Johanne schreef:Als ik eerlijk ben moet ik zeggen dat ik er gewoon ontzettend bang voor ben....
Eigenlijk zou dat niet moeten, omdat je dan juist voor altijd van deze aarde verlost bent en in Gods heerlijkheid mag zijn....
En toch ben ik er superbang voor.....
Ik zal je geruststellen: je hoeft helemaal niet bang te zijn, niet voor de overgang van sterven, maar misschien wel voor de pijn als je moet lijden door kanker of zo.
Ik heb mijn dochtertje van bijna 1 jaar in mijn armen zien sterven, en omdat zij nog zo klein was, kon zij zich rustig laten gaan. Dan is het heel mooi om te sterven en niet eng. Je kon bij haar duidelijk zien dat ze zich heel rustig overgaf, ze was niet gelijk weg van haar lichaam, maar na 2 of 3 dagen was ze duidelijk opgestegen naar God.
Ik geloof ook dat engelen je helpen.
Zij had het geluk van haar Pa en Ma om haar heen, die zeiden: ga maar meisje, laat je maar gaan...............
Ik kan me voorstellen dat als je steft, en er staan mensen om je heen te janken dat het zo erg is dat je doodgaat, dat je er meer moeite mee hebt.
Ik denk dat ook daarom Jezus zei dat je kind moet blijven, want dan sta je ook onbevangen tegenover de dood, als iets wat erbij hoort.
Wees niet bang voor de overgangzelf maar ja....... het lijden........ daarom zou ik het liefst in een klap doodgaan (maar dat is moeilijker voor je nabestaanden, voor hun kan je beter een tijdje lijden, dan zijn ze er op voorbereidt)
