Dus eigenlijk zeg je tegen God: U heeft mij wel gedoopt, maar sorry, er moest wel meer water bij! Want de eerste keer heeft God je al gedoopt in Zijn naam. (sorry kan het toch even niet laten)
Misschien zegt hij: Uit de bjibel heb ik opgemaakt dat de doop om je wedergeboorte gaat, om het aannemen van Gods beloften, en daarom wil ik me zoals in de bijbel ook gebeurde, me laten onderdompelen.
(Dit is niet direct mijn visie, wat de doop betreft ben ik neutraal... maar je kijkt nu met een gereformeerde bril op en reageert ook zo... ik wil even aantonen dat jou reactie helemaal niet is wat een ander misschien denkt... Ik heb grefo's zo vaak dit horen zeggen: Als je je als volwassene laat dopen loochen je je kinderdoop.... dat is niet waar omdat de volwassendoop en de kinderdoop niet vergelijkbaar zijn... Je moet de volwassendoop vergelijken met de belijdenis bij ons, en dan kan iemands kinderdoop betekenen dat hij/zij gelooft dat God hem/haar beloften gaf... en bij de volwassendoop zegt hij/zij daar "ja" op... en dan klopt jou reactie niet meer)
En Marnix, jij maakt ervan dat het staat voor onze belijdenis doen, en degenen die voor volwassendoop zijn. Maar doet God dat ook?
De doop is een teken van het verbond, van de verbondenheid van God met jou. Je krijgt een merkteken op je hoofd als eigendomsbewijs. Je bent van mij!
Dat geloven evangelische mensen ook hoor Joepie. Nogmaals, het discussiepunt is niet of God begint met voor jou te kiezen... Dat geloven mensen die aan volwassendoop doen ook. De vraag is: Waar staat in de bijbel dat de doop een teken van het verbond is? Er staat wel in de bijbel dat de doop het bad van de wedergeboorte is... In ieder geval, of je nou aan kinderdoop doet of aan volwassendoop, God kiest voor die mensen... en later zul je die keuze moeten beantwoorden, of die keuze van God met een inzegening of een kinderdoop wordt uitgebeeld en de keuze voor God met een belijdenis of volwassendoop verandert daar verder niets aan.
Dat is de belijdenis niet. Daarmee zeg je tegen God, dank u wel dat U mijn vader bent, al van voor mijn geboorte, en dat U mijn ouders gaf om mij van U te vertellen, dat U met Uw Geest in mij wilde wonen. Nu neem ik de verantwoording van die woorden door mijn ouders bij mij doop gegeven voor mij zelf. Ik geloof in U.
En dat is de volwassendoop dus ook. Daarmee zeg je precies hetzelfde tegen God, op het woord je doop na.
De doop is dus duidelijk een eenrichtingsverkeer. God bemoeid zich al met je voor jij ook maar iets kunt doen, dan zondigen.
En bij volwassendoop moet je zelf eerst kiezen voor God zich met je wil bemoeien. Dus wil zeggen dat je van Hem bent.
Kijk dat vind ik van wezenlijk verschil.
En dat is dus niet juist... als je je gereformeerde bril even af zou zetten, eens met evangelische mensen hierover praten... en kijken naar hoe ze echt tegen de dingen aankijken zou je zien dat je geen gelijk hebt. Iemand die voor volwassendoop gaat zal namelijk niet zeggen dat je eerst moet kiezen voordat God zich met je bemoeit. Ze geloven dat God zich met je bemoeit, je laat merken dat Hij je wil redden... en daar kun je ja op zeggen... net zoals een als baby gedoopt iemand dat kan doen. Evangelische mensen geloven ook dat hun kinderen bij God horen, het enige verschil is dat ze niet uit de bijbel opmaken dat de doop Gods keuze voor jou symboliseert, maar je wedergeboorte, dwz: Jou keuze voor God (als gevolg van Gods keuze voor jou, want Hij begint)
Het probleem is dat we, omdat we zo vanuit onze manier van kijken (kinderdoop = kinderen horen bij God dus als iemand niet aan kinderdoop doet zegt zo iemand dat de kinderen er niet bijhoren) reageren, we de verschillen groter maken dan ze werkelijk zijn. Ik heb veel vrienden/vriendinnen uit evangelische kerken en door eens met hen te praten in plaats van naar gereformeerde vooroordelen hierover te luisteren heb ik ontdekt dat we eigenlijk op 1 lijn zitten, en dat het discussiepunt niet is: "Horen kinderen er bij of niet" maar: Is de doop het teken van Gods keuze voor jou, of van jou keuze voor God als gevolg van Zijn keuze voor jou.
. Maja de Bij. Aangenaam 