Hoe gastvrij is uw gemeente?

[Aragorn]

Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen dat het beklemmend kan werken als je gelijk doodgeknuffeld wordt ja. Je blijft tenslotte onbekenden voor elkaar, dus rustig beginnen lijkt me.

[tanteoranje]

... beetje karikatuur dat een "zwaardere" gemeente niet gastvrij zou zijn. Als de koster een stuk vriendelijkheid toont (en dat doet de onze, is een plaat van een man) is dat veel waard en hoeft er niet een ontvangstcomite te zijn. En als er iemand vanuit de heggen of steggen de dienst bijwoont wordt hij of zij altijd wel aangesproken door degene die ernaast zit en krijgt een bijbel in de handen gedrukt als het nodig is. Dus wel gastvrij, onze gemeente... welkom!

[marjo]

Nee ik verwacht zeker niet gelijk op de koffie te worden uitgenodigd. Zou ik inderdaad als bekemmend ervaren. Maar mijn indruk was dat de gemeentes zo besoten zouden zijn dat een nieuweling niet zonder meer welkom zou kijn om gewoon eens een dienst bij te wonen. En ja dit is een vooroordeel want ik heb nog geen ervaring hiermee. Dus help mijn vooroordelen graag uit de wereld!

[HereIam]

Bij ons opzich wel redelijk gastvrij. Je wordt welkom geheten aan de deur met een hand en Gods zegen toegewenst.
Je wordt ook vrij snel op de koffie gevraagd. Gastvrijheid is heel belangrijk! Het geeft je een gevoel van welkom heten. Maar in die gastvrijheid moet er wel de ruimte gegeven worden aan mensen om zich te orienteren.

[wormpje]

Toen ik gedoopt werd is mijn vader mee gegaan naar de dienst. Hij gelooft niet, dus dat was best een hele stap.
Hij zei later dat hij het erg prettig had gevonden dat er wat mensen naar hem toe waren gekomen om kennis te maken.

Wij hebben een rooster voor mensen die deurwacht hebben. Die delen het weekbriefje uit en heten iedereen welkom. Gasten worden zo direct gezien. De voorganger loopt voor de dienst ook altijd rond om te kijken of er gasten zijn. Die gaat hij altijd welkom heten en zich even voorstellen.

Ik maak ook af en toe een praatje met nieuwe mensen. Ik heb het namelijk ook weleens mee gemaakt dat ik te gast was in een (grote) gemeente en dat er niemand iets tegen me heeft gezegd.
Daar ben ik dus niet terug gegaan, ik voelde me totaal genegeerd. Dus probeer ik er altijd voor te zorgen dat dat gasten in mijn gemeente niet overkomt.

Ik denk dat mijn gemeente wel heel gastvrij is.

[bloempie]

Wij zijn twee jaar geleden verhuisd en zijn toen ook van gemeente veranderd.
In onze gemeente zijn we heel goed opgevangen. Veel mensen maken een praatje en sommigen nodigen je uit op de koffie.
Het is echt heel gezellig vind ik en na twee jaar zijn we dan ook al helemaal in deze nieuwe gemeente ingeburgerd.
Verder wordt er in onze gemeente ook met andere leden meegeleefd. Als er iemand bijvoorbeeld ziek is, dan sturen heel veel mensen een kaartje.
Het is een redelijk grote gemeente 800/900 mensen, dus je kent niet iedereen persoonlijk. Maar dat gemeenteleden dan wel kaarten sturen, vind ik toch wel van medeleven getuigen.

[Opperpotje]

Erg gastvrij........ iedereen is welkom zelf`s honmo`s les en bi

[Lalage]

Erg gastvrij........ iedereen is welkom zelf`s honmo`s les en bi

Dat zie je toch niet aan de buitenkant?

[Flappie]

Nee dat lijkt me niet dat je dat meteen aan de buitenkant ziet

Trouwens kan ik op het eerste gezicht Marjo wel volgen hoor! De drempel naar een evangelische gemeente is misschien minder "groot" dan naar een zwaardere gemeente. Nou ligt dat ook aan hoe dicht je bij die zwaardere kerk staat of niet. Ik ben ook wel eens naar een evangelische gemeente geweest mijn ervaring is (tenminste in die ene gemeente, niet representatief dus) dat de gastvrijheid wat oppervlakkig is. Ik merkte dat het niet echt interesse in mij was maar meer om te laten zien hoe liefdevol ze wel niet zijn. Ze klampen je meteen allemaal aan. (sluit een beetje aan bij wat aragorn al opmerkte). Dat vind ik dan weer een beetje overdreven. Mijn eigen gemeente vind ik een beetje te groot, je merkt soms nauwelijks op of er gasten zijn of niet, ik ken niet eens alle mensen van mijn eigen gemeente! (nou komt dat ook omdat ik er nog niet lang woon en oorspronkelijk uit een klein plattelands gemeente kom). Dus helemaal oordelen over mijn gemeente kan ik natuurlijk nog niet.

Ik denk daarom dat je dat verschil ook onder ogen moet zien, de oppervlakkige, uiterlijke gastvrijheid. En de misschien wat minder uitbundige maar intensievere gastvrijheid. De gemeente die het eerste hebben lijken dan enorm bloeiend, vrolijk en gastvrij maar je prikt er op en duur wel doorheen, dat het vaak erg oppervlakkig is.

p.s. iemand merkte het verschil tussen Groningen en Brabant op
Nou kom ik zelf oorspronkelijk uit Groningen dus helemaal objectief ben ik dus niet Maar ik denk dat dat het verschil tussen Groningen en Brabant juist ook dat verschil is in gastvrijheid, resp. oppervlakkige/uiterlijke en minder uitbundige maar intensievere.

[Pieter]

Wat is gastvrij?

Persoonlijk vind ik het al erg fijn dat wanneer ik ergens te gast ben, ik vriendelijk gegroet wordt, terwijl andere "vreemdelingen" het wellicht erg prettig vinden wanneer ze daadwerkelijk worden aangesproken.

Het ligt dus erg persoonlijk.

Verder denk ik dat niet zozeer "zwaarte" (wat een afgrijselijke typering), maar eerder grootte bepalend is voor hoeveel aandacht er is voor gasten. In kleinere gemeenten zul je als gast eerder opvallen, en dus ook eerder aangesproken worden.

In onze gemeente (1500 leden) vind ik de gastvrijheid minimaal. Onze nieuwe koster doet goed werk, maar de meeste gemeenteleden laten het afweten. Maar ja, velen hebben al moeite om elkaar te groeten. Laat staan dat ze gasten zullen aanspreken...

[ezri]

Bij ons in de kerk is er zelfs een verwelkomingscommissie. Die begroeten iedereen en delen de zondagsbrief uit. In die brief staat de liturgie, gebedspunten en ook een special word voor nieuwelingen en gasten. Dus aardig gastvrij, maar je kunt ook zo anoniem blijven als je zelf wilt.

Hoe toegankelijk een gemeente is hangt volgens mij af van de tolerantie van de mensen die in de gemeente zitten en de dorps- of stadsmentaliteit. Ligt niet direct aan de zwaarte van een kerk. Er zijn zwaardere kerken waar ze gerust een praatje beginnen. Maar kben ook wel eens in een Ger Gem geweest, waar een bordje boven de ingang hing, dat je als vrouw/meisje niet met onbedekt hoofd naar binnen mocht (Nunspeet geloof ik).. lijkt me niet zo gastvrij.. zeker als je die gewoonte niet kent.
k Heb ooit nog wel eens het plan gehad om samen met een vriend naar een wildvreemde zwaardere gemeente te gaan en ons dan te gedragen als absoluut onkerkelijke en onwetende. (bijv. bij het uitdelen van snoepjes, als je een rol naar je toegeschoven krijgt, zeggen: oh bedankt en dan de hele rol als kado aannemen en niet teruggeven )
Es ff kijken hoe ze reageren. Haha, van dat hele plan toch maar afgezien.

[caprice]

Bij ons is het grote probleem dat de kerk zo groot is. Er zijn mensen die ik niet eens van gezicht ken. Zo kun je nooit weten of iemand nieuw is. Alleen bij gasten die normaal niet in de kerk komen (wat je vaak aan kleding kan zien) weet je zeker dat ze ook gast zijn. Er is een groep mensen in onze kerk die ze zeker aan zal spreken na de dienst, of een Bijbeltje lenen als de koster ze over het hoofd heeft gezien, maar er zijn ook veel mensen die ze gewoon voorbij lopen, helaas.
Over de koster kun je niets zeggen. Die doet zijn werk goed, maar hij kan ook niet overal tegelijk zijn.

[Mariamagdalena]

Bij ons in de gemeente staan er altijd een of twee mensen bij de deur. En het is heel erg gastvrij. Als er nieuwe mensen komen worden ze altijd hartelijk welkom geheten, en er wordt altijd met ze gepraat en er wordt geprobeert de mensen zich op hun gemak te laten voelen. Ook met het koffiedrinken wordt niemand aan zijn/haar lot over gelaten, maar iedereen is hartelijk voor elkaar en er wordt desgewenst nog apart met mensen gebeden als het nodig is, net wat de mensen willen.

[jas]

In het topic 'hagepreken' kwam het al naar voren. Nu ben ik benieuwd hoe gastvrij uw gemeente zich gedraagt. Helaas moet ik constateren dat hoe 'zwaarder' een gemeente is, hoe minder gastrvij.....
Uitzonderingen daargelaten.

Ach ja, als het maar niet het belangrijkste is gastvrij zijn maar het is natuurlijk ook per gebied enorm verschillend Brabanders zijn nou eenmaal
gastvrijer dan Groningers uitzonderingen daargelaten vanzelfsprekend en
zonder iedereen in een hokje te stoppen.

Ik wil even iets rechtzetten. Hoe kom je er bij dat brabanders gastvrijer zijn dat groningers? Dat is wel wat stigmatiserend hoor. Ik vind het tegendeel. Brabanders komen jovialer over, maar zijn vaak veel meer snicky dan groningers. Dat de laatsten wat stugger overkomen, zegt niets over hun gastvrijheid. Mijn ervaring is het in elk geval zeker niet.

[jas]

Het ligt denk ik ook heel erg aan de mensen die er zitten ja.

Ik herinner me dat het bij ons in de ogg (ja, daar heb ik ook nog gezeten) een keer een vrouw met een broek naar binnen wilde. Een vrouwtje wilde haar toen tegenhouden, waarop een andere man uit de gemeente en de koster ingrepen, haar de mond snoerden en diegene alsnog hartelijk welkom heetten.

Nou, bij ons hadden ze haar de broek laten uittrekken hoor.