Marnix schreef:In de tijd van het volk Israel bestond giro 555 nog niet ;)
Dat klopt, maar er wordt ook in de Tora wel opgeroepen om om te zien naar de armen. Dat viel buiten de tienden, maar er was ook geen "wettelijke norm" voor. Ik vraag me trouwens af, wat het gebod je naaste lief te hebben als je zelf, financieel betekent... Het lijkt me niet te verantwoorden, dat je praktisch je hele inkomen aan jezelf besteed en dan ook nog een fooi overhebt voor je naaste.
Het punt waar het om gaat is, denk ik, dat God ons hart aanziet. Hij wil geen afgedwongen gift, maar Hij wil wel dat we vanuit ons hart geven. Alleen is de zondige mens daar vanuit zichzelf niet toe bereid, want door de besmetting met de zonde zijn we zelfzuchtig geworden. In het OT was de enige oplossing een wet, die in ieder geval het minimum regelde: de tienden. In het NT leven we niet meer onder de wet, maar als je Rom. 6-8 leest, zie dat dat alleen is, omdat daar iets anders voor in de plaats komt, nl. het leven door de Geest. Omdat we het zelf niet kunnen, leidt de Geest ons om de wil van God te doen (Rom. 8:3,4).
In Handelingen zien we, wat de leiding van de Heilige Geest betekent voor het het omgaan met bezit van de christenen: ze hadden alles gemeenschappelijk. Is dat nu een wet? Nee, maar dat was wel wat er in hun hart was. Over andere gemeenten in het NT lezen we het niet. Wel werd er vrijgevig voor de noodlijdende christenen in Jeruzalem gegeven. Kennelijk heeft God niet met iedereen hetzelfde voor.
Een vriend van me heeft een goede baan, maar hij heeft er voor gekozen om eenvoudig te leven en de rest van z'n inkomen aan de zending te geven. Hij praat er nooit over hoeveel dat is - en dat is maar goed ook, maar ik ben er zeker van, dat het meer dan een tiende is. Hij ervaart dat als z'n roeping, hij doet het van harte en is een gelukkig en gezegend mens. Dat betekent niet, dat iedereen daartoe geroepen is, maar de NT-ische houding lijkt me, dat ieder christen z'n hart openstelt voor God om daarin de wil van God te "schrijven", zoals Jer. 31 het zo mooi zegt. Dan geef je, geleid door Zijn Geest, vanuit je hart en niet vanuit een plicht of, erger, schuldgevoel.