marina87 schreef:Een meisje uit mijn klas snijd/sneed zichzelf ook. Als eerste kwam ze er bij mijn vriendin mee voor de dag. Ze kwam er niet bepaald voorzichtig mee, maar hield opeens haar verwonde armen voor mn vriendin. Daarna vertelde ze het op msn tegen mij.
Ik vind het fijn ze haar verhaal bij mij kwijtkan, maar vind het wel heel moeilijk om mee om te gaan. Ze ene keer is ze heel erg in zichzelf gekeerd, en de andere keer wordt ik helemaal omhelst enz. Ik weet ook nooit van te voren hoe ze is en hoe ze zou reageren op iets. Hoort dat er bij en hoe moet je daar nou het beste mee omgaan?
Het kan bij de puberteit horen (zwart-wit, aantrekken-afstoten), maar het is dan wel in hele heftige mate. Het kan ook best (een vorm van) borderline zijn, maar wie ben ik om dat te bepalen.
Hoe je met zo'n meisje om moet gaan, lijkt me erg moeilijk. Ik zou haar proberen te nemen zoals ze is en meegaan in haar stemming. Ik bedoel dat je je daarin inleeft. Vraag als ze in zichzelf gekeerd is bijv. hoe het met haar is of wat er aan de hand is.. of of ze iets nodig heeft.
Blijf vooral op jezelf letten, ga niet te ver mee in haar gedrag. Laat je je niet omver praten of bijv. schuld van iets aanpraten.
En wees doorzichtig. D.w.z. dat je eerlijk en open bent tegen haar.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Als mens alleen kun je niet bestaan, je hebt de ander nodig om te groeien.
Wees eerst een individu voordat je een duo wordt.