Nu ze wat ouder worden (bijna 6 en 3,5) is het geweldig, want ze zijn 4 handen op 1 buik. Ongelooflijk hoe die samen spelen en samen optrekken. Maar ik denk dat ze dat ook hadden gehad als ze meer hadden gescheeld, dus om die reden zou ik al helemaal niet 'snel beginnen' aan een tweede.
Nu verwachten we de derde, en is de oudste straks 6 en de jongste 3,5 als hij geboren wordt. En dat is ook weer erg leuk, omdat ze alles zo bewust mee maken. Eerder was ik er nog totaal niet aan toe. Ik heb sowieso lang getwijfeld of ik wel een derde wilde, we hadden zo'n heerlijk fijn gezinnetje, waarom zou daar nog een derde bij horen? Maar ik heb gelukkig ook nog een man met wensen


Qua ruimte, wij zijn van een huis met de mogelijkheid voor 7 slaapkamers verhuisd naar een huisje met 2 slaapkamers. Bijna iedereen die kwam kijken toen we er aan het klussen waren zei:' Het enige jammere is wel dat er nu geen derde meer kan komen.' En elke keer waren wij weer zo verbaasd. Huh? De kamers zijn beiden best ruim, daar kunnen prima 3 kindjes slapen hoor.
Dat was ook de oorspronkelijke bedoeling, maar het huis is erg vochtig en koud boven, dus dat vond ik toch niet zo handig, 3 kinderen op 1 kamer. Dus zijn we een nieuwe speelkamer aan het bouwen in de schuur die aan het huis vast zit, en slapen wij beneden in de oude speelkamer, zodat de oudste een eigen kamer heeft en de jongste met de baby kan slapen. De jongste wíl niet eens alleen slapen

Nu hebben wij wel het geluk dat ons huis in de toekomst veel groter wordt, dus dat weinig kamers maar tijdelijk is. En we hebben veel buitenruimte, dus de kinderen hebben, al is dat in de winter lastiger, speelruimte genoeg. Dat is in een appartement misschien iets lastiger.
Maar dan nog, als je er als ouders geen probleem van maakt, dan is er ook geen probleem denk ik
