Berichtdoor Cavecracker » 13 okt 2004 23:32
Ik denk dat christenen in Nederland teveel onzichtbaar zijn. We gaan op in de massa, zijn net zo post-modern als de rest. Daarom merken we eigenlijk weinig van vervolging, we zijn 'te lief' voor elkaar, we durven de waarheid niet meer absoluut te noemen. Om maar iets bij de kop te pakken: een homohuwelijk moet op bijbelse gronden zonde genoemd worden, waarom wordt het in de kerkorde van het grootste kerkverband van Nederland dan gelegaliseerd? Is dat consequent christen zijn? Nee, dat is water bij de wijn doen, dat is postmodernisme met een christelijk sausje, dat is een houten pop met laagje goudverf, een 'witgepleisterd graf'. De christen kan niet post-modern zijn! Een christen zou er niet mee moeten kunnen leven dat iedereen zijn eigen waarheid heeft! Er is slechts één waarheid, de bijbelse, en die moet uigedragen worden! Dat levert wel vervolging op of in ieder geval veel spot en ongenoegen. Ga in de Nederlandse samenleving maar eens zeggen dat homofiele praktijken zondig zijn, of dat abortus moord is, of dat euthanasie het recht in eigen hand nemen is, dan heb je de poppen aan het dansen. Dan is de tolerantie weg, alle meningen zijn geoorloofd behalve de Christelijke waarheid. De Christelijke waarheid is namelijk NIET één van de vele waarheden, één van de vele wegen die naar Rome leiden, één van de vele manieren waarop je dezelfde God kunt dienen! De christelijke waarheid tolereert geen 'een ieder heeft zijn eigen waarheid'!
Mijn stelling is: de Christen moet herkenbaar zijn! Je wordt in Nederland niet vervolgd in letterlijke zin, maar je wordt wel als achterlijk gezien als je gelooft in DE waarheid (dat is ook: niet in meerdere). Dat moet je er dus maar voor over hebben, anders verdwijn je als grijze muis in een grijze massa van een nietszeggende wirwar van opzichstaande 'waarheden' die in feite niets meer zijn dan illusies.
)
