Moe van de show...

[Byte]

Wellicht omdat men de zondagse eredienst te waardevol acht om mee te gaan experimenteren?

Mee eens.

We zijn in Zijn huis, dus een vorm van respect is noodzakelijk.
Als de mens persoonlijk niet kan onderscheiden of dit wel of niet goed is begrijp ik dat men soms in het oude blijft.
Daar heb ik persoonlijk minder moeite mee dan een respectloos gebeuren.
Zoals ik al eerder schreef, een prediker stond met een super soaker op de kansel en het was hilariteit ten top.
Onacceptabel om dat te doen in Zijn huis.

[Jvslooten]

1 Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en Gode welgevallig offer: Dit is uw redelijke eredienst.

Hoe zie je dat voor je dan, dat 'uw lichamen stellen tot een levend, heilig en Gode welgevallig offer'? Als: iedere zondagmorgen tot het middageten op je sufferd te blijven liggen?

[Jvslooten]

@Rozijn ; Ik heb je bijdrage met interesse gelezen.

Twee vragen ;

1) Je rangschikt de Woordverkondiging onder "de Heere spreekt", dit roept tal van vragen op, misschien dat je dit kan toelichten, denk aan vooral aan kritiek op de preek. M.i. is dit niet mogelijk - het is immers "de Heere die spreekt".
Een dominee wordt ook wel als v.d.m. aangeduid; verbi divini minister, oftewel: (be)dienaar van het goddelijk Woord. De toepassing en verspreiding van het goddelijk Woord is dus iets wat centraal hoort te staan in het (s)preken van de dienaar. Betekend dit dat er geen kritiek mogelijk is? Nee, juist wel. Er moet op toegezien worden of de dienaar inderdaad beantwoord aan zijn plicht en roeping: het brengen van het goddelijk Woord. Net als de Bereërs; onderzoekende dagelijks de Schriften, of deze dingen alzo waren. Maar dan wel zo: het Woord ontvangende met alle toegenegenheid.

2) een orgelsolo tot meerdere eer en glorie aan God - kan dat ook ? Stem jij in met het standpunt van de Oosterse kerken ? Geen instrumenten in de kerk alleen de menselijke stem kan God prijzen.
Ja natuurlijk, dat kan ook. In ieder geval hier op aarde.

PS: ja ik weet dat ik geen Rozijn heet.

[naamloos]

*Off topic*

[naamloos]

De Woordverkondiging hoort voor mij dus bij het gedeelte waar de Heere, bij monde van de voorganger, spreekt. Zo dient de voorganger dus ook te spreken. Een mooi verhaal als illustratie van de preek kan heel goed, en maakt een preek soms wat eenvoudiger om naar te luisteren. Een prachtig verhaal om grappig te doen, of woordenspelletjes omdat het nu eenmaal zo leuk klinkt, kunnen best voor een glimlach zorgen, maar doen zij recht aan de inhoud van de verkondiging?
Idem voor het orgelspel (of eventuele andere instrumenten, maar ik sprak over de Ger.Gem...). Orgelspel kan voorbereiden op de te zingen psalm. Dat hoeft echt niet op hele noten of diep gedragen te zijn, maar het moet wel het zingen ondersteunen/inleiden/etc. Een orgelsolo tot meerder eer en glorie van de organist past daar niet bij.

Ik snap niet waarom een woordspelletje of een geinig verhaaltje niet zou mogen. Denk je dat God dat respectloos vind?

[Marnix]

Wat een beetje jammer zou zijn is als deze conclusie zou lijden tot een oproep om alles te houden zoals het is...

Entertainment en show op zich hoeven niet in een kerkdienst te horen. Aan de andere kant, als men een band in de kerk krijgt (wat Bijbels gezien niet verkeerd is) wordt dit door tegenstanders ook al snel als "show en entertainment" bestempeld. Het is dus wel goed kijken wat hier wel en niet onder valt. En als Paulus zegt dat hij de Grieken een Griek wil zijn en de Joden een Jood om hen voor Christus te winnen, dan mogen we wel kijken hoe we de Nederlanders in de 21e eeuw een Nederlander van de 21e eeuw kunnen zijn... zonder dat dit hoeft te leiden tot inhoudsloze show en entertainment.

[rotterdam]

Je rangschikt de Woordverkondiging onder "de Heere spreekt", dit roept tal van vragen op, misschien dat je dit kan toelichten, denk aan vooral aan kritiek op de preek. M.i. is dit niet mogelijk - het is immers "de Heere die spreekt".
Een dominee wordt ook wel als v.d.m. aangeduid; verbi divini minister, oftewel: (be)dienaar van het goddelijk Woord. De toepassing en verspreiding van het goddelijk Woord is dus iets wat centraal hoort te staan in het (s)preken van de dienaar. Betekend dit dat er geen kritiek mogelijk is? Nee, juist wel. Er moet op toegezien worden of de dienaar inderdaad beantwoord aan zijn plicht en roeping: het brengen van het goddelijk Woord. Net als de Bereërs; onderzoekende dagelijks de Schriften, of deze dingen alzo waren. Maar dan wel zo: het Woord ontvangende met alle toegenegenheid.

Toch zit hier een spanningsveld.

Geen rozijn ? gelukkig geen krent

[mealybug]

*Off topic*

[mona]

Ik snap niet waarom een woordspelletje of een geinig verhaaltje niet zou mogen. Denk je dat God dat respectloos vind?

Ik denk dat het meer gaat om de heiligheid van God zelf. Weet jij precies wat God respectloos vindt en wat niet? Lichtzinnig gepraat in iedergeval niet, zie Efeze 5 vers 3 en 4.

[naamloos]

Ik snap niet waarom een woordspelletje of een geinig verhaaltje niet zou mogen. Denk je dat God dat respectloos vind?

Ik denk dat het meer gaat om de heiligheid van God zelf. Weet jij precies wat God respectloos vindt en wat niet? Lichtzinnig gepraat in iedergeval niet, zie Efeze 5 vers 3 en 4.

Er zit natuurlijk nogal verschil in een woordgrapje of een leuk verhaaltje dan waar het in Efeze over gaat: 3 Laat er bij u geen sprake zijn van ontucht of zedeloosheid, of van hebzucht – deze dingen horen niet bij heiligen. 4 Ook dubbelzinnige, oppervlakkige en platvloerse taal is ongepast – spreek liever woorden van dank.

Soms lijkt het net alsof men humor respectloos vind, ik zie het als een gave van God.
Als mijn kind altijd een bloedserieus ernstig gezicht trekt als ik in de buurt ben, zou ik denken dat ze een beetje bang voor me is en zich niet genoeg durft te ontspannen om zichzelf te zijn.
En als ik een serieus gesprek met haar zou hebben, en er glipt af en toe een geintje tussendoor, dan denk ik niet dat ze me niet respecteert. Ik denk dat we er dan samen om lachen.

Respect en humor sluiten elkaar niet uit. En wat God wel of niet respectloos vind heeft niet alleen te maken met wat je zegt.

[mona]

Er zit natuurlijk nogal verschil in een woordgrapje of een leuk verhaaltje dan waar het in Efeze over gaat:

Zeker naamloos, dat is ook zo. En toch, onlangs zat ik in een doopdienst en de dominee dacht dat hij een leuk grapje maakte, maar ik vond het respectloos. Daar zie je dus dat humor in de dienst door verschillende mensen verschillend uitgelegd wordt.

Soms lijkt het net alsof men humor respectloos vind, ik zie het als een gave van God.

Humor is ontzettend relativerend, en zeer gezond. Ik heb een hele humoristische man, en ik geniet daar ontzettend van. Maar humor en heiligheid, die grens daartussen is zo dun. Wie bewaakt die grens? Waar ligt die grens?

[naamloos]

Zeker naamloos, dat is ook zo. En toch, onlangs zat ik in een doopdienst en de dominee dacht dat hij een leuk grapje maakte, maar ik vond het respectloos. Daar zie je dus dat humor in de dienst door verschillende mensen verschillend uitgelegd wordt.

Dat is toch in het hele leven zo, we zijn allemaal verschillend! En iedereen moet toch een beetje ruimte hebben om zichzelf te kunnen zijn!
We komen allemaal wel dingen tegen waarvan je denkt 'dat hoeft voor mij niet'. Je kan het opvatten als een oefening om elkaar te verdragen.
En als een grap echt respectloos is dan kun je dat toch netjes vertellen?

Humor is ontzettend relativerend, en zeer gezond. Ik heb een hele humoristische man, en ik geniet daar ontzettend van. Maar humor en heiligheid, die grens daartussen is zo dun. Wie bewaakt die grens? Waar ligt die grens?

Denk je niet dat dat doorgaans wel aangevoeld wordt? En de H.G. die in ons woont maakt ons ook gevoelig voor de eer van God.
Ik denk dat ons gevoel sterk beïnvloed wordt door je opvoeding, en het beeld dat je van God hebt.
Daarom kan iets bij de één respectloos overkomen, terwijl de ander zich van geen kwaad bewust is.

[Byte]

Ik las de post van Byte over het huis van God, en ik dacht: daar zal wel weer een vraag over komen, en ja hoor hier is hij!

Heb je ook een antwoord op de vraag of blijft het bij je bevestigde vermoeden?

Ik wel, als ik in gebed ga doe ik ook respectvol. Dan mag ik praten met de hoogste Koning.
Dus ook thuis doe je dit want onze God is heilig.

Dus als ik in de kerk ben waar ik ben om God te prijzen en te ontmoeten is respect een niets dan logische beredenering.

Een woordgrapje kan, geen enkel probleem, trieste en sobere blikken nergens voor nodig.
Maar indien ik in de mogelijkheid ben om mezelf op een correcte manier te presenteren voor bijvoorbeeld een sollicitatiegesprek , bezoek aan koning Willem e.d. Waarom mag de Koning der koningen dan niet rekenen op ons respect?

Gr. byte

[naamloos]

Maar indien ik in de mogelijkheid ben om mezelf op een correcte manier te presenteren voor bijvoorbeeld een sollicitatiegesprek , bezoek aan koning Willem e.d. Waarom mag de Koning der koningen dan niet rekenen op ons respect?

Als ik op sollicitatiegesprek ga of bij W.A. op bezoek, dan zou ik me netjes aankleden, goed op mn woorden letten enzo
Ik zou me niet thuis voelen maar een beetje ongemakkelijk, zo'n op visite gevoel.
Maar als ik naar mn vader ga, dan voel ik me thuis, dan mag ik zijn wie ik ben.
En tegen mn vader ben ik niet onbeschoft, en mijn respect voor hem is zeker niet minder dan dat voor W.A. of een eventuele toekomstige baas.

[Marnix]

Ik wel, als ik in gebed ga doe ik ook respectvol. Dan mag ik praten met de hoogste Koning.
Dus ook thuis doe je dit want onze God is heilig.

Dus als ik in de kerk ben waar ik ben om God te prijzen en te ontmoeten is respect een niets dan logische beredenering.

Een woordgrapje kan, geen enkel probleem, trieste en sobere blikken nergens voor nodig.
Maar indien ik in de mogelijkheid ben om mezelf op een correcte manier te presenteren voor bijvoorbeeld een sollicitatiegesprek , bezoek aan koning Willem e.d. Waarom mag de Koning der koningen dan niet rekenen op ons respect?

Dat mag zolang we niet vergeten dat de Koning der Koningen ook onze Vader is. Dat maakt de verhoudingen wel iets anders dan bij een bezoek aan Koning Willem Alexander of een sollicitatiegesprek.