homoseksuele gevoelens

[joepie]

Misschien moeten jullie met elkaar toch nog eens beter het antwoordt lezen wat deze predikant geeft. En dan niet blijven hangen op het laatste stukje maar ook het begin betrekken van zijn antwoordt.
Want daar spreekt hij toch duidelijkheid zijn bewogenheid uit met deze jongeman. dat hij dus een moeilijk leven tegemoet gaat, waarin hij dus eenzaam zal zijn. En hij spreekt van een ouderling die dus ook homo is.
Daarna pas komt: Toch wil ik je nog zeggen dat ik iemand ken die genezen is van deze geaardheid en nu verloofd is met iemand van het andere geslacht. Het blijft wel een zekere strijd, maar er is toch een grote mate van geluk. Dat is bij God ook mogelijk.

Waarmee hij helemaal niet zegt dat je genezen MOET worden, maar dat hij iemand kent die dat is. Maar dat het voor die persoon nog steeds een strijd is.
En het mooie is dat hij ook aangeeft dat bij God alles mogelijk is. En dat is toch ook zo?

Verder denk ik dat het inderdaad een gevolg van de zonde is dat dit in de wereld is gekomen. En dat er tegenwordig veel zogenaamde homo's rond lopen die mee doen met een modeverschijnsel. Ik hoef alleen maar even jamai aan te halen. En dat doet geen goed aan de homofielen die werkelijk vanuit hun geaardheid zo zijn. Want als er zulke mafketels rondlopen maakt het hun homofiel zijn dus ook twijfelachtig.

[froske]

vraag 2184:

Vraag: Dhr. C. de Meer stelt dat er geen bewijs is dat homoseksuele gevoelens zijn aangeboren. Er zijn echter veel wetenschappelijke aanwijzingen dat iedereen in enige mate zowel hetero als homoseksuele gevoelens heeft. Bij de meeste mensen slaat de verhouding homo-hetero door naar de 'goede' kant, bij zo'n 10 procent naar de 'verkeerde' kant. Dat is geen scheppingsfout van God, integendeel, Hij heeft ons goed geschapen, maar dat is een gevolg van de zondeval en de daaruit voortvloeiende erfzonde. Natuurlijk speelt de opvoeding een grote rol, maar zeer waarschijnlijk ook de aanleg.

Antwoord: Als ik in mijn antwoord spreek over het feit dat er geen sluitend bewijs is geleverd dat homoseksuele gevoelens zijn aangeboren, dan bedoel ik dat er niet een gen o.i.d. gevonden is wat de homoseksuele gevoelens verklaart. Ik denk ook niet dat dat gevonden zal worden, al sluit ik niet uit dat de schepping door de zondeval tot in het diepst van zijn wezen ‘beschadigd’ is geraakt, inclusief het erfelijke materiaal van de mens.

Wat ik wel geloof –en dat zie ik in veel gesprekken met cliënten van Different die in meer of mindere mate met homoseksuele gevoelens bekend zijn- is dat er wel sprake is van een grotere gevoeligheid, waardoor allerlei factoren die invloed hebben op de identiteitsontwikkeling en ook op de ontwikkeling van de seksuele identiteit, ingrijpender en diepgaander gevolgen hebben dan bij mensen die daarin minder gevoelig zijn. Van mij mag je die grotere gevoeligheid “aanleg” noemen, maar ik denk dat die “aanleg” onvoldoende is om iemand de homoseksuele kant op te duwen (als je er even van uit gaat dat iemand seksueel ‘neutraal’ start). Daarvoor spelen opvoeding- en omgevingsfactoren een te belangrijke rol.

Ook uit dit antwoord maak ik op dat deze man homofilie een ziekte vind. Ontzettend jammer, want het is geen ziekte!


heiden schreef:

Ik probeer me nog enigzinds in te houden in deze posting, maar eigenlijk kan ik niets anders dan alleen maar heel erg kwaad worden door zo´n antwoord. Die jongen kan door zo´n onzin-antwoord ernstig in de psychische problemen komen.

Hier heb je idd gelijk in. Ik heb zelf ook jarenlang gedacht dat homofilie een zonde is en daar wordt je niet beter van! Ik dacht echt dat God mij haatte omdat ik homo was, maar gelukkig weet ik nu wel beter.

Voor God is niets onmogelijk en ik geloof best dat er een weinig mensen zijn die "veranderd" zijn. Toch vraag ik me af of die voor de volle 100% homo zijn geweest, en of ze er wel echt vanaf zijn. Van veel mensen lees je toch dat ze nog steeds strijden met hun gevoelens.

Sommigen zeggen dat de homo er mag zijn, maar wel celibatair door het leven moet gaan. Hierbij vraag ik me af in hoeverre je die persoon dan accepteerd? Dat blijft een leven lang gevecht tegen zichzelf en zo kan die persoon dus ook niet tot een volledige zelfacceptatie komen. Ik denk dat dat ook niet echt de bedoeling kan zijn.

[Raido]

Sommigen zeggen dat de homo er mag zijn, maar wel celibatair door het leven moet gaan. Hierbij vraag ik me af in hoeverre je die persoon dan accepteerd? Dat blijft een leven lang gevecht tegen zichzelf en zo kan die persoon dus ook niet tot een volledige zelfacceptatie komen. Ik denk dat dat ook niet echt de bedoeling kan zijn.

Ik accepteer een homofiel of homoseksueel, ik ben wel van mening dat homoseksualiteit zondig is, en dat je daar dus tegen moet strijden. Maar ik geloof ook dat een homoseksueel gewoon naar de hemel kan gaan.

Over homfilie als ziekte:
http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t ... &start=855

[froske]

als je tegen homoseksualiteit moet strijden, strijdt je in wezen toch tegen jezelf. Je geaardheid is een deel van jezelf, het hoort bij jou, dus hoe kun je daar dan tegen strijden?dat is een onmogelijke opdracht die je mensen oplegt en ze gaan daaraan kapot.

[Raido]

als je tegen homoseksualiteit moet strijden, strijdt je in wezen toch tegen jezelf. Je geaardheid is een deel van jezelf, het hoort bij jou, dus hoe kun je daar dan tegen strijden?dat is een onmogelijke opdracht die je mensen oplegt en ze gaan daaraan kapot.

Net als ik, strijd ook tegen mijn zonden, en dat is ook een strijd tegen jezelf en daar ga je ook kapot aan. Tegen homoseksualiteit is te strijden denk ik, ik strijd ook tegen mijn hetroseksualiteit, niet tegen mij hetrofilie..

[froske]

voor jou is homoseksualiteit een zonde, maar ik neem aan dat je heteroseksualiteit geen zonde vind, dus jij mag daar gewoon aan denken en het ook doen, in alle kaders van de bijbel dan...

Maar als je zegt dat je tegen homoseksualiteit moet strijden, mag je er dus ook niet over denken en al zeker niet uitvoeren. Ik denk dat hetrofilie/homofilie erg gebonden is aan heteroseksualiteit en homoseksualiteit, dus ik denk niet dat dit in praktijk zo gemakkelijk is als dat in theorie is.

[Raido]

Ik zie homoseksualiteit als een zonde ja, het is ook een ding dat je zou kunnen laten, daar kun je wat aan doen. Aan homofilie niet.. Iedereen strijd zijn leven met dingen en dat doet pijn. En de hele bijbel staat vol met mensen die dat ook doen.. en later bij God zijn.

De Hebreeen-brief staan een aantal geloofshelden (David de overspelige moordenaar, Rachab de hoer, Abraham die geen geduld had etc), en toch waren ze later in God, het is een zonde, en daar moet je tegen strijden en dat is moeilijk. (zeker! zou ik willen uitroepen), en dat kun je ook niet altijd, en daar doe je God intens pijn mee, maar door het zoenoffer van Christus mag je weten dat je later bij je Vader mag zijn..

God is niet homofoob. Wat mij trouwens wel moeilijk lijkt als homofiel/seksueel zijn de voorbeelden/beeldsspraak in de Bijbel, waarin God bijvoorbeeld de bruid is en de kerk de bruidegom, de gemeenschap van de Geest.. ik kan mij dat ook niet voorstellen hoor, maar de Bijbel heeft nogal heteroseksuele voorbeelden.

[henkie]

aaah jongens, niet weer aub.
er zijn al 2 lopende onderwerpen over. Laten we daar maar verder gaan.