Beste mensen, even voor de goede orde en om terug naar de brondiscussie te gaan.
Ik zeg niet dat masturberen zondig is.
Ik zeg, als homoseksualiteit zondig is, is masturberen ook zondig.
Als je masturberen niet zondig vindt, heb je geen enkele reden meer om homoseksualiteit wel zondig te vinden.
Waarom?
Bijbels is de seks tussen man en vrouw. Homoseks is geen seks tussen man en vrouw en zou dus geen bijbels draagvlak hebben.
Masturbatie is ook geen seks tussen man en vrouw, maar seks met jezelf. Het heeft dus evenmin een bijbels draagvlak.
Aan de hand van de vele reacties stel ik een paar vragen:
Waarom bespeur ik hier zoveel aversie tegen de idee dat masturberen zondig is?
Waarom neemt iedereen zo'n gepantserde, zelfverdedigende (en zelfbevredigende) houding aan? Ik zeg toch met mijn stelling niet dat masturbatie zondig is? Ik zeg alleen dat wanneer homoseks fout is, masturberen ook fout is.
De masturbeerders voelen zich kennelijk in het nauw gedreven. Men is zo overtuigd van de zonde van de ander (de homo) dat men daartoe in geen enkele relatie wil staan. Daarom wordt met veel verve het masturberen als zonde verworpen en door sommigen zelfs nog als een godgeschenk ervaren.
Het is de hypocrisie ten top. Diezelfde hypocrisie heb ik ook jaren aangehangen. Veroordelend wijzen naar homo's , die vaak ook nog een nette monogame relatie hebben, en zelf stiekem masturberen met soms de meest vunzige gedachten in het verdorven brein.
En maar jezelf proberen wijsmaken dat niet in de Bijbel staat dat het niet mag.
Mijn vraag is dan; hoe staat het met ons geweten na de daad van masturberen? Veroordeelt het geweten ons niet dan? Zegt ons hart ons niet dat het zonde is?
Waarom voelde ik dan dat God van me week, als ik het deed? Waarom voelde ik me dan door Hem verlaten en was ik in diepe eenzaamheid, na die daad?
Waarom is homoseks zondig en masturberen niet? Dat onderscheid snap ik niet omdat beide vormen van seks niet binnen de relatie man-vrouw passen. Dan toch nog een paar teksten uit 1 Kor. 7.
Paulus stelt tegenover huwelijk onthouding, geen masturbatie.
Dat lezen we in 1 Kor. 7:5; "Onttrekt u elkander niet (.....), opdat u de satan niet verzoeke, omdat gij u niet kunt onthouden."
De kanttekenaars zeggen over dat verzoeken van satan; "Dat is, bij deze gelegenheid niet verwekke tot onbehoorlijke lusten of andere onkuisheid". Ze noemen hier dus nog niet eens hoererij, maar onbehoorlijke lusten en andere onkuisheid.
Wat zou dat nou toch zijn, die onbehoorlijke lusten en onkuisheid?
En in vers 9: "Maar indien zij zich niet kunnen onthouden, dat zij trouwen; want het is beter te trouwen dan te branden".
Van dit laatste zeggen de kanttekeningen: Dat is, het is goed te trouwen, om niet door de begeerten des vleses tot kwade lusten te worden ontstoken en in gevaar te blijven van tot onkuisheid te vervallen, hetwelk altijd kwaad is.
Ik meen toch echt op grond van de Bijbel masturbatie niet goed te kunnen praten. Ik denk zelfs dat het misschien nog een groter zonde is dan homoseks. Dat richt zich tenminste nog op een partner, terwijl masturbatie puur egoïstisch is.
, ik zie het zelf ook als zonde, in ieder geval iets waarbij de zonde gigantisch op de loer ligt, zodat het sowieso zonde is. Toch is het moeilijk nooit toe te geven. Paulus zegt dan wel het is beter te trouwen (Volgens mij doelt hij met de redenen hiervoor trouwens in de eerste plaats op gevaren voor prostitutie en verleidingen tot overspel, maar misschien speelt masturbatie met gevaar op overspelige gedachten ook een rol.) Maar de leuke vrouwen zijn schaars 
)
.