Orgaandonatie

[Jvslooten]

Zoals met bloed geven of een nier doneren geef je iets weg wat je hebt gekregen, bloed, organen. Dat gaat toch allemaal over goed rentmeesterschap?

Dat kan goed rentmeesterschap zijn inderdaad. Je moet alleen wel beseffen dat het rentmeesterschap een tijdelijk iets is. Er komt een moment waarop je rekenschap moet afleggen Marnix. En op het moment dat God zegt, nu is je rentmeesterschap voorbij, dan is het voor mij ook echt voorbij. Dan is het goed zo.

Als je niet meer leeft heb je er zelf toch niets meer aan?

Ik begrijp dat woordje 'zelf' niet goed, draait het dan allemaal om ons zelf? Het klinkt ook een beetje zo van: Ik heb er toch niks meer aan, so what? Is dat dan wat de bijbel met naastenliefde bedoeld? Jezus zegt, er is geen betere liefde dan dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden. Ik denk dat we daar beter aan doen met z'n allen. Ons leven in dienst stellen van onze naaste, in plaats van na onze dood iets weg te 'geven' waar we toch niks meer aan denken te hebben. De weduwe bij de tempel gaf haar laatste penning. Niet omdat ze 'er toch niets meer aan had', maar uit liefde voor God en Zijn dienst. Ik denk dat dat een christelijkere manier van geven is.

[naamloos]

Ik begrijp dat woordje 'zelf' niet goed, draait het dan allemaal om ons zelf?

Onze organen zijn gewoon een deel van onszelf, dus wat bedoel jij met 'allemaal'?

Ons leven in dienst stellen van onze naaste, in plaats van na onze dood iets weg te 'geven' waar we toch niks meer aan denken te hebben.

Dat hoeft in het geheel geen kwestie te zijn van of of, beter van en en.

[meribel]

@Jvslooten,

en waarom wil je geen orgaandonor als je het nodig hebt?
is dat gevolg van je eigen keuze en dat je niet hypocriet wil zijn of ook nog een andere reden?

[Jvslooten]

@Jvslooten,

en waarom wil je geen orgaandonor als je het nodig hebt?
is dat gevolg van je eigen keuze en dat je niet hypocriet wil zijn of ook nog een andere reden?

Ik vind het niet hypocriet hoor, maar ik weet dat veel mensen daar anders over denken. Het hangt echter wel samen met mijn eigen keuze inderdaad. Zoals ik bewust kies voor het èèn, kies ik ook bewust voor het ander. Ik spreek wel eens mensen die vragen of als ik ziek zou zijn ik dezelfde keuzes zou maken, maar dat vind ik een verkeerde benadering. Je kunt zulke beslissingen juist beter maken op het moment dat je er relatief rationeel naar kan kijken dan op het moment dat je emotioneel enorm door elkaar geschud wordt. Mocht ik te maken krijgen met orgaanfalen, dan hoop ik dat er tegen die tijd een deugdelijk bionisch alternatief is. Iets waar veel meer toekomst inzit dan in orgaandonatie, trouwens. Het donorsysteem zal namelijk nooit aan de vraag die er is vanuit de 'markt' kunnen voldoen. Mocht bovengenoemde (nog) niet beschikbaar zijn dan wordt het tijd dat ik mijn rentmeesterschap afleg. Er is een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te trekken.

[Jvslooten]

Dat hoeft in het geheel geen kwestie te zijn van of of, beter van en en.

Dat mag jij beter vinden, ik respecteer je mening. Ik deel deze echter niet.

[naamloos]

Ons leven in dienst stellen van onze naaste, in plaats van na onze dood iets weg te 'geven' waar we toch niks meer aan denken te hebben.

Dat hoeft in het geheel geen kwestie te zijn van of of, beter van en en.

Dat mag jij beter vinden, ik respecteer je mening. Ik deel deze echter niet.

Ik bedoelde eigenlijk dat het voor de voorstanders van orgaandonatie het beter is dat het een kwestie is van 'en en'.
Zoals jij het zegt doe je net alsof dat niet samengaat, en zij zelfzuchtig zijn.

[benefietdiner]

ik ben zelf trouwens ook bloeddonor. Orgaantransplantatie na overlijden sta ik afwijzend tegenover.

Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament staat het gebod dat we ons moeten onthouden van bloed (Genesis 9:4; Leviticus 17:10; Deuteronomium 12:23; Handelingen 15:28, 29). Daarbij komt dat bloed in Gods ogen leven vertegenwoordigt (Leviticus 17:14). Uit gehoorzaamheid aan God en uit respect voor Hem als de Levengever zou je dus ook geen bloeddoner mogen zijn.

[Jvslooten]

Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament staat het gebod dat we ons moeten onthouden van bloed (Genesis 9:4; Leviticus 17:10; Deuteronomium 12:23; Handelingen 15:28, 29). Daarbij komt dat bloed in Gods ogen leven vertegenwoordigt (Leviticus 17:14).

Dat vind ik wel een heel bijzondere exegese. Genesis 9:4 gaat over het eten van dierlijk bloed, niet over donatie vanuit medisch oogpunt. Ook Leviticus 17:10 gaat over het eten van bloed, Deuteronomium 12:23 idem. Handelingen 15:28-29 is weer een ander onderwerp, maar ook dat heeft niks met bloeddonatie te maken.

Uit gehoorzaamheid aan God en uit respect voor Hem als de Levengever zou je dus ook geen bloeddoner mogen zijn.

Dat klopt niet. Als we jou uitleg zouden volgen, dan zou de juiste gevolgtrekking zijn:
"Uit gehoorzaamheid aan God en uit respect voor Hem als de Levengever zou je dus ook geen bloeddonaties mogen ontvangen."

[fri]

Ik moet eerlijk bekennen: ik ben wel bloeddonor en geen orgaandonor. Puur vanwege de angst dat er misschien iets 'te vroeg' uit mijn lijf gehaald wordt. Bijbels ondersteuning heb ik er niet voor; sterker nog; ik denk dat het alles te maken heeft met naastenliefde.
Deze is angst is allerwaarschijnlijkst irreëel, maar toch heel erg in mijn achterhoofd. Ik ben wel zo hypocriet dat ik wel een orgaan van een ander zou willen...

[Teus]

@vslooten

M.i. klop je voorbeeld van Matthéüs 25 niet
Het gaat er in je voorbeeld niet om wat je doet.
Niet hoeveel je over God gesproken hebt, of wat je gedaan hebt. Hoe je met je lichaam omgegaan bent. Het gaat erom dat jij in je leven van elke dag aan de mensen die jou zien, laat zien wie Christus voor je is. Dat is bijvoorbeeld naar je ouders toe, naar je vrienden toe, in de buurt waar je woont, je collega’s, je broeders en zusters. Zien zij Christus in jou?
Dat is rentmeesterschap, dat wil Matthéüs 25 zeggen.

Je zegt “omdat ik niets kan weggeven wat niet van mij is”.
Je hebt helemaal niets maar dan ook niets, alles is van God.
Je geld, huis, auto, vrouw, kind, enz.
Stel, je zit in de slappe was, je kent iemand die ernstig ziek is, niet verzekerd en veel naar het ziekenhuis moet reizen. Hij kan het financieel niet aan, wat ga je doen?

Stel je hebt een paar centen over als je komt te sterven, een gezin heeft het al jaren moeilijk en wil dat geld aan hen geven. Wat ga je doen?

[meribel]

Ik moet eerlijk bekennen: ik ben wel bloeddonor en geen orgaandonor. Puur vanwege de angst dat er misschien iets 'te vroeg' uit mijn lijf gehaald wordt. Bijbels ondersteuning heb ik er niet voor; sterker nog; ik denk dat het alles te maken heeft met naastenliefde.
Deze is angst is allerwaarschijnlijkst irreëel, maar toch heel erg in mijn achterhoofd. Ik ben wel zo hypocriet dat ik wel een orgaan van een ander zou willen...

je kan ook donor zijn dat je het aan iemand anders overlaat om te beslissen,
en dan zeg je tegen die ander; ik wil het wel maar ik wil graag dat je eerst even goed checkt of ik echt hersendood ben.

maar overigens inderdaad...je angst is irreëel.
sterker nog, ik zou eerder stellen als je donor bent laten ze je nog wat langer fysiek in leven dan wanneer je dat niet bent.

[meribel]

[
Ik vind het niet hypocriet hoor, maar ik weet dat veel mensen daar anders over denken. Het hangt echter wel samen met mijn eigen keuze inderdaad. Zoals ik bewust kies voor het èèn, kies ik ook bewust voor het ander. Ik spreek wel eens mensen die vragen of als ik ziek zou zijn ik dezelfde keuzes zou maken, maar dat vind ik een verkeerde benadering. Je kunt zulke beslissingen juist beter maken op het moment dat je er relatief rationeel naar kan kijken dan op het moment dat je emotioneel enorm door elkaar geschud wordt. Mocht ik te maken krijgen met orgaanfalen, dan hoop ik dat er tegen die tijd een deugdelijk bionisch alternatief is. Iets waar veel meer toekomst inzit dan in orgaandonatie, trouwens. Het donorsysteem zal namelijk nooit aan de vraag die er is vanuit de 'markt' kunnen voldoen. Mocht bovengenoemde (nog) niet beschikbaar zijn dan wordt het tijd dat ik mijn rentmeesterschap afleg. Er is een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te trekken.

ik denk inderdaad, net wat Teus zegt, dat met rentmeesterschap wat anders bedoeld wordt dan hoe ben je met je eigen lichaam omgegaan. ( wat, bij leven, wel goed voor gezorgd moet worden natuurlijk )
Eerder met je talenten, je gaven, de kansen om mensen over Jezus te vertellen, maar ook met de aarde, Gods Schepping.
Ik denk niet dat het dan uitmaakt of er nog een long in je lichaam zit. We krijgen toch een nieuw lichaam. Als het iemand anders een langer leven heeft gegeven.....en in dat langere leven God hebben leren kennen...


Maar verder alle respect voor je standpunt natuurlijk.
En iedereen is er vrij in.

[Jvslooten]

ik denk inderdaad, net wat Teus zegt, dat met rentmeesterschap wat anders bedoeld wordt dan hoe ben je met je eigen lichaam omgegaan.

Ik denk niet dat je het èèn los van het ander kan zien. Mat. 25 spreekt over gaven, en dat zijn er heel veel. Je lichaam is ook een gave. Zelfs je geest is een gave. Het gaat erom dat je deze gebruikt in dienst van God en je naaste. Dat is immers het eerste en het het grote gebod? God liefhebben boven alles en uw naaste als uzelve?

Ik denk niet dat het dan uitmaakt of er nog een long in je lichaam zit. We krijgen toch een nieuw lichaam.

Worden graankorrels dan tevergeefs gezaaid?

Als het iemand anders een langer leven heeft gegeven.....en in dat langere leven God hebben leren kennen...

Maar dat laatste, dat weet je dus niet. Hij of zij kan de extra jaren, om het maar even zo te noemen, ook aanwenden om schuld op schuld te vermeerderen en de verdoemenis des te zwaarder te maken. Er zitten natuurlijk altijd twee kanten aan.

[Jvslooten]

En iedereen is er vrij in.

Nog wel gelukkig..

[Marnix]

Ik begrijp dat woordje 'zelf' niet goed, draait het dan allemaal om ons zelf? Het klinkt ook een beetje zo van: Ik heb er toch niks meer aan, so what? Is dat dan wat de bijbel met naastenliefde bedoeld? Jezus zegt, er is geen betere liefde dan dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden. Ik denk dat we daar beter aan doen met z'n allen. Ons leven in dienst stellen van onze naaste, in plaats van na onze dood iets weg te 'geven' waar we toch niks meer aan denken te hebben. De weduwe bij de tempel gaf haar laatste penning. Niet omdat ze 'er toch niets meer aan had', maar uit liefde voor God en Zijn dienst. Ik denk dat dat een christelijkere manier van geven is.

Je snapt het niet. Als je bij leven besluit je organen af te staan als je bent gestorven heb je daar zelf niets meer aan, maar draait het daarmee nog niet om jezelf. En dat en wat je zegt over met liefde even hoeven elkaar totaal niet uit te stellen. Maar je hebt mijn vraag niet beantwoord.