God aanspreken met 'jij' en 'jou'

[Aragorn]

King James is het Thou en Ye ..

Klopt, net als Gij in de SV. Maar in de omgangstaal met God gebruiken de meeste mensen volgens mij gewoon You.

[Marnix]

In het topic 'bijbel/psalmen in dialect' meldde Raido het volgende:

Na Pinksteren leven we nog steeds onder de straf van God, dus ook de talen zijn een straf voor de mens, Petrus en de rest spraken ook in verschillende talen, welke taal God ook spreekt, elk oor zal hem horen op de laatste dag, ik maak me er niet druk om, de hugenoten spraken God al aan met je en jij, dat doe ik niet snel, maar dialect, het is echt de spreektaal hier en ik vind het wel goed dat diensten in het Hollands zijn, toch wat eerbied naar God....

Ik vind het wel interessant om daar even op door te gaan.

Toen ik op een internationale conferentie in een Duitstalig kringgroepje werd geplaatst, hoorde ik tot mijn verbazing de Duitsers tijdens het bidden God aanspreken met "Du"(=Jij) in plaats van met Sie (=U). Dat vond ik toen heel typisch, maar toen ik erover na ging denken kwam ik erachter dat eigenlijk alle niet-Nederlandse christenen God aanspreken met 'jij', behalve wij. Engelsen hebben het bijvoorbeeld over "Thou", wat "jij" betekent (maar in de spreektaal overigens bijna verdwenen is). In Noorwegen zeggen ze 'jij', en ook Fransen spreken - volgens de liederen uit de Ichthusbundel althans - God aan met 'Tu' in plaats van met "Vous".

1. Heeft iemand een mooie verklaring voor dat jijen en jouwen?
2. Waarom schakelen wij ook niet over op jij en jou?

Het verhaal gaat denk ik niet helemaal op... Even een misverstand uit de weg ruimen: Thou kun je niet vertalen als jij... Het is een oud woord wat als je het in het nederlands vertaalt het beste als "Gij" vertaald kan worden.

[TheEdge]

Ik heb even gezocht op internet, en vond bij dictionary.com het volgende:

Personal \Per"son*al\, a. [L. personalis: cf. F. personnel.]

1. Pertaining to human beings as distinct from things.

Every man so termed by way of personal difference. --Hooker.


2. Of or pertaining to a particular person; relating to, or affecting, an individual, or each of many individuals; peculiar or proper to private concerns; not public or general; as, personal comfort; personal desire.

The words are conditional, -- If thou doest well, -- and so personal to Cain. --Locke.


3. Pertaining to the external or bodily appearance; corporeal; as, personal charms. --Addison.


4. Done in person; without the intervention of another. ``Personal communication.'' --Fabyan.

The immediate and personal speaking of God. --White.


5. Relating to an individual, his character, conduct, motives, or private affairs, in an invidious and offensive manner; as, personal reflections or remarks.


6. (Gram.) Denoting person; as, a personal pronoun.

Personal action (Law), a suit or action by which a man claims a debt or personal duty, or damages in lieu of it; or wherein he claims satisfaction in damages for an injury to his person or property, or the specific recovery of goods or chattels; -- opposed to real action.

Personal equation. (Astron.) See under Equation.

Personal estate or property (Law), movables; chattels; -- opposed to real estate or property. It usually consists of things temporary and movable, including all subjects of property not of a freehold nature.

Personal identity (Metaph.), the persistent and continuous unity of the individual person, which is attested by consciousness.

Personal pronoun (Gram.), one of the pronouns {I}, thou, he, she, it, and their plurals.

Personal representatives (Law), the executors or administrators of a person deceased.

Personal rights, rights appertaining to the person; as, the rights of a personal security, personal liberty, and private property.

Personal tithes. See under Tithe.

Personal verb (Gram.), a verb which is modified or inflected to correspond with the three persons.

\Thou\, v. t. To address as thou, esp. to do so in order to treat with insolent familiarity or contempt.

Het woordje 'thou' is dus een woordje wat persoonlijkheid en intimiteit aangeeft. De Nederlandse woorden u en jij doen dat eigenlijk geen van beiden. Misschien is 'gij' dan inderdaad de beste vertaling....

[Aragorn]

Het woordje 'thou' is dus een woordje wat persoonlijkheid en intimiteit aangeeft. De Nederlandse woorden u en jij doen dat eigenlijk geen van beiden. Misschien is 'gij' dan inderdaad de beste vertaling....

Maar dat sluit momenteel dus niet meer aan bij de gevoels- en belevingswereld van mensen, iig niet in Nederland (Belgie misschien nog wel).

[TheEdge]

Maar dat sluit momenteel dus niet meer aan bij de gevoels- en belevingswereld van mensen, iig niet in Nederland (Belgie misschien nog wel).

Waar kiezen we dan voor als alternatief?

[Aragorn]

Maar dat sluit momenteel dus niet meer aan bij de gevoels- en belevingswereld van mensen, iig niet in Nederland (Belgie misschien nog wel).

Waar kiezen we dan voor als alternatief?

Tja, ikzelf voel me meestal het best bij U, maar ik kan me voorstellen dat andere mensen liever jij zeggen. It's up to you denk ik..

[Raido]

mee eensch .... als ik jij zegt voelt het alsof ik het over dat rotjochie van de buren hebt, U dwingt wat meer respect(a) af, en dat is bij mij wel nodig

[kurtyo]

Ik heb even gezocht op internet, en vond bij dictionary.com het volgende:

Personal \Per"son*al\, a. [L. personalis: cf. F. personnel.]

1. Pertaining to human beings as distinct from things.

Every man so termed by way of personal difference. --Hooker.


2. Of or pertaining to a particular person; relating to, or affecting, an individual, or each of many individuals; peculiar or proper to private concerns; not public or general; as, personal comfort; personal desire.

The words are conditional, -- If thou doest well, -- and so personal to Cain. --Locke.


3. Pertaining to the external or bodily appearance; corporeal; as, personal charms. --Addison.


4. Done in person; without the intervention of another. ``Personal communication.'' --Fabyan.

The immediate and personal speaking of God. --White.


5. Relating to an individual, his character, conduct, motives, or private affairs, in an invidious and offensive manner; as, personal reflections or remarks.


6. (Gram.) Denoting person; as, a personal pronoun.

Personal action (Law), a suit or action by which a man claims a debt or personal duty, or damages in lieu of it; or wherein he claims satisfaction in damages for an injury to his person or property, or the specific recovery of goods or chattels; -- opposed to real action.

Personal equation. (Astron.) See under Equation.

Personal estate or property (Law), movables; chattels; -- opposed to real estate or property. It usually consists of things temporary and movable, including all subjects of property not of a freehold nature.

Personal identity (Metaph.), the persistent and continuous unity of the individual person, which is attested by consciousness.

Personal pronoun (Gram.), one of the pronouns {I}, thou, he, she, it, and their plurals.

Personal representatives (Law), the executors or administrators of a person deceased.

Personal rights, rights appertaining to the person; as, the rights of a personal security, personal liberty, and private property.

Personal tithes. See under Tithe.

Personal verb (Gram.), a verb which is modified or inflected to correspond with the three persons.

\Thou\, v. t. To address as thou, esp. to do so in order to treat with insolent familiarity or contempt.

Het woordje 'thou' is dus een woordje wat persoonlijkheid en intimiteit aangeeft. De Nederlandse woorden u en jij doen dat eigenlijk geen van beiden. Misschien is 'gij' dan inderdaad de beste vertaling....

Je hebt je huiswerk goed gedaan en ik kan het eigenlijk best met je eens zijn. Maar aan de andere kant: is dit nu echt een discussie van belang?

[Marnix]

Tja ik vind van niet maar zinloze discussies kunnen soms ook leuk zijn

[TheEdge]

Ik vind ook van niet, maar

1. ik wilde die andere discussie niet verstoren met mijn losse flodder
2. zo hard vermaak ik me niet met die scriptie waar ik mee bezig ben... dan liever SOGgen...

[Johanne]

Het is in het Duits toch idd zo dat ze alleen mensen die zeg maar heel dichtbij staan aanspreken met du. Dus opzich is het dan wel mooi dat ze God aanspreken met du, zo laten ze echt merken dat God heel dichtbij ze staat vind ik.
In het Nederlands ga ik eigenlijk ook gewoon voor u, gewoon omdat ik voor mezelf het idee heb dat ik als ik jij zeg, ik zo oneerbiedig bezig ben ofzo...

[Socrates]

Het gekke is: als ik in een andere taal bid (met een groepje ofzo) dan zeg ik zonder problemen 'je' tegen God, maar als ik dat in het Nederlands zou doen zou dat voor mezelf heel erg fout voelen. Het is te raar voor woorden, maar vreemd genoeg werkt het wel zo
's Lands wijs, 's lands eer, is toch het spreekwoord?

[Raido]

ja inderdaad, btw. in Engeland is er geen verschil tussen U en Jij allebei You.. In Nederland heb je dus wat meer formeel en informeel taal gebruik...

maar iedereen is toch verschillend

[caprice]

Toen ik op een internationale conferentie in een Duitstalig kringgroepje werd geplaatst, hoorde ik tot mijn verbazing de Duitsers tijdens het bidden God aanspreken met "Du"(=Jij) in plaats van met Sie (=U). Dat vond ik toen heel typisch, maar toen ik erover na ging denken kwam ik erachter dat eigenlijk alle niet-Nederlandse christenen God aanspreken met 'jij', behalve wij. Engelsen hebben het bijvoorbeeld over "Thou", wat "jij" betekent (maar in de spreektaal overigens bijna verdwenen is). In Noorwegen zeggen ze 'jij', en ook Fransen spreken - volgens de liederen uit de Ichthusbundel althans - God aan met 'Tu' in plaats van met "Vous".

1. Heeft iemand een mooie verklaring voor dat jijen en jouwen?
2. Waarom schakelen wij ook niet over op jij en jou?

Uit het Oud-Engelse 'Thou' spreekt meer eerbied. Het is wel te vertalen met het Nederlandse 'U' (Thee), of 'Gij' (Thou). In de GG(iN) over zee wordt er nog steeds 'Thou' aangehouden.

Het is op de Dordtse synode overigens wel een discussiepunt geweest of men in de nog te schrijven vertaling (SV) 'Du' of 'Gy' zou gebruiken als aanspreekvorm tot God.

[essieee]

ik onderbouw mezelf even niet...moet er niet aan denken om God met jij aan te spreken!