Lindita schreef:W.b. hun belijdenis ben ik het met alle punten eens, behalve met punt 9 en 10.
punt 9: eens gered, altijd gered. Je redding hangt gelukkig niet af van je eigen gehoorzaamheid, maar van het feit dat Jezus voor je is gestorven. Al blijft gehoorzaamheid natuurlijk wel belangrijk!
punt 10: ik geloof dat de gelovigen nooit helemaal heilig en goed kunnen worden zolang Jezus nog niet teruggekomen is. Dit worden ze pas in de hemel. Dan is alles volmaakt, maar hier op aarde vallen ook gelovige mensen steeds weer in de zonde.
In de eerste plaats is het wel heel gemakkelijk om te zeggen: "eens gered, altijd gered". Het is een dagelijkse nieuwe keuze voor de Heer die wij moeten maken. Bewust.
En het Leger kent niet de slogan: "eens gered altijd gered", maar: "gered om te redden", oftewel, als jij het heil hebt mogen ervaren evangeliseer je, schreeuw je het van de daken dat Jezus redt.
Met punt 10, de heiligingsleer bedoelt men, dat je voortdurend moet werken aan jezelf. Het is ook wel enigszins ontmoedigend. Want je moet je als het ware altijd weer 'bekeren' van weet-ik-wat-voor zonde. Je wordt er een beetje moe van, want in de praktijk betekent het dat je nooit klaar bent, altijd moet klimmen, klimmen, klimmen...
Ik ken een officier - inmiddels 'Bevorderd tot Heerlijkheid', de Legerterm voor overlijden - die grote nadruk legde op 'heiliging'. En weet je, door het te prediken en door er zelf steeds aan te werken, straalde hij iets af van wat ik denk dat bedoeld werd met 'de vruchten van de geest', een vriendelijke, vredezoekende man, die door zijn leven liet zien wat hij zondags in zijn preken liet horen.
Riska