rmondy schreef:Hallo allemaal.
omdat ik uit reacties op een aantal topics heb geconcludeerd dat er hier een aantal personen reageren die hebreeuws kennen heb ik het volgende voor deze personen.
Op een ander forum in een discussie over de drie-eenheid heb ik opgemerkt dat het hebreeuwse werkwoord geen tijden kent zoals het nederlands, maar gesteldheden. Nu ben ik zelf geen kenner van het bijbels hebreeuws maar ik meen di in een aantal naslagwerken gelezen te hebben. Nu zegt Eliyahu (yep dezelfde die hier ook reageert) dat dit slechts een verzinsel van de christenen is en dat het bijbels hebreeuws net zolas het modern hebreeuws wel tijden van het werkwoord kent. Mijn vraag is hoe dat nu precies zit.
Hieronder post ik een kopie van mijn opmerking over het hebreeuwse werkwoord en Eliyahu's reactie daarop.
Graag zou ik van de personen die hier hebreeuws kennen willen weten wat daar van waar is.
(Copy van Rmondy)
Hoewel ik geen kenner van de hebreeuwse taal ben, weet ik wel uit naslagwerken dat de hebreeuwse taal helemaal geen tijden kent zoals het Nederlands. Het is dus complete onzin om te zeggen dat de tekst in de tegenwoordige of verleden tijd staat, althans wat de Hebreeuwse tekst betreft.
In het hebreeuws kan men slechts spreken over de gesteldheid(tempus) van het werkwoord.
De twee gesteldheden zijn het imperfectum en het perfectum.
Het zou niet juist zijn om zonder meer te concluderen dat het perfectum overeenkomt met de verleden tijd en het imperfectum met de tegenwoordige tijd.
Het perfectum houdt weliswaar de gedachte van een voltooide handeling in, maar niet noodzakelijk de gedachte van een handeling in het verleden. Het perfectum kan aangeven dat de handeling in welke tijdsperiode maar ook voltooid is, hetzij in het verleden, in het heden, of in de toekomst; in tegenstelling daarmee wordt door het imperfectum de handeling ongeacht in welke tijdsperiode waarin ze plaatsvindt, steeds als niet voltooid beschouwt.
Voor de Nederlandse vertaling wordt door de CONTEXT en de interpretatie van de vertaler, bepaald welke tijdsvorm wordt bedoeld. Zo zal de vertaler dus in eerste instantie door wat de context zegt, en als daaruit de tijd niet valt af te leiden, door zijn eigen interpretatie, bepalen of de handeling waarover het gaat, in het verleden, het heden of de toekomst geplaatst moet worden.
Wat Jesaja in 9:2 schrijft wordt door verschillende vertalingen verschillend opgevat, zoals uit een interlineair verglijk in mijn online bible cd blijkt:
...
Ik hoop dat bovenstaande informatie ertoe kan bijdragen dat niemand zo dogmatisch zal zijn om met stelligheid te beweren dat iets tegenwoordige tijd is of verleden tijd.
Er is dus voorzichtigheid geboden om hier uitspraken over te doen, dit geldt zowel voor Eliyahu als Lightner.
Verder zie ik uit naar een heilzamen en opbouwende discussie,
groeten
Raymond
dit is Eliyahu's reactie op mijn posting:
Bs'd
Het hebreeuws, ook het bijbels hebreeuws, heeft drie tijden: verleden tijd, tegenwoordige tijd, en toekomende tijd.
Zeer vele van de "messiaanse profetieen", dat zijn stukken tekst die door het christendom uit hun verband gerukt worden en aan ons gepresenteerd worden als zijnde "messiaanse profetieen", zijn in de verleden tijd gesteld.
Dit is natuurlijk erg eigenaardig, als een profeet over een toekomstig feit zegt dat het al gebeurt is.
Ook hiervoor heeft het christendom een oplossing gevonden: Die irritante tijden zijn domweg afgeschaft, en vervangen door wat plooibaardere dingen, zoals "perfect" en "imperfect".
Maar dit neemt niet weg dat het bijbels hebreeuws wel degelijk tijden kent.
Zoals ook wel degelijk wordt toegegeven door de serieuzere christelijke schrijvers van boeken over de grammatica van het bijbels hebreeuws.
Eliyahu
Ik zie jullie ractie tegenmoet.
groeten,
Raymond
Het probleem waar jij het nu over hebt herken ik. Ik heb daarover eens gelezen in een artikel in het RD. Daarin stond:
Dr. De Blois betreurde het dat de taalkundige inzichten die bij de studie van de bijbelse talen gebruikt worden „over het algemeen sterk gedateerd” zijn. „Het Hebreeuws heeft ten diepste twee werkwoordsvormen: perfectum en imperfectum. Niemand wist precies hoe deze tijden vertaald moesten worden. In bestaande vertalingen doet ieder wat goed is in eigen oog.”
R. Longacres onderzoek van de tekstgrammatica heeft volgens De Blois echter aangetoond dat er wel degelijk heel duidelijke richtlijnen zijn voor het gebruik, die onder meer samenhangen met het genre van de tekst. Andere belangrijke ontwikkelingen zijn onder meer dat taal in de eerste plaats gezien wordt als onderdeel van een communicatieproces en niet als een losstaand systeem van woorden, klanken en zinnen.
(Zie:
http://www.refdag.nl/website/artikel.php?id=2836)
Ik heb zelf twee Hebreeuwse grammatica's in mijn kast staan.
Een simpele:
Korte Grammatica van het Bijbels Hebreeuws, J.W. Wesselius.
Een uitgebreide:
Grammatica van het Bijbels Hebreeuws, J.P Lettinga.
De grammatica van Lettinga behandelt de tijden op blz. 80-83, in §43.
De grammatica van Wesselius behandelt de tijden op blz. 50-52 (§31).
Ik moet zeggen: dat is echt een ideale grammatica om de grote lijnen te leren zien, als je nog weinig kennis hebt van het Hebreeuws. Echt een ideale voor beginners, zeer toegankelijk.
Daarin kom ik een tabel tegen die er dit van zegt:
Verleden:
Nieuwe handeling: perfectum
Vervolghandeling: narrativus (of imperfectum consecutivum)
Heden:
Deelwoord
Imperfectum: voortdurende of herhaalde handeling
Perfectum: werkwoord waarbij handeling in het verleden resultaat heeft
Toekomst:
Nieuwe handeling: imperfectum
Vervolghandeling: perfectum consecutivum
Uiteraard wordt dat op de betreffende pagina's verder uitgelegd.