Ja of nee donor

[Vin]

Vin ik weet ook dat de wetenschap (medische) ver is gekomen dankzij anderen die organen gedoneerd hebben en dat is heel mooi (alhoewel ik het niet met je eens ben er anders geen ziekenhuizen waren en geen artsen, ik denk alleen dat het dan minder ontwikkeld zou zijn, maar daar ga ik nu niet verder op in), maar waarom zou jij het makkelijker vinden om je organen af te staan aan de wetenschap dan aan iemand die een orgaan nodig heeft (ben je bang dat het orgaan bij diegene toch nog afgestoten wordt of doe je liever aan de wetenschap omdat er dan misschien meer mensen bij gebaat zijn, ik noem een aantal dingen die ik kan bedenken....)

Er hadden wel artsen geweest enzo ja, maar ze zouden niet weten hoe het lichaam werkte dan. Niet genoeg om kennis te verkrijgen om organen te transplanteren die ik dan in theorie makkelijk zou moeten kunnen doneren aan een individu. *krabt hoofd* Daarvoor is namelijk flink in lijken gesneden. Luguber, maar ja...

Daarom zou ik sneller aan de wetenschap afstaan, omdat zonder die wetenschap men niet eens had geweten wat er met de long (bv.) mis was, laat staan dat ze hem konden transplanteren.

[johannes1]

http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=238&postdays=0&postorder=asc&start=0
http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=1531&start=0

lees dit

[hijwel]

denk je dat je je naaste niet liefhebt als je je organen niet geeft?

Nee niet volkomen, omdat het volgens mij geen naaste liefde is als je je organen niet afstaat na je dood. Tenzij jij goeie argumenten tegen heb.

[hijwel]

Hijwel (en anderen) hoe denk je over het doneren van organen aan de wetenschap?

En ik denk dat het doneren van organen een eigen keus blijft, daarin moet je je niet door anderen laten beinvloeden (daarmee bedoelde ik je ouders, broers, zussen, echtgenoot etc........) want ik vind dat je bij zo'n beslissing er 100 % achter moet staan..

Ik geloof dat God mijn organen goed gaat gebruiken, het is zeker iets om voor te bidden.
Ik heb moeitje met je 100%, ik weet zeker dat Jezus in mij er voor 100% achter staat. Maar laat je niet beinvloeden door je eigen gevoel hierover, kijk naar wat God van je vraagt.

[hijwel]

btw: ik zal het vreeselijk vinden als bekent wordt hoeveel Christenen er precies donor zijn. Er zijn er zoveel die maar afwachten en niet tot een keuze komen. Waardoor mensen verloren gaan.

[JialiKelly]

Caprice, ik kreeg het formulier ook pas na mijn 19e verjaardag, dus komt bij jou ook nog wel.

Maar Hijwel, je wilt mensen toch niet dwingen om donor te worden?
Als er mensen zijn die er om bep. redenen van overtuigd zijn dat het niet goed is, wil ik ze echt mijn mening niet opdringen.

[hijwel]

Maar Hijwel, je wilt mensen toch niet dwingen om donor te worden?
Als er mensen zijn die er om bep. redenen van overtuigd zijn dat het niet goed is, wil ik ze echt mijn mening niet opdringen.

Nee tuurlijk dwing ik niemand om donor te worden. Maar ik ben er van overtuigt dat elke Christen donor moet worden. Ik heb nog nooit een goed argument tegen gehoord.

[rosekapje]

Heel veel christenen zijn inderdaad geen donor, vaak hebben ze daar zo hun redenen en argumenten voor. Het is inderdaad misschien jammer, maar toch denk ik dat hun redenen het ook waard zijn om na te luisteren en zo een oordeel te vormen over wat je zelf doet, dus wel of geen donor.

Ik vind het nog steeds erg moeilijk, ik neig wel naar het doneren van organen, maar net die zekerheid heb ik nog niet (maar daar zit ik al zo'n jaar mee).

Ook vind ik het jammer (Hijwel schrijft over dat er zo weinig donoren zijn) dat van de donoren die er zijn, nog niets eens altijd (meestal de organen worden gebruikt), je moet op de juiste plek overlijden (liefst in het ziekenhuis) en in goede conditie zijn.

[meschianza]

Het is een moeilijke overweging. Ik ben wel donor geworden toen ik 18 was. Ik bedacht dat
a. God mijn leven in Zijn hand heeft (dus die verhalen dat ze je dood zouden laten gaan op de operatietafel vanwege je donornieren boeid me niet echt)
b. mijn lichaam is maar tijdelijk, je krijgt een nieuwe lichaam bij de grote opstanding.
c. Als iemand door kan leven na mijn dood op mijn nieren. lomngen of wat dan ook, lijkt me dat zo mooi, een zegen. Ik zou,, als mijn zieke kind donornieren kan krijgen van een overleden iemand, God op mijn knieen danken.

Maar nooit en te nimmer mag je iemand die geen donor wil zijn uit principiele redenen, beschuldigen van gebrek aan naastenliefde. Het is een gevoelige kwestie, en de reden dat iemand er niet voor kiest zal zeker niet ziojn omdat hij/zij het een ander niet gunt om gezond verder te leven.

[Vin]

a. God mijn leven in Zijn hand heeft (dus die verhalen dat ze je dood zouden laten gaan op de operatietafel vanwege je donornieren boeid me niet echt)

Dank je Dat neemt voor mij de bibber weg

[hijwel]

Maar nooit en te nimmer mag je iemand die geen donor wil zijn uit principiele redenen, beschuldigen van gebrek aan naastenliefde. Het is een gevoelige kwestie, en de reden dat iemand er niet voor kiest zal zeker niet ziojn omdat hij/zij het een ander niet gunt om gezond verder te leven.

opzich voel ik me aangesproken.
Maar ik heb nog nooit een duidelijk arugment gehoord om het niet te doen. Daarom durf ik het wel te zeggen. Zodra ik een argument hoor om het niet te doen kan ik me inleven in de persoon

[rosekapje]

Ook al ben je het niet met deze personen eens, en vind jij het geen duidelijke argumenten om het niet te doen, daarom moet je diegenen nog wel respecteren om hun keuze en dat geldt natuurlijk ook andersom.
En om respect te hebben voor de ander hoef je je nog niet altijd in te kunnen leven in de ander...

Meschianza, ik weet dat God, jouw, mijn en elk leven in zijn hand heeft...

[johannes1]

ik heb het niet gedaan, omdat ik het zie als levenverlenging. en alles gebeurd door dat God het wil laten gebeuren. als ik mijn orgaan aan een ander zou geven bij mijn overlijden. dan is het voor mijn gevoel alsof ik tegen Gods wil in ga. nu zullen er mensen zijn die zeggen: ja maar God heeft de medici de kunde gegeven om het leven te verlengen. ok dat kan wel zijn. beide kanten heeft wel wat, maar Gods wil in ons leven heeft mij doen beslissen mijn organen niet af te staan.

[hijwel]

ik heb het niet gedaan, omdat ik het zie als levenverlenging. en alles gebeurd door dat God het wil laten gebeuren. als ik mijn orgaan aan een ander zou geven bij mijn overlijden. dan is het voor mijn gevoel alsof ik tegen Gods wil in ga. nu zullen er mensen zijn die zeggen: ja maar God heeft de medici de kunde gegeven om het leven te verlengen. ok dat kan wel zijn. beide kanten heeft wel wat, maar Gods wil in ons leven heeft mij doen beslissen mijn organen niet af te staan.

Oke we hebben 1 argument. ik kan me enigsinds indenken in jou gedachtengang.

Maar toch ben ik het niet met je eens: waar trek je voor jezelf de lijn?
Mijn vader heeft een reservaar in zijn lichaam (dit is omdat zijn darmen ziek waren deze zijn vervangen door een reservaar) Zou hij dit nooit hebben mogen plaatsen? En wat als jezelf wat krijgt wat doe je dan?
Ik zou het voor mezelf onverantwoord vinden om een donor af te wijzen.
Ik vindt het nog al slappe argumentatie om eerlijk te zijn, als je iemand van het randje van de dood af kan halen doe je dat toch ook?

Ik heb iig 1 vraag aan jou (dan andere moet je zelf maar zien of je ze beantwoord). Waarop baseer jij dat het onverantwoord is om een leven op deze manier te verlengen?

[johannes1]

Ik heb iig 1 vraag aan jou (dan andere moet je zelf maar zien of je ze beantwoord). Waarop baseer jij dat het onverantwoord is om een leven op deze manier te verlengen?

het antwoord zit in het eerste zinnetje van mij. het is Gods doel in ons leven mogen wie dat doel zomaar verwerpen?