Je begrafenis

[M@rije]

Mijn vriend is van de OGG, maar sinds we samen zijn, gaan we daar niet meer. Ik weet zeker dat zijn ouders hem in de OGG zouden willen begraven als hij zou komen te overlijden. Daarom zijn we er nu afspraken over aan t maken.
Het lijkt me supermoeilijk als het echt gebeurt, om dan vol te houden dat dat de dingen zijn die hij wilde. Het gaat natuurlijk helemaal tegen hun in.
heeft 1 van jullie dat ook weleens ervaren, dat je dan met je eschoonfamilie in de problemen kan komen?

[Riska]

[quote"M@rije"]heeft 1 van jullie dat ook weleens ervaren, dat je dan met je eschoonfamilie in de problemen kan komen?
[/quote]

Mijn broer heeft dat gehad. Hij heeft doorgezet wat de uitdrukkelijke wens was van mijn schoonzuster. Het heeft betekend dat de schoonouders niets meer met hem te maken wilden hebbem. Maar hij heeft vanaf het begin de voldoening gehad dat hij wist volstrekt de wens van zijn vrouw te volgen... en had dus deze breuk ervoor over. Maar het is wel heel, heel moeilijk...

Riska

[M@rije]

Jeempie, wat moeilijk zeg! Dat is dus idd ook het rampsenario wat ik in mijn hoofd heb zitten mocht er iets gebeuren met mijn vriend. Maar jouw broer was waarschijnlijk getrouwd dan? Dan heeft hij natuurlijk alle recht om dat soort dingen te bepalen. Wij zijn (nog) niet getrouwd, dus dan heb ik geen rechten denk ik?

[Riska]

Ja, mijn broer was getrouwd.
Of jij geen rechten hebt, weet ik niet.
Er zijn rechten en rechten.
Misschien heb je juridisch geen poot om op te staan.
Maar als ik mij in de plaats van jouw (al dan niet aanstaande) schoonouders zou plaatsen, zou ik de vriendin van mijn kind respecteren en misschien wel aanvaarden dat met haar iets is besproken wat tot de laatste wens van een kind hoort.

Maar vergeef me als ik het zeg: als er godsdienst in het spel is, kan er heel veel liefdeloosheid aan de orde komen.
Ik denk dus dat - als jullie besproken hebben wat je wel en niet wilt dit al bij het leven van jullie beiden kenbaar moet maken.
Dan kan er nooit een verwijt komen dat jij achter hun rug om iets bekokstoofd hebt. (kan natuurlijk altijd, maar je hebt dan in ieder geval de eer aan jezelf gehouden).

Ik hoop dat jullie er een beetje uitkomen, want het blijft iets heel teers. De wens van jóuw vriend, maar het is hún kind...

Riska

[M@rije]

Als ik dat verhaal van jouw broer hoor, denk ik idd dat het superbelangrijk is om het meteen maar in het openbaar te gooien.
Maar ja, daar denk je niet zoveel aan als je nog ''gewoon'''gezond bent he?

[Riska]

M@rije,

Misschien is het dan juist daarom veel opener. Het beladene van een naderend sterven is er nog niet.
Er is een zekere openheid, vrijheid, om iets te bespreken. En als jullie dat nu een keer ter tafel brengen, weten zijn ouders gelijk, dat jullie niet onder druk van bepaalde omstandigheden een beslissing genomen hebben, maar heel doordacht!

Riska

[Acire]

Grum, daar ben ik ook bang voor, dat mijn ouders mijn begrafenis gaan bepalen, mocht dat gebeuren voor ik ga trouwen. Daarom hebben Jaco en ik het er ook regelmatig over. Zodat hij weet wat ik graag wil.
Dat is onderandere, een korte preek door een man die ik daar wel toe in staat acht. En dat iemand even kort wat verteld over hoe ik was, hoe ik tegen leven en dood aan keek, en wat belangrijk voor mij was. Zodat mensen die mij niet zo goed kenden dat kunnen onthouden.
Kzou het ook leuk vinden als mensen nog liederen gaan zingen, ter bemoediging van anderen.
Ze hoeven trouwens niet verdrietig te zijn wat mij betreft. Als het zover is, ben ik op mijn bestemming, bij mijn hemelse Vader! Dus om mij rouwen is niet nodig!

[Gerdien B.]

Ik heb er nooit echt over nagedacht!

mijn eerste ideeën die me nu te binnen schieten zijn:
Ik zou niet willen dat het in de rouwdienst over de hel en duivel gepreekt wordt en aan het eind nog even vermeld wordt dat God genade wil geven!(pas meegemaakt) Ik zou willen dat de preek gaat over Zijn liefde en trouw! Over hoe goed God is en dat iedereen tot Hem mag komen zoals hij/zij is.

Verder zou het me niet echt uitmaken hoe of wat! De familie moet het zo doen, zodat het de verwerking te beste komt!

[Retep]

Mijn begrafenis mag wat mij betreft qua invulling sober zijn. De inhoud van het gesproken woord moet echter des te sprekender zijn! De dood hoeft namelijk geen eeuwige dood te zijn... die troost mag wat mij betreft op die dag vertelt worden!

[Cisca]

Ik wil geen poespas op mijn begrafenis. Gewoon in het zwart.......

Zo zie je wat een verschillen, wat mij betreft, gewoon net als wat men anders draagt, nu komen mensen ook niet speciaal in het zwart bij me, dan dus liever ook maar niet, liever de vrolijke mengeling zoals die nu ook is.

*mijn lievelings kleur is rood, ik ga maar niet zo ver, om dat mensen op te leggen*

[yvonne]

mijn begravenis mag best wel vrolijk zijn... het is al erg genoeg dat iemand dood gaat maar denk dan aan de leuke dingen die hij/zij had!

maar dit brengt me nu weer op een nieuw onderwerp geloven jullie in wedergeboorte??

[Gerdien B.]

mijn begravenis mag best wel vrolijk zijn... het is al erg genoeg dat iemand dood gaat maar denk dan aan de leuke dingen die hij/zij had!

maar dit brengt me nu weer op een nieuw onderwerp geloven jullie in wedergeboorte??

misschien een idee om hier een aparte topic voor te openen?

[M@rije]

Ik geloof zeker in de wedergeboorte! Lijkt me erg mooi, om hierna een leven met God te hebben in de hemel!

[kurtyo]

Ik wil dat er een boodschap meegegeven wordt waar ik zelf achter sta (stond in dat geval). Ik wil muziek die ik mooi vind. Ik wil niet begraven worden in/door/w.e. de ger.gem of een andere kerk...

[TheKeimpe]

Nooit over nagedacht. Vind ik ook niet nodig, mijn begrafenis is niet mijn zaak, maar die van de nabestaanden. En die maken er niets geks van, dat weet ik zo wel.

Misschien zou ik wel willen dat psalm 130 gelezen/gezongen wordt op mijn begrafenis, maar ik denk dat ze dat toch al wel zouden doen.