Berichtdoor Raido » 14 feb 2005 20:26
Onvoltooid verleden tijd
Ik leef de dag
zoals hij gaat
ik denk en praat
zolang dat mag
Een kleine vonk
zomaar, uit het niets
veranderd de wereld iets
mijn wereld
Iets gezegt, zonder begrip
Zonder gevoel
maakt de wereld koud en koel
Maar mijn hart brand
Zo'n klein vonkje
is de brug tussen nu en toen
En kan mij, zoveel doen
De tijd draait terug
Onvoltooid verleden tijd
Toen wordt weer nu
Iets dat mijn wond open rijt
en mij weer bepaald bij die tijd
Dingen van toen, die weg waren
komen weer terug, de maren..
Mijn waaroms, en vragen
Die ik dan even niet kan dragen
Dan ga ik door, ik blus mijn vuur
Kruip even terug, en schuil
Ik kijk verder en huil
Om alles...
| Progressief reformatorisch | neutraal gereformeerd | neobevindelijk |