God jou vraagt in deze? Je denkt het te weten, heb je gebeden of Hij je de weg wil wijzen? Of leef jij niet hieruit?

Ik vind het iets te ver gaan om op dit openbare forum te bespreken wat ik met God bespreek.

Inderdaad, ik denk het te weten omdat ik niet graag mijn interpretatie en mijn gedachten over God en de Bijbel als enige onwankelbare waarheid zie. Ik houd er namelijk rekening mee dat er mensen zijn die daar heel anders over denken.

internet staat vol met plaatjes van mannen waar alles past.

[schelpje3]

Tante Pollewop: bedankt voor je openheid en fijne wijze van discussiëren met mij
Gods Zegen toegewenst!

[JeeWee]

Heb je het gevoel dat je homofilie sterk moet verdedigen?

Verdedigen doe je pas iets, als het wordt aangevallen.
Hetero's vinden het vaak nodig om homo's te vertellen wat ze moeten doen.
Ik 'verdedig' homofilie niet en ik val heterofilie niet aan. Maar zolang er nog één christenhomo de kerk uitvlucht omdat de goegemeente vindt dat hij niet welkom is bij Christus, blijf ik mijn mond open doen.

[Tante Pollewop]

Tante Pollewop: bedankt voor je openheid en fijne wijze van discussiëren met mij
Gods Zegen toegewenst!

Dank je! En van 't zelfde!

[Tante Pollewop]

Ondertussen in Frankrijk...

Jammer van de taalfouten in het artikel.

[boer]

Ondertussen in Frankrijk...

Jammer van de taalfouten in het artikel.

Worden de daders in Frankrijk wel eens gevonden?
De vriend van de Bruijn was tenslotte bij kennis, vorige week, maar geen woord over de daders.
Het lijkt me sterk dat ie met een stokbrood om de oren is geslagen door een of andere boursin-boer met alpinopet in een buurt waar nauwelijks varkensvlees verkocht wordt.

[hubert]

Pollewop:Ik denk niet dat ik een ander of God tekort doe door van een man te houden. Dus ik denk niet dat God aan mij vraagt om alleen te blijven.

God vraagt überhaupt niets rechtstreeks. God is geest. Het zijn steeds mensen die bv in de Bijbel over God geschreven hebben. Een reflectie van gedachten. Wat ze van Hem dachten, hoe zij Hem ervoeren en wat Hij volgens hen wilde.
Daaruit zijn allerlei beelden van God ontstaan. In sommige kerken (zeker de streng reformatorische) heeft men gekozen voor een bepaald (beperkt) godsbeeld en voor een letterlijk lezen en uitleggen van de Bijbel. Als je je enigszins verdiept in de Bijbel dan kom je er al snel achter dat letterlijk lezen en interpreteren onzinnig is. Dat leidt dan weer tot gedachten rond bv homofilie die ronduit stuitend zijn. Soms is men wel wat pastoraler, maar bevrijdend is die theologie niet. Het staat zo haaks op het centrale Bijbelse thema: Je naaste liefhebben als jezelf.

Natuurlijk moet je niet alleen blijven Pollewop. Er staat niet voor niets in het begin van de Bijbel dat dat niet de bedoeling (niet goed) is. Het is een groot goed om je nabij te weten met iemand die van je houdt. Of dat nou een man of een vrouw is. De Bijbel heeft vanuit haar historie en cultuur uiteraard meer oog voor mannetje/vrouwtje verhoudingen (net zoals andere MiddenOosten culturen) , maar wij zijn inmiddels wat verder en weten dat er ook andere mogelijkheden zijn. Daarom neem ik Paulus niet zo serieus als hij het over de seksuele misstanden in de gemeente heeft. Daar gaat het in deze discussie niet om.