mealybug schreef:Ouders kunnen inderdaad kiezen wat ze doen.
Maar 1 ding kunnen ze het kind niet laten doen of bijbrengen, en dat is geloven.
De praktijk toont aan dat je onzin praat. Koudgezegd: de kans om te geloven is beduidend groter vanuit een christelijk gezin dan vanuit een niet christelijk gezin. Als het zo is wat jij zegt, dan zouden er in elk land ongeveer evenveel christenen zijn, maar dat is niet zo.
Meer warm gezegd, de Bijbel leert ons dat God Zijn kinderen wil zegenen. Zie bv Ex 20:
"
Ik, de HEERE, uw God, ben een na-ijverig God, Die de misdaad van de vaderen vergeldt aan de kinderen, aan het derde en vierde geslacht van hen die Mij haten,
6 maar Die barmhartigheid doet aan duizenden van hen die Mij liefhebben en Mijn geboden in acht nemen."
Een mens heeft de verantwoordelijkheid om te geloven, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor diens nageslacht. Ik geloof dat we deze tekst geestelijk mogen interpreteren, zoals het gehele OT in geestelijke zin op Christus wijst (Christus zegt het ook zelf, dat de gehele Geschrift van Hem getuigt; iets wat de farizeeers met de dode/vleselijke letterlijke lezing niet zien). Barmhartigheid is hier dus geestelijk op te vatten in genade en aanneming tot kinderen.
Wat mij betreft mogen we daarin geloven, en dat moet ons extra aansporen om God niet de rug toe te keren, maar juist ook vanwege onze kinderen te volharden in ons geloof.
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin