NIET aan het avondmaal gaan......

[Johnny_Camaro]

Ok de uitleg aan Nicodemus,
maar dat komt toch op hetzelfde neer ?
Maar omdat er gezegd is dat mensen af willen wachten tot ze "opnieuw geboren" worden ...Dat lijkt me een heel verkeerd uitgangspunt.
Waar wachten ze dan op: ik bedoel hoe denken ze die wedergeboorte te moeten ervaren.

Ik ben het met je eens dat je niet passief moet afwachten. Je moet bidden, de Bijbel onderzoeken en je schuld belijden.

Het is meer :Sta op , aanvaard de prijs die ik voor je heb betaald in dankbaarheid ,en wordt mijn discipel, volgeling . Als je daartoe bereid bent en die keuze hebt gemaakt ga je ook die weg op.
Als je dat niet wilt en de aadse dingen zijn belangrijker voor je , dan sta je dus in feite je eigen wedergeboorte in de weg. Begrijp je wat ik bedoel?. Je laat de Geest dan niet toe in je hart!!
Dan weet je alles wel in je hoofd , maar je bent niet bereid te volgen ......

Ik geloof dat we van onszelf helemaal niet willen volgen. Door de wedergeboorte die geinitieerd word van God vandaan ga je volgen. God moet je bereid maken om te volgen.

[Pieter]

Op uitnodiging van André kom ik hier maar eens kijken...

De apostel Paulus beschrijft de instelling van het heilig avondmaal door onze Here Jezus Christus in 1Korintiërs 11:23-29:

Want zelf heb ik bij overlevering van de Here ontvangen, wat ik u weer overgegeven heb, dat de Here Jezus in de nacht waarin Hij werd overgeleverd, een brood nam, de dankzegging uitsprak, het brak en zei: Dit is mijn lichaam voor u, doet dit tot mijn gedachtenis. Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls gij die drinkt, tot mijn gedachtenis. Want zo dikwijls gij dit brood eet en de beker drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt. Wie dus op onwaardige wijze het brood eet of de beker des Heren drinkt, zal zich bezondigen aan het lichaam en bloed des Heren. Maar ieder beproeve zichzelf en ete dan van het brood en drinke uit de beker. Want wie eet en drinkt, eet en drinkt tot zijn eigen oordeel, als hij het lichaam niet onderscheidt.

Misschien is hier al eens eerder over geschreven?
Je komt in de diverse Gereformeerde kerken grote aantallen belijdende leden tegen die consequent geen avondmaal vieren.
Ik ben eigenlijk al een hele tijd nieuwsgierig naar de bijbelse achtergrond van dit "fenomeen"
Of heeft het misschien iets met bindingsangst van doen?

Het punt in de hele discussie is dat in de kerken waar jij op doelt "belijdende leden" niet synoniem is met "gelovige leden".

M.a.w. het overgrote deel van de leden die belijdenis hebben gedaan, durven zich geen kind van God te noemen, omdat ze het ware zaligmakende geloof missen. Ze hebben dus wel een kerkelijk recht om aan het Avondmaal deel te nemen, maar missen in hun ogen het Goddelijk recht, de persoonlijke nodiging van God in hun hart.

Er is m.i. dus geen bijbelse verklaring voor dit fenomeen; het wordt namelijk veroorzaakt doordat belijdenis doen niets meer te maken heeft met belijdenis des geloofs doen, maar meer een leeftijdskwestie is geworden.

Overigens heb ik zelf ook belijdenis gedaan zonder dat ik aan het Avondmaal ga.

[salty]

Maar als je wel weet , maar niet wilt en steeds in conflict bent met de Heilige Geest die je deze dingen heeft laten zien, door het Woord , dan ben je bang om geroepen te worden, dan kan God ook niet veel met je doen.dat heeft dan toch met ongehoorzaamheid te maken. en dat is zonde van je tijd. Je moet niet wachten tot je met "pensioen" gaat, want hoe langer dat je wacht ,des te meer zegeningen ontzeg je jezelf.

Een mooi hoofdstuk over de innerlijke verandering is
Ephesians hoofdstuk 5

[leclerc]

Op uitnodiging van André kom ik hier maar eens kijken...

De apostel Paulus beschrijft de instelling van het heilig avondmaal door onze Here Jezus Christus in 1Korintiërs 11:23-29:

Want zelf heb ik bij overlevering van de Here ontvangen, wat ik u weer overgegeven heb, dat de Here Jezus in de nacht waarin Hij werd overgeleverd, een brood nam, de dankzegging uitsprak, het brak en zei: Dit is mijn lichaam voor u, doet dit tot mijn gedachtenis. Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls gij die drinkt, tot mijn gedachtenis. Want zo dikwijls gij dit brood eet en de beker drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt. Wie dus op onwaardige wijze het brood eet of de beker des Heren drinkt, zal zich bezondigen aan het lichaam en bloed des Heren. Maar ieder beproeve zichzelf en ete dan van het brood en drinke uit de beker. Want wie eet en drinkt, eet en drinkt tot zijn eigen oordeel, als hij het lichaam niet onderscheidt.

Misschien is hier al eens eerder over geschreven?
Je komt in de diverse Gereformeerde kerken grote aantallen belijdende leden tegen die consequent geen avondmaal vieren.
Ik ben eigenlijk al een hele tijd nieuwsgierig naar de bijbelse achtergrond van dit "fenomeen"
Of heeft het misschien iets met bindingsangst van doen?

Het punt in de hele discussie is dat in de kerken waar jij op doelt "belijdende leden" niet synoniem is met "gelovige leden".

M.a.w. het overgrote deel van de leden die belijdenis hebben gedaan, durven zich geen kind van God te noemen, omdat ze het ware zaligmakende geloof missen. Ze hebben dus wel een kerkelijk recht om aan het Avondmaal deel te nemen, maar missen in hun ogen het Goddelijk recht, de persoonlijke nodiging van God in hun hart.

Er is m.i. dus geen bijbelse verklaring voor dit fenomeen; het wordt namelijk veroorzaakt doordat belijdenis doen niets meer te maken heeft met belijdenis des geloofs doen, maar meer een leeftijdskwestie is geworden.

Overigens heb ik zelf ook belijdenis gedaan zonder dat ik aan het Avondmaal ga.

interessante move.
eerst over het algemene spreken en dan tussen neus enlippen dat het voor jouw ook zo is
De vraag brand op mijn lippen, maar ik zal hem niet stellen.

[Pieter]

Stel hem, mijn huid is hier net zo dik als in de Bliek.

[leclerc]

Waarom ga je niet?
Ik krijg bij jouw toch altijd een "Kennis aan Jezus-gevoel"

[Pieter]

Dan heb je je in mij vergist, of ik ben echt een goeie role-player.

Ik mag dan veel van Jezus weten, dat betekent niet dat ik hem ken als mijn persoonlijke verlosser. En dus weet ik eigenlijk niets van hem.

[essieee]

Dan heb je je in mij vergist, of ik ben echt een goeie role-player.

Ik mag dan veel van Jezus weten, dat betekent niet dat ik hem ken als mijn persoonlijke verlosser. En dus weet ik eigenlijk niets van hem.

Precies....zo sta ik er dus (helaas) ook in!..dus heb ik geen recht om aan te gaan!

[leclerc]

Geen punt
of... eigenlijk wel een punt.

't is best belangrijk.
hoef ik je niet te vertellen.

[salty]

Pieter, ja dat heb je goed gezegd,! De Kerkelijke geloofsbelijdenis heeft kennelijk niets met persoonlijk geloof te maken.....
Jammer..... dat is dus weer religie. en dat betekent weinig.

Voel jij je dan ook te zondig om deel te nemen aan het avondmaal ?
of is het iets anders dat je daarvan weerhoudt

[André]

@Pieter, kun je mij ook een link geven waar ik het avondsmaal formulier kan lezen?
En dan uiteraard welke bij jou gelezen wordt.
Misschien kan ik dan wat gerichter meedenken.

[Pieter]

Voel jij je dan ook te zondig om deel te nemen aan het avondmaal ?
of is het iets anders dat je daarvan weerhoudt

Ik voel me niet te zondig, en dat is nu waarschijnlijk juist mijn probleem.

Nee, er is ook een soort maatschappelijke drempel. Aangaan zonder dat je bekend staat als kind van God is gewoon not done. Toch voel ik me vaak uiterst ongemakkelijk tijdens een avondmaalsdienst. Die tafel is feitelijk één grote beschuldigende vinger richting mijn persoon. Waarom-blijf-jij-zitten-Pieter?

Ik zal dus niet zeggen dat ik zonder worsteling in m'n veilige bankje blijf steken.

André, ik heb helaas geen link naar het formulier. Ik zal eens zoeken.

[leclerc]

Aangaan zonder dat je bekend staat als kind van God is gewoon not done.

Voor jou? of voor je gemeente

[Pieter]

Ik had het over maatschappelijke drempel. Als ik zomaar naar die tafel zou lopen, zou er vermoedelijk een schokgolf door de gemeente gaan. Nog diezelfde dag zou ik bezoek krijgen van een tweetal ouderlingen.

Als je dan zelf al vol twijfel zit over de wijze waarop je een avondmaalsdienst bijwoont, dan waag je je niet aan dat soort capriolen.

[André]

Ik had het over maatschappelijke drempel. Als ik zomaar naar die tafel zou lopen, zou er vermoedelijk een schokgolf door de gemeente gaan. Nog diezelfde dag zou ik bezoek krijgen van een tweetal ouderlingen.

Als je dan zelf al vol twijfel zit over de wijze waarop je een avondmaalsdienst bijwoont, dan waag je je niet aan dat soort capriolen.

Even om het duidelijk te krijgen, er zijn dus wel mensen die aan het avondmaal gaan in jou gemeente?