Berichtdoor Calvin » 12 dec 2002 09:19
Bij deze dan het verhaal van Spurgeon.
Spurgeon liet Susannah op wie hij verliefd was het volgende lezen uit een boek;
Zoek een goede vrouw te verkrijgen van uw God, want zij is de beste gave van Zijn voorzienigheid. Vraag niet in overmoedig zelfvertrouwen wat Hij niet beloofd heeft, aangezien u Zijn wil die goed is niet kent. Laat uw gebed dus ondergeschikt zijn aan Zijn wil. Laat uw gebed dus ondergeschikt zijn aan Zijn wil. Laat uw pleidooi over Zijn genade, in de vaste overtuiging dat Hij het goede met u voorheeft. Als het zo moet zijn dat u de vrouw krijgt van uw jeugd dan is zij reeds ergens op aarde. Denk daarom aan haar en bid voor haar welzijn.
Nadat hij haar deze passage stil had laten lezen, vroeg hij haar met zachte stem: Do you pray for him who is to be your husband? (Bid jij voor hem die je man zal worden?) Ik herinner mij niet meer of deze vraag een hoorbaar antwoord aan mij heeft ontlokt, schreef Susannah later, maar mijn snelkloppend hart dat mijn wangen deed blozen, en mijn neergeslagen ogen die vreesden de twinkeling te verraden, hebben een taal gesproken die alleen de liefde begrijpt.
Toen het officiële gedeelte van het feest afgelopen was, fluisterde diezelfde zachte stem weer: Kom je mee rond Palace wandelen? Susannah schreef daar later over:
Wij zwierven samen lange tijd, niet alleen in prachtige gebouw zelf, maar ook in de tuinen (...) Ik geloof dat tijdens deze wandeling op die gedenkwaardige dag in juni God Zelf onze harten verenigd heeft met onverbrekelijke banden van oprechte toegenegenheid. En hoewel wij dat niet wisten, gaven wij ons aan elkaar over voor altijd. Vanaf die tijd groeide onze vriendschap en rijpte deze tot de diepste liefde (...) Het duurde niet lang of het zoete geheim tussen ons werd openlijk uitgesproken. Verliefde blikken, tedere klanken, en handen die elkaar omklemden, hadden inmiddels het oude, oude verhaal al verteld, en toch... toen het openlijk werd uitgesproken, hoe wonderlijk was dat!
Charles verklaarde openlijk zijn liefde voor haar op 2 augustus 1854. Susannah: Thuisgekomen, vluchtte ik naar een bovenkamer om neer te knielen voor God, Hem groot te maken en te danken met vreugdetranen voor Zijn grote genade door mij te laten delen in de liefde van zo'n rechtschapen man. Op die gedenkwaardige dag schreef Susannah in haar dagboek: Het is onmogelijk om neer te schrijven alles wat er op deze morgen is gebeurd. Ik kan alleen maar in stilte aanbidden de genade van mijn God en Hem grootmaken vanwege al Zijn weldaden.
Spurgeon schreef later in een boekje:
Mijn ervaring met mijn eerste vrouw, die naar ik hoop mag leven om mijn laatste te zijn, is als volgt: het huwelijk kwam uit het paradijs en leidt tot paradijs. Nooit was ik half zo gelukkig als nu ik een getrouwde man ben. Wanneer je getrouwd bent, begint het geluk. Ik twijfel er niet aan of daar waar veel liefde is, daar is veel om lief te hebben, en waar liefde gering is, zullen de gebreken in overvloed worden gevonden.
Mijn volk gaat verloren omdat het geen kennis heeft.
Nee, laat ook maar. Ik geef de voorkeur aan m'n stalen ros. En die is ook niet wit
