Equilibrist schreef:Brion schreef:@mic schreef:BJ schreef:Klopt. Een dominee is geen priester. Maar het is toch mooi dat we wel bepaalde handelingen overnemen?
Niet als je andere dominee's daarmee gaat discrimineren (die nog niet bevestigd zijn dus). Ik zou persoonlijk nog zonder problemen voor de kerk gaan durven staan en iedereen zegenen, dus ik vind het onzin dat er een of ander formuliertje ondertekend moet zijn om mensen te mogen zegenen...
Toe maar! Is het nu ook al discriminatie?
En natuurlijk heb jij het volste recht om voor de kerk te gaan staan en iedereen te zegenen. De grote vraag is natuurlijk wel, of de mensen die je zegent, daar behoefte aan hebben. Ik zou daar geen behoefte aan hebben.
Het is een gewoonte in de protestantse kerken, dat een dominee zegent, en iemand die geen dominee is, bidt om een zegen. Of dat goed of fout is, daar kun je over discussieren. Ik vind deze gewoonte prima. Op deze manier kunnen we een beetje tegengaan dat iedereen maar voor domineetje of voorgangertje gaat spelen.
Ehm. Ben je bang voor de zegen ofzo?! Ik snap het ook niet helemaal. Net als veel mede christenen geloof ik dat iedereen elkaar kan en mag zegenen. Dat alleen een in het ambt bevestigde predikant de armen uit mag steken en direct de zegen uit mag spreken vind ik eerder priesterlijk en ook wel rooms overkomen.
In het geval dat het niet rooms bedoeld is, zou ook de predikant moeten bidden om de zegen. Want waarom zou God wel de zegen door willen geven als de predikant de zegen ''uitdeelt'' (of hoe je dat zegt) en niet als bijv ik of iemand die geen predikant is dat doet?! Snappikniet. En dat de zegen in een artikel of een vergadering vastgelegd moet worden vind klinken alsof je God kunt vangen in een paar regeltjes.
Nee hoor, ik ben niet bang om gezegend te worden....
Ik schreef ook met opzet: "of het goed of fout is, daar kun je over discussieren". En je hoort mij ook absoluut niet zeggen, dat God alleen de zegen zou willen geven als de predikant de zegen geeft.
Ik las dit stukje in de vragen-en-antwoorden-rubriek. Dit spreekt me wel aan. Met name het gedeelte, over de kerkgeschiedenis en het uit de hand lopen van al dat zegenen. Ook spreekt Ds. Spelt over een "reformatorische traditie". En voor mij geldt dat tradities niet altijd zo slecht zijn.
Zijn laatste zin, waar hij spreekt over "een gezondene van God zijn, en de zegen in de naam van de Heere uitspreken", dat vind ik nogal wat.
Laten we maar voorzichtig zijn om ons te snel en te gemakkelijk een "gezondene van God" te noemen. Voor mij in ieder geval een reden om niet te gaan zegenen. Er valt genoeg ander werk voor mij, als leek, te doen.
================
Vraag: Mag je als gemeentelid iemand zegenen of mag alleen een predikant dat?
Antwoord: Bij zegenen denk ik aan verschillende situaties:
-Aan het eind van een kerkdienst. Dat is in de reformatorische traditie voorbehouden aan een wettig geroepen en bevestigd predikant. In Peru was er de afspraak van de kerkenraad dat een ouderling bij afwezigheid van een
predikant ook de zegen mocht uitspreken.
-Aan een inzegening van een huwelijk. Daarvoor geldt hetzelfde.
-Aan een kandidaat tot de Heilige Dienst die bevestigd wordt onder handoplegging. Daar doen veelal predikanten van de classis en bevriende predikanten aan mee. Maar ook steeds vaker de ouderling van dienst van die plaats. Daaraan zie je dat het zegen met handoplegging niet een exclusief recht van een dominee is. In de Bijbel vinden we dat ook terug. Maar in de loop van de kerkgeschiedenis is het zegenen wel eens uit de hand gelopen. Er werd bijgelovig teveel aandacht aan besteed. Sommigen eigenden zich het recht van zegenen toe om daarmee macht en invloed uit te oefenen. Zo ontstonden zelfs sektarische bewegingen. Maar misbruik sluit goed gebruik door oprecht gelovigen niet uit.
- Aan een kind die het ouderlijk huis verlaat en op kamers gaat wonen of gaat trouwen. Als vader mag je dan je kind -na een gebed liefst met het hele gezin erbij- zegenen.
-Als ik vermoed dat iemand spoedig gaat sterven spreek ik wel eens aan het eind van een gebed voor diegene de zegen uit en leg dan mijn hand op het hoofd van die persoon. M.i. mag elke ambtsdrager dat doen, mits die gelooft dat hij een gezondene van God is die de zegen in de Naam van de HEERE mag uitspreken.
Duidelijk genoeg?
Hartelijke groet,
Ds. L. W. Smelt, Ede
=================
bron:
http://www.refoweb.nl/vragen@refoweb/an ... elt12.html
