Laat ik voorop stellen dat ik geen medicus ben, maar dat is niemand hier.
tante-tortel schreef:Ik ga uit van nieuw leven vanaf het eerst begin. Dat is bij de samensmelting van een eitje met een zaadje.
Dit is de eerste veronderstelling, dat leven begint bij de 'samensmelting' van eicel en spermatozoïde.
Dan begint er een leven. Splitsing van de eicel.
Volgens mij moet de bevruchte eicel zich eerst innestelen in de baarmoederwand, anders is het per definitie niet levensvatbaar.
Ik denk dat iedereen dan spreekt van: wij krijgen een kindje. Niet: we krijgen een klompje cellen.
Het eindresultaat na negen maanden is een mens, een klompje cellen zou ik geen nieuw mens willen noemen.
Maar zodra het 24 weken ( of welke periode dan ook) gepasseerd is: nu ben ik zwanger van een kindje.
Ik zie de relevantie van bovenstaande opmerking niet in.
Als ik kijk naar hoe de medische wereld een kindje ziet dan raak ik niet erg onder de indruk van ze.
Ik heb meer geloof in de wetenschap dan in allerhande mensen die menen op grond van bepaalde religieuze geschriften kaders te kunnen en moeten stellen.
Maar dan zou ik weleens van Sabra aangetoond willen zien met bewijzen wanneer we dan wel van een nieuw leven mogen spreken.
Er is pas nieuw leven als een nieuw mens geboren is. Dat neemt overigens niet weg dat een nog onvolgroeide vrucht levensvatbaar kan zijn.