Bekering gepaard met depressie???!!!

[Wilko]

Depressie is wat anders dan berouw over de zonden en het gemis van een (verzoend) God in je leven.
Zeker, als God je daaraan ontdekt, kan het diep gaan, zoals bij David het geval was, dat het zelfs je lichaam ziek doet worden. Toch wil ik dat geen depressie noemen, want dat is hetzelfde als neerslachtigheid, lusteloosheid, nergens zin meer in hebben. Maar ware bekering brengt je onherroepelijk tot de troon van Gods genade om daar te smeken om Zijn nabijheid en ontferming. In bekering (itt depressie) zit de liefde tot God en het uitzien naar Hem. Natuurlijk zitten daar pieken en dalen in. Zo zijn er talloze kinderen van God die soms meenden: Is het wel voor mij, heb ik niet te zwaar gezondigd, het zal wel niets met mij zijn, daar misschien een tijd mee rondliepen...maar om dat depressie te noemen? De Bijbel gebruikt in elk geval andere termen zoals: "Het bedrukte volk" (Ps. 18:28; Jes. 58:10). Of "Gij verdrukte, door onweder voortgedrevene, ongetrooste!" (Jes. 54:11).

Depressie is een ziekte. Bekommering over Gods nabijheid en genade is het werk van Gods Geest.

[Kaw]

BIj mij is er geen depressie voorafgegaan aan m'n bekering.

Bij mij wel.

[Gershwin]

Door veel mensen worden ellendekennis en depressie inderdaad vaak verward. Bovendien is het ook logisch dat iemand depressief wordt als hij/zij elke zondag hoort dat hij onbekwaam is tot enig goed en geneigd tot alle kwaad en een hel- en doemwaardig schepsel. Als daarbij de indruk gewekt wordt dat je er zelf niets aan kunt veranderen en maar af moet wachten of God er iets aan wil veranderen, zou ik ook depressief worden.

[surfer]

het is de vraag of een depressie nou zo'n goede aanleiding/basis tot bekering is... Een depressie gaat gepaard met sterke schommelingen in je gevoelsbeleving etc.

[@mic]

BIj mij is er geen depressie voorafgegaan aan m'n bekering.

Bij mij wel.

Dat toont maar weer eens aan dat er geen strak model is voor de bekering wat je iedereen op kunt leggen. Er is in alle bekeringen maar een gemeenschappelijk punt en dat is Christus.

[Kaw]

BIj mij is er geen depressie voorafgegaan aan m'n bekering.

Bij mij wel.

Dat toont maar weer eens aan dat er geen strak model is voor de bekering wat je iedereen op kunt leggen. Er is in alle bekeringen maar een gemeenschappelijk punt en dat is Christus.

Een depressie is nooit aan te raden... Stel je voor dat de toekomstige bevindelijke weg een depressie voorschrijft... Oh! Mocht u nog eens depressief worden en uw hulpe moeten zoeken bij God! Dan zal u weten dat Hij de enige vaste grond in uw leven is!
(Het is wel waar...)

[M@rije]

Je kunt tegen die mensen praten wat je wilt, maar ze geloven je toch niet...net zoals ik hun geloof niet kan begrijpen...
ach, verschil moet er wezen, maar soms is t best moeilijk, ook met een trouwerij regelen die voor beide families toegankelijk is enzo

[Kaw]

Ik ben een keer bij een trouwdienst geweest uit deze hoek. Het was meer een rouwdienst dan een trouwdienst. De familieleden hebben geen enkel keer een lachje laten zien en er heerste een soort van beklemmende sfeer dat me gewoon angstig maakte. De dominee haalde alleen maar dingen aan die fout kunnen gaan in het huwelijk en hoe rot de wereld wel niet is. Je mocht het paar niet feliciteren en ze mochten niet in het wit trouwen.

Het feest daarna was gigantisch (duur) met veel pracht en praal in een duur zalencentrum. Ik kon er op zich geen lol aan beleven.

Gelukkig was het getrouwde paar wel blij en de jongeren die mee kwamen maakten er nog wat leuks van, maar de rest... Die voelden zich er juist heel ongemakkelijk bij toen het leuk werd.

[M@rije]

Zo gaat dat dus noooooit worden bij mij Wat zielig zeg...!

[Kaw]

Ik wil er niet negatief over doen en ze moeten het zelf weten, maar als je zelf iets anders wil...

Misschien kun je dat stukje van Jezus en de bruiloft opdiepen? Dat was een gigantisch feest van maarliefst 7 dagen. En het meest wonderlijke is nog wel dat Jezus zorgt voor nieuwe alcohol als deze op dreigt te raken. Verder kun je in de bijbel lezen dat het altijd een feestelijke aangelegenheid was.

[bloempie]

Bij mijn vriend zijn ze er op tegen dat je in de kerk trouwt, omdat ze geloven dat je dan een belofte aan God doet, die je nooit volkomen na kunt komen. (eeuwige trouw beloven enzo, terwijl je misschien later weleens met een speciale blik naar een ander zult kijken.)

[Kaw]

Bij mijn vriend zijn ze er op tegen dat je in de kerk trouwt, omdat ze geloven dat je dan een belofte aan God doet, die je nooit volkomen na kunt komen. (eeuwige trouw beloven enzo, terwijl je misschien later weleens met een speciale blik naar een ander zult kijken.)

Dan dopen ze daar zeker ook niet?

Wanneer zullen ze leren zeggen wat zondag 1 zegt... Niet wij, maar God is de vastigheid en dat is onze enige troost.

[bloempie]

Ze dopen wel, omdat dat iets is wat volgens de bijbel verplicht is, maar eigenlijk hebben ze daar ontzettend veel moeite mee.

[bloempie]

M@rije, even een off-topic vraagje aan jou: Merk je aan bepaalde opvattingen met je vriend dat hij uit de oud ger gem in Ned komt? Of is hij het eens met wat er bij jou in de kerk geleerd wordt?
Ik bedoel eigenlijk vooral: Kunnen jullie het over de belangrijkste zaken met elkaar eens zijn? Ik vind het met soms namelijk best lastig om ergens een middenweg in te vinden. Je bent toch allebei heel verschillend opgevoed.
(als je deze vraag liever niet wilt beantwoorden, dan hoeft het niet hoor )

[babbeltje]

M@rije, even een off-topic vraagje aan jou: Merk je aan bepaalde opvattingen met je vriend dat hij uit de oud ger gem in Ned komt? Of is hij het eens met wat er bij jou in de kerk geleerd wordt?
Ik bedoel eigenlijk vooral: Kunnen jullie het over de belangrijkste zaken met elkaar eens zijn? Ik vind het met soms namelijk best lastig om ergens een middenweg in te vinden. Je bent toch allebei heel verschillend opgevoed.
(als je deze vraag liever niet wilt beantwoorden, dan hoeft het niet hoor )

Ik ga hier ook even op in. Volgens mij zal je altijd blijven merken dat de ene uit een zwaardere kerk komt. Bepaalde opvattingen heb je zo geleerd, thuis gehoord, op cath en dat is heel moeilijk om die zomaar weg te duwen. Gelukkig komen mijn vriend en ik er altijd uit, al duurt het soms even voordat ik het begrijp, omdat je nog steeds met de leer van thuis in je hoofd zit, (om het zo effies te zeggen)
Toen mijn vriend en ik belijdenis gingen doen, had ik het daar ook best moeilijk mee en dan komen er vragen op, doe ik het allemaal wel goed zo, gelukkig heeft een gesprek met de dominee heel veel duidelijkheid gegeven. Ik hoop dat dit bij jullie ook zo is!!