Stil zijn voor God

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
essieee
Generaal
Generaal
Berichten: 5107
Lid geworden op: 14 apr 2003 23:47
Locatie: Barneveld
Contacteer:

Berichtdoor essieee » 23 dec 2004 00:01

Ik denk ook dat het iets persoonlijks is. Mij lukt het namelijk niet om letterlijk stil te zijn voor God.Daarom vul ik mijn stille tijd (=persoonlijk contact met God) op een andere manier in . Dus voor mij wel bidden, zingen en lezen....

Ik kreeg hier van een vriend een tijd terug een stuk over. Daarin dit citaat (sorry voor het moeilijke taalgebruik).

'Ik ben ervan overtuigd, dat een voorname oorzaak van het niet opwassen in de genade van sommigen hierin ligt, dat zij zichzelf geen tijd gunnen om in de eenzaamheid met de Heere te verkeren. De geestelijke, goddelijke wijsheid wordt niet zoomaar ons eigendom. Al versta ik wat ik lees, al stem ik dit van harte toe, al neem ik dit aan, het kan spoedig weer verdwijnen en vergeten worden, tenzij ik door overdenking in de eenzaamheid daar tijd aan besteed, opdat het zich in mij vastzet en inwortelt, zich met mij verenigt en vereezelvigd wordt.'

(Andrew Murrey)

Gebruikersavatar
bloempie
Majoor
Majoor
Berichten: 1928
Lid geworden op: 28 okt 2003 21:14

Berichtdoor bloempie » 24 dec 2004 22:44

Amen.

Heel mooi en duidelijk stukje Essieee!
Thomas 19-06-2007
Sarah 30-04-2009

Gebruikersavatar
essieee
Generaal
Generaal
Berichten: 5107
Lid geworden op: 14 apr 2003 23:47
Locatie: Barneveld
Contacteer:

Berichtdoor essieee » 24 dec 2004 23:14

tsja... inderdaad!!!!!

Mag ik vragen hoe jullie je stille tijd passen in een relatie? Hou je dan je eigen stille tijd of vullen jullie die samen in?

Theo de Koning

Berichtdoor Theo de Koning » 25 dec 2004 15:34

Dat doen wij samen en alleen. Er zijn ook zaken in je persoonlijk leven die echt tussen de Heere en jezelf kunnen zijn, dan zoek je de stilte alleen op. Niet dat ik dat later niet aan mijn vrouw zou vertellen, maar in eerste instantie leg ik het voor de Heere neer. Vaak kan ik het dan ook beter relativeren, zeker als het om bepaalde zorgen gaat.

Gebruikersavatar
Afat82
Mineur
Mineur
Berichten: 212
Lid geworden op: 18 jun 2003 19:21
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Afat82 » 11 jan 2005 15:17

Ik weet nog dat er begin dit jaar in mijn leven iets gebeurd is, waardoor ik vreselijk in opstand kwam tegen God en Zijn handelwijze.

De dag erna zat ik daar zo mee in de knoop dat ik op de fiets ben gestapt en naar Zutphen ben gefietst, om er maar even uit te zijn. En tijdens die fietstocht liet God me zo duidelijk zien dat Hij overal zijn bedoeling mee heeft, en dat mijn wegen niet zo zijn als Zijn wegen, en gaf Hij me ook steeds de regels "Leer mij volgen zonder vragen, Vader, wat GIJ doet, is goed!" in gedachten.

Op zo'n moment word je inderdaad even stil, en voel je werkelijk Gods leiding in je leven.
Ik ben met Christus gekruisigd; ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij! (Gal. 2:20)

joris

Berichtdoor joris » 14 jan 2005 10:31

ja das mooi he zo'n duidelijke aanwijzing van God. Die krijg ik gelukkig ook wel regelmatig.
Over stil zijn bij God, moet je psalm 61-63 eens achter elkaar lezen. geweldig mooi. En pijnlijk.

Gebruikersavatar
Afat82
Mineur
Mineur
Berichten: 212
Lid geworden op: 18 jun 2003 19:21
Locatie: Utrecht

Berichtdoor Afat82 » 14 jan 2005 11:07

Deze week is er een jongen van onze belijdeniscatechisatiegroep onverwachts overleden. Nog maar 20 jaar, en heel erg aangrijpend allemaal, ook voor de familie.

Maar als je nu hoort wat voor een weg de HEERE met deze jongen is gegaan, hoe zijn overlijden, ondanks het (naar de mens gesproken) onverwachtse, zó gepland is geweest, dan licht de HEERE een heel klein tipje van de sluier op, en mag je wat beseffen van de ondoorgrondelijke Wijsheid van God (en ik kan niet anders dan dit met een hoofdletter schrijven, zó groot is dat) en van Zijn liefde tot Zijn volk.

Echt iets om stil van te worden.
Ik ben met Christus gekruisigd; ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij! (Gal. 2:20)

joris

Berichtdoor joris » 21 jan 2005 10:13

hetmooie vind ik ook dat God te vinden is in de stilte. als Hij aan Mozes voorbij gaat is God niet in de storm, niet de donder. maar wel in de stilte. En dat vindt ik zo gaaf. En het rare is dat de mensen vaak denken dat God een harde God is en tiran, die houdt van moorden enzo.
Nee dus, dat gebeurt enkel en alleen als wij niet samen met Hem stil zijn. En als wij Hem niet stil zijn werk laten doen. En als wij niet stilletjes aan achter hem aan gaan.

Gebruikersavatar
nonno
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 28 dec 2004 12:43
Locatie: aan de ijssel
Contacteer:

Berichtdoor nonno » 22 jan 2005 14:00

Stille Tijd

STILTE is afwezigheid van lawaai.
In de STILTE kun je luisteren naar God en opklimmen naar Hem, maar in de STILTE kun je ook Gods zwijgen ervaren.
STILTE is een keuze, het valt niet altijd mee om voor de STILTE te kiezen, STILTE kan strijd zijn.
STILTE is wachten op God, het is een vindplaats van God.
STILTE is tijd nemen en aandacht hebben.
STILTE kan ook bedreigend zijn, je kunt in de STILTE een beklemmende angst ervaren.
STILTE kan eenzaam zijn, maar in de STILTE kun je ook de Ander ontdekken, en de ander.
STILTE wordt je geschonken, maar STILTE kan soms ook onnatuurlijk aanvoelen.
STILTE is voor alles discipline, STILTE moet je beoefenen.
STILTE is een weg van loslaten.
STILTE is dichter bij God komen.

Vooral het beoefenen vind ik persoonlijk best moeilijk. Vaak lukt het niet om thuis echt stil te zijn, omdat ik dan heel snel wordt afgeleid door andere dingen. Daarom ga ik graag naar buiten 'de natuur' in.
"zonder mannen aten we de hele dag moorkoppen"

Gebruikersavatar
aldo bulten
Verkenner
Verkenner
Berichten: 89
Lid geworden op: 21 jan 2003 23:45
Locatie: Dordrecht
Contacteer:

Berichtdoor aldo bulten » 22 feb 2005 22:34

hoi ,

stilte is heel goed... maar het kan zo vreemd zijn. het kan ook moeilijk zijn om je gedachten te richten op God. daarom is het belangrijk om handvaten te gebruiken... voor een stukje theorie raad ik aan het boekje van Jos Douma: Op het spoor van meditatie
voor de praktische kant: de reeks: luisterend lezen. het is een serie die wordt uitgegeven bij het boeken centrum.( www.boekencentrum.nl )

da was't

Gebruikersavatar
MissF
Generaal
Generaal
Berichten: 8484
Lid geworden op: 16 nov 2004 22:25

Berichtdoor MissF » 22 feb 2005 22:53

Stil zijn voor en met God, heerlijk is dat!
Persoonlijk doe ik dat eens in de zoveel tijd wel...
Pas nog, toen ik even in een dipje zat. God leek zo ver weg op een bepaald moment...
Meestal duik ik dan het bos in om te luisteren naar het ruisen van de bomen, of naar de vogels.
Maar pas ben ik naar de Rijn gegaan. Ik ben ver van het pad af, heel dichtbij het water gaan zitten. En helemaal niets...geen geluid...alleen het water dat je hoort...
Het was ontzettend bewolkt en ik kreeg het koud omdat de temperatuur rond het vriespunt lag. Ik wilde al bijna opstaan, God was in mijn idee niet dichterbij gekomen.
Maar opeens kwam, tussen een aantal dikke wolken door, de zon door...en het verwarmde me helemaal...van buiten, maar vooral van binnen.
Zo'n schijnbaar klein teken dat God Zijn warmte nog over je laat schijnen, geweldig is dat!
Dan, na zo'n lange stilte, kun je alleen nog maar bidden en vooral danken!

Echt, stil zijn om God te gaan zien, maar vooral stil zijn met God is geweldig!

(oke, niet iedereen heeft de bossen en de Rijn in zn buurt, maar bijna overal is wel een stukje natuur te vinden ;) )
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...

Gebruikersavatar
frekje
Luitenant
Luitenant
Berichten: 644
Lid geworden op: 30 nov 2004 22:22
Locatie: Harskamp
Contacteer:

Berichtdoor frekje » 23 feb 2005 18:56

Misschien het mediteren (ik bedoel hier dus gewoon mee het stil zijn voor God). Dat je gewoon stil bent voor Hem, en de Geest laat werken. Ja, dat kan ook zeker goed zijn!
Afbeelding
We loved Him, because He first loved us!

psycholoog

Berichtdoor psycholoog » 23 feb 2005 22:09

Ik denk ook zeker wel dat het goed is om stil te zijn voor God. Toch vraag ik me af of er ook niet negatieve kanten aan zitten.
- door lang stil te zijn worden je gedachten gemakkelijk afgeleid naar van alles en nog wat. Naar mijn idee kun je dan beter mediteren over een tekst(gedeelte). Dan denk je gericht ergens over na
- ook vraag ik me af of in zoiets niet het gevaar zit van een soort mensgerichtheid. Ik bedoel daarmee dat jij iets van God ervaart/voelt/krijgt. Moet stille tijd juist niet meer Godgericht zijn? Ik vind dat best wel lastig eigenlijk

Gebruikersavatar
Gershwin
Majoor
Majoor
Berichten: 2279
Lid geworden op: 23 sep 2002 20:25
Locatie: Leiden
Contacteer:

Berichtdoor Gershwin » 24 feb 2005 01:01

In elk geval staat als een paal boven water dat het goed is om even tot jezelf te komen. Dat je God daar bij betrekt als je christen bent, is niet meer dan logisch, lijkt me... En collega, je hebt vast wel eens van het idee 'bidden als therapeutische meditatie' gehoord... :)
Together, we can. But we won't.

Goodbye.

psycholoog

Berichtdoor psycholoog » 24 feb 2005 20:11

Gershwin schreef:In elk geval staat als een paal boven water dat het goed is om even tot jezelf te komen. Dat je God daar bij betrekt als je christen bent, is niet meer dan logisch, lijkt me... En collega, je hebt vast wel eens van het idee 'bidden als therapeutische meditatie' gehoord... :)

Nee, nooit van gehoord. Wat houdt dat precies in dan? Kan me er wel iets bij voorstellen, maar nog niet echt concreet.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten