Het nut van dogma's??

[jas]

Indirect zit het wel in dogma's. Omdat dogma's altijd leiden tot een verhitte discussie. Het probleem is dat dogma's maar moeilijk tot overeenstemming leiden.

Maar de andere kant is ook waar, nl. dat dogma's juist tot grote overeenstemming leiden.

[jas]

Welnu, daar zijn dogma's voor. In onze postmoderne samenleving is het een vies woord, maar deze tijd heeft ondertussen wèl zijn eigen dogma's. Eén ervan is bijv. dat je niks kritisch mag zeggen over homosexualiteit.

Ik ben het niet met je eens dat er niks kritisch over homoseksualiteit gezegd mag worden. Er wordt juist een heleboel over gezegd. Het gaat vaak om de insteek waarmee het gezegd wordt.
Er mag trouwens meer kritiek uitgeoefend worden op homoseksualiteit dan op het afwijzen van masturbatie, dat heb ik inmiddels wel op refoweb geleerd.

[Sabra]

Maar de andere kant is ook waar, nl. dat dogma's juist tot grote overeenstemming leiden.

Het probleem mijns inziens van dogma's is, is dat de mensen de dogma's definiëren. Zolang dit het geval is, zullen er altijd verhitte discussie blijven over de dogma's.

[jas]

Het probleem mijns inziens van dogma's is, is dat de mensen de dogma's definiëren.

Is dat niet de definitie van een dogma, dat een dogma een definitie is?

[Sabra]

Dat kan zijn, maar voorlopig is wat Paulus schrijft in 2 Timotheus 2 voorlopig nog van toepassing op dogma's.

[jas]

Dat kan zijn, maar voorlopig is wat Paulus schrijft in 2 Timotheus 2 voorlopig nog van toepassing op dogma's.

Ik vind 2 Tim. 2 juist een hoofdstuk wat vóór dogma's spreekt. Immers, hier zegt Paulus in scherpe bewoordingen dat medn alert moet zijn op dwaalleraars. Kennis van dogmatiek m.b.t. de ware leer is dan juist noodzakelijk. Daarom zegt hij in vers 2: "En hetgeen gij van mij gehoord hebt onder vele getuigen, betrouw dat aan getrouwe mensen, welke bekwaam zullen zijn om ook anderen te leren."
Paulus doet hier dus een oproep om hetgeen hij leert, vast te leggen d.m.v. mensen die recht in de leer zijn, en daar anderen weer mee te onderwijzen.
Daarom is dit hoofdstuk juist een oproep om de dogmatische kennis te bevorderen en niet, zoals jij stelt, dogma's maar af te schaffen.

[Solus]

Dat kan zijn, maar voorlopig is wat Paulus schrijft in 2 Timotheus 2 voorlopig nog van toepassing op dogma's.

Ik vind 2 Tim. 2 juist een hoofdstuk wat vóór dogma's spreekt. Immers, hier zegt Paulus in scherpe bewoordingen dat medn alert moet zijn op dwaalleraars. Kennis van dogmatiek m.b.t. de ware leer is dan juist noodzakelijk. Daarom zegt hij in vers 2: "En hetgeen gij van mij gehoord hebt onder vele getuigen, betrouw dat aan getrouwe mensen, welke bekwaam zullen zijn om ook anderen te leren."
Paulus doet hier dus een oproep om hetgeen hij leert, vast te leggen d.m.v. mensen die recht in de leer zijn, en daar anderen weer mee te onderwijzen.
Daarom is dit hoofdstuk juist een oproep om de dogmatische kennis te bevorderen en niet, zoals jij stelt, dogma's maar af te schaffen.

zo is het.

[Solus]

Het zit niet indirect in dogma's, maar in onze verdorven natuur en dwaalzieke geest. Dogma's zijn absolute waarheden, en daar willen we niet aan.

Als ik het heb over het dogma uitverkiezing, eigen vrije wil etc, dan is er geen absolute waarheid te definiëren.

Als je in de Bijbel gelooft als het woord van God, zijn dat juist wèl dingen die heel simpel als absolute waarheid zijn te definiëren.

uitverkiezing: Lees Joh. 6 en Joh. 17 eens aandachtig, en je ontkomt niet aan de absolute waarheid van de uitverkiezing. Dus met dat dogma spreek je gewoon de Schrift na. Daar lijkt me niets mis mee.

vrije wil: Denk over de teksten als Rom 3: er is niemand die goed doet,tot niet één toe; of Rom 10 "Het is niet desgene die wil, noch desgene die loopt, maar des ontfermenden Gods". Er zijn nog veel meer plaatsen te noemen. Maar alleen uit deze al blijkt zonneklaar dat we geen vrije wil hebben. Als je dat dus als dogma uitspreekt, spreek je alleen simpelweg de Bijbel na. Mag het?

[jas]

Het zit niet indirect in dogma's, maar in onze verdorven natuur en dwaalzieke geest. Dogma's zijn absolute waarheden, en daar willen we niet aan.

Als ik het heb over het dogma uitverkiezing, eigen vrije wil etc, dan is er geen absolute waarheid te definiëren.

Als je in de Bijbel gelooft als het woord van God, zijn dat juist wèl dingen die heel simpel als absolute waarheid zijn te definiëren.

uitverkiezing: Lees Joh. 6 en Joh. 17 eens aandachtig, en je ontkomt niet aan de absolute waarheid van de uitverkiezing. Dus met dat dogma spreek je gewoon de Schrift na. Daar lijkt me niets mis mee.

vrije wil: Denk over de teksten als Rom 3: er is niemand die goed doet,tot niet één toe; of Rom 10 "Het is niet desgene die wil, noch desgene die loopt, maar des ontfermenden Gods". Er zijn nog veel meer plaatsen te noemen. Maar alleen uit deze al blijkt zonneklaar dat we geen vrije wil hebben. Als je dat dus als dogma uitspreekt, spreek je alleen simpelweg de Bijbel na. Mag het?

Ik ben dat met jou eens Solus. De oproep tot het afschaffen van dogma's komt voort uit een schriftkritische houding. Men zou het boekje Bijbelgeloof en Bijbelkritiek van Bettex eens moeten lezen. Dat kan verhelderend werken.

[Optimatus]

Indirect zit het wel in dogma's. Omdat dogma's altijd leiden tot een verhitte discussie. Het probleem is dat dogma's maar moeilijk tot overeenstemming leiden.

Maar de andere kant is ook waar, nl. dat dogma's juist tot grote overeenstemming leiden.

Het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid heeft anders geleid tot het stichten van allerhande oud-katholieke kerken buiten Nederland.

[jas]

Indirect zit het wel in dogma's. Omdat dogma's altijd leiden tot een verhitte discussie. Het probleem is dat dogma's maar moeilijk tot overeenstemming leiden.

Maar de andere kant is ook waar, nl. dat dogma's juist tot grote overeenstemming leiden.

Het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid heeft anders geleid tot het stichten van allerhande oud-katholieke kerken buiten Nederland.

Ja en? Er zijn goede en foute dogma's Beiden leiden onvermijdelijk voor één groep tot overeenstemming en t.o.v. de andere groep tot scheuring of onenigheid.

[Aragorn]

Precies. En dus zijn dogma's praktisch nooit verenigend en tekenen ze alleen maar de scheidslijnen duidelijker.

[@tlantis]

Precies. En dus zijn dogma's praktisch nooit verenigend en tekenen ze alleen maar de scheidslijnen duidelijker.

Zolang dat dan maar de scheidslijn tussen bijbels en onbijbels is zou het niet zo'n probleem zijn...

[Aragorn]

Precies. En dus zijn dogma's praktisch nooit verenigend en tekenen ze alleen maar de scheidslijnen duidelijker.

Zolang dat dan maar de scheidslijn tussen bijbels en onbijbels is zou het niet zo'n probleem zijn...

Nee, dat is waar. Maar in veel kwesties is het een niet per definitie bijbelser dan het andere, en als het al zo is hoeft het ook nog niet zo'n belangrijk verschil te zijn dat je daardoor scheidingen teweegbrengt.

[jas]

Precies. En dus zijn dogma's praktisch nooit verenigend en tekenen ze alleen maar de scheidslijnen duidelijker.

Maar die scheidslijn verenigt dus ook. Want aan elke kant van de scheidslijn staat een groep mensen. De één stemt met het dogma in, de ander niet. Het verenigend karakter is dus erg sterk. Want i.p.v. één, heb je nu twee verenigingen.