Genegenheid laten merken aan vrienden

[Socrates]

Wat dat betreft zijn wij Nederlanders behoorlijk stijfjes

-mannen zoenen elkaar niet
-huggen is zo ongeveer een tienermeisjesding en verder niet
-3 bijna formele zoenen of een hand is het meest voorkomende begroetingsritueel.

Dat is in de meeste buitenlanden wel anders... (waar ze overigens verrast opkijken als je ze na twee keer nog een derde zoen wil geven)

[Mariamagdalena]

Wat dat betreft zijn wij Nederlanders behoorlijk stijfjes

-mannen zoenen elkaar niet
-huggen is zo ongeveer een tienermeisjesding en verder niet
-3 bijna formele zoenen of een hand is het meest voorkomende begroetingsritueel.

Dat is in de meeste buitenlanden wel anders... (waar ze overigens verrast opkijken als je ze na twee keer nog een derde zoen wil geven)

Begroetingsrituelen zijn niet overal even vrij. Nu heb je het over in het buitenland, maar waar ik gewoond heb, geven mannen vrouwen geen hand en omgekeerd al helemaal niet, dat is al helemaal ongepast.

[JialiKelly]

Bij mij verschilt het ontzettend van persoon tot persoon. Sommige mensen zoen je drie keer, sommigen omhels je, sommigen geef je een hand, en sommigen zeg je zelfs alleen maar 'hoi'. Dat laatste lijkt heel koeltjes maar je kan er natuurlijk ook heel blij bij kijken ofzo... nu zie ik mijn eigen gezicht niet in zulke gevallen, maar het kan toch een hele hartelijke begroeting zijn.

Waar het vanaf hangt weet ik niet, zulke dingen groeien een beetje zo, ik denk dat het vaak afhangt van de rest van het gezelschap waarin je je bevindt als je elkaar leert kennen.

Anders zou ik het ook niet weten

Hee. Bijna hetzelfde geldt wel voor mij denkik

Voor een jaar geleden gaf ik nooit iemand een knuffel, en lichamelijk contact vind ik ehm.. (hoe zeg je dat zonder dat het gestoord overkomt ) eng.
Maar toen ik mensen als Butterfly en Acire leerde kennen die wel knuffelden, ben ik et meer gaan doen

hmm, zoiets dus

En een knuffel of een knipoogje kunnen evenveel doen, als het met dezelfde intentie gedaan wordt

[Gershwin]

Leuk topic. Ik kwam er een paar jaar geleden achter dat ik best fysiek ingesteld ben, maar er alleen niets mee deed. Vreemde gewaarwording. Anderzijds: ik wangzoen mijn vader en mijn opa nog steeds, volgens mij ben ik daar een uiterste eenling in (voor de leken: ik ben dus M).
Maar ik ontdekte dat, omdat ik mensen altijd liep te slaan ofzo als ik ze tegenkwam. Gewoon enthousiasme dat ik niet kwijtkon. Tegenwoordig geef ik al mijn vage en goede vrienden een hand, en dat kent dan een arsenaal aan uitbreidingen. Heel goede vriendinnen krijgen bij wijze van uitzondering een hug (klinkt minder fysiek als knuffel, dus gebruik ik dat woord liever, toont wederom mijn repressie). En mijn vriendin krijgt bijna alles wat ze wil

[parkiet]

idd leuk topic
tot een paar jaar had ik eigenlijk ook ongeveer hetzelfde als JK.
Maar inmiddels knuffel ik wel meer (ook met mn vriend). wat mij opviel, is dat ik gisteren heel graag een paar mensen had willen knuffelen. Ik had ze voor t eerst ontmoet, een vriend van mn vriend, en zijn vriendin, wonen in t buitenland, waren het weekend over. ik voelde me gewoon op mn gemak bij hun en dan wil ik wle knuffelen.

[Lalage]

Toen ik Borkdude voor het allereerst in het echt zag, heb ik hem met een knuffel begroet. Een omhelzing dus. Dat zegt ook wel iets over hoe knuffelig ik was, haha

[meschianza]

Wat dat betreft zijn wij Nederlanders behoorlijk stijfjes

-mannen zoenen elkaar niet
-huggen is zo ongeveer een tienermeisjesding en verder niet
-3 bijna formele zoenen of een hand is het meest voorkomende begroetingsritueel.

Dat is in de meeste buitenlanden wel anders... (waar ze overigens verrast opkijken als je ze na twee keer nog een derde zoen wil geven)

Idd, het is niet verkeerd om in de goede zin des woords wat intiemer zijn...om te laten merken dat je om iemand geeft. Nederlanders kunnen daar behoorlijk koeltjes in zijn, terwijl een echt gemeende hug je onwijs veel kan doen. Misschien is het wel goed om te leren iets lichamelijker te zijn, als het maar niet zo klef wor dat je er de kriebels van krijgt. Het moet ook niet doorslaan., dat het een soort verplichting wordt

Ik weet wel dat een keer een vriend zei dat hij nooit echt fysiek kon laten merken wat hij voor een ander voelde binnen een vriendschap, ook al wilde hij wel. Volgens hem door zn opvoeding, zn ouders waren ook niet zo fysiek in hun tonen van liefde naar hem toe.
.

[S-je]

Eigenlijk was het altijd zo dat ik iedereen die ik voor het eerst zag een hand gaf en daarna "hoi" zei. Op een verjaardag konden drie zoenen er maar net af.

Maar tegenwoordig merk ik wel dat ikzelf en ook veel mensen die ik voor het eerst zie drie zoenen geven. Vrienden die ik vaker zie, zeg ik nog steeds gewoon "hoi" tegen. Maar vrienden die ik weinig zie geef ik wel drie zoenen.

k Heb best veel mannelijke vrienden, maar daar ben ik ook vrij afstandelijk tegen. Komt inderdaad omdat het verwachtingen kan wekken... en dat wil ik niet. Niet dat ik min. 1 meter bij ze uit de buurt blijf, maar ik geef ze niet snel een hug.

Op een gegeven moment kreeg een hele goeie vriend van me verkering en toen was het contact ook grotendeels weg, daar baalde ik wel van. Als een relatie goed in elkaar zit, dan wordt die vriendin de beste vriendin van die vriend. Best logisch, lijkt me... maar niet altijd even leuk...

[Socrates]

Heel goede vriendinnen krijgen bij wijze van uitzondering een hug (klinkt minder fysiek als knuffel, dus gebruik ik dat woord liever, toont wederom mijn repressie).

Probeer 'omhelzing' eens?

[Jannoek]

Eigenlijk was het altijd zo dat ik iedereen die ik voor het eerst zag een hand gaf en daarna "hoi" zei. Op een verjaardag konden drie zoenen er maar net af.

Maar tegenwoordig merk ik wel dat ikzelf en ook veel mensen die ik voor het eerst zie drie zoenen geven. Vrienden die ik vaker zie, zeg ik nog steeds gewoon "hoi" tegen. Maar vrienden die ik weinig zie geef ik wel drie zoenen.

k Heb best veel mannelijke vrienden, maar daar ben ik ook vrij afstandelijk tegen. Komt inderdaad omdat het verwachtingen kan wekken... en dat wil ik niet. Niet dat ik min. 1 meter bij ze uit de buurt blijf, maar ik geef ze niet snel een hug.

Op een gegeven moment kreeg een hele goeie vriend van me verkering en toen was het contact ook grotendeels weg, daar baalde ik wel van. Als een relatie goed in elkaar zit, dan wordt die vriendin de beste vriendin van die vriend. Best logisch, lijkt me... maar niet altijd even leuk...

haha, grappig om dit zo te lezen, bij mij ist bijna net zo. Begroet niet iedereen diek voor t eerst zie met drie zoenen, maar t komt toch steeds vaker voor. En bij vrienden die k vaak zie, gaak ze echt niet elke keer drie zoenen geven... Doek eigenlijk maar bij een (hele goede) vriend, en dat maakt het dan best wel weer speciaal (voor mij dan )
Leuk om een keer over na te denken

[Evelien]

Ik ben niet zo knuffelachtig. In mn vriendengroep is dat ook niet echt de gewoonte omdat te doen. Alleen als een meisje jarig is geef ik ze drie zoenen maar verder niet. Ik hou er zowiezo niet zo van. Misschien ben ik er te verlegen voor?

Ik denk niet dat het te maken heeft met verlegenheid.

Je stelt een bepaalde grens voor je zelf. De een heeft daar wel behoefte aan terwijl de ander daar niet van houdt.

Ik zou bijvoorbeeld mijn vrienden ook niet gaan zoenen als ik ze zie, want dan staan we met z'n alleen een potje te zoenen bij de kerk

Bij mijn broers en zussen doe ik dat wel als ik ze weer eens ontmoet en zie. (is ook per situatie verschillend).

Nee, ik ben absoluut niet zo close.

[Overkill]

Handen geven vind ik zo'n verplicht ritueel. Ik geef alleen iemand een hand bij een minder voorkomende situatie, ontmoeting van iemand die je een tijd niet gesproken hebt, of als je je voorsteld aan iemand, of een felicitatie.
En bij het vrouwelijk geslacht kunnen drie zoenen er wel van af, uiteraard.
Maar om nu elke keer als ik een vriend van me tegen kom hem een hand te geven, of wat je ook vaak ziet, en hele negroïde hand-vuist-combinatiepartij, dat vind ik wat vergezocht.
Ik blaf kortof 'hoi' in iemands gezicht en loop dan door naar de koelkast.

Ik heb een gloeiende hekel aan die verplichte dingen, zoals elkaar feliciteren met oud en nieuw, verjaardagen en dergelijke overbodige ongein.
Overbodig ja.

[Lalage]

Ik heb een hekel aan ooms en tantes zoenen, ik geef ze liever gewoon een hand. Maar daar gaat het hier niet om.

[saartje]

Ik moet zeggen dat ik nooit zo zoenerig ben... Een collega die vaak over me zit te moederen kan me soms opeens een dikke knuffel geven, en dat zegt ze echt zo lief: Lekkere troel, wat gaat er allemaal om in dat koppie van je... Dat vind ik niet erg, juist lief!
In m'n vriendengroep ben ik helemaal niet kroelerig, maar m'n vrienden weten zo ook wel dat ik er voor ze ben, en ik kan het super met ze vinden. Ik ben op het gebied van knuffelen eerder preuts. Als iemand me knuffeld kijk ik altijd om me heen of iemand het heeft gezien... Waarom?? Ik weet het werkelijk niet...
Maar mn allerliefste vriendin kroel ik wel ns mee hor, als ze zich rot voelt, komt ze ffies bij me kroele, Dat kan gewoon! En dan kan heel de wereld raar kijken, maar wij weten van elkaar wat we voor elkaar betekenen!


xxxMissKnuffel...

[ahuibers]

Ik moet zeggen dat ik nooit zo zoenerig ben... Een collega die vaak over me zit te moederen kan me soms opeens een dikke knuffel geven, en dat zegt ze echt zo lief: Lekkere troel, wat gaat er allemaal om in dat koppie van je... Dat vind ik niet erg, juist lief!
In m'n vriendengroep ben ik helemaal niet kroelerig, maar m'n vrienden weten zo ook wel dat ik er voor ze ben, en ik kan het super met ze vinden. Ik ben op het gebied van knuffelen eerder preuts.

Ik hou er ook helemaal niet van.
een hand geven kan er mee door maar verder hoeft van mij niet.
Ik ben heel terughoudend
(Behalve bij mijn vriendin natuurlijk )