Leven met God

[alexander91]

Voor mij geldt dat dit forum een middel is tot Schriftonderzoek.

@Alexander, dit forum is wel onderverdeeld in rubrieken en dat weer in topics, dat doen ze voor verschillende onderwerpen. Als je hier liever schriftonderzoek doet, dat doe ik liever met iemand die er van geleerd is door God, in de huiskamer, doe het 3 avonden in de 2 weken. Als jij dat prefereer is natuurlijk prima maar het is een Christelijke site en ik vind toch wel een leven met God een eerste vereiste van het Christelijk zijn en uit te zien naar zijn komst.

Je gaat er wel meteen hard op in.
Is niet iedere gelovige geleerd door God? En juist hier lees je van heel veel verschillende mensen. Hoe weet jij dat de mensen die jij uitkiest om van te leren de juiste mensen zijn? Als je voor de reformatie had geleefd, dan betekent deze uitspraak van je dat je je had laten onderrichtten alleen door katholieke priesters oid. Ik kan me niet voorstellen dat je dat met kennis van nu had gewilt. Onze eigen voorkeur is dus niet bepaald een goede richtingwijzer voor "goed schriftonderzoek". Dan zoek je het beste met je eigen (aangeleerde) voorkeur als kompas, terwijl God ons kompas moet zijn. Voor mij geldt dat ik zaken van de schrift leer van Bijbelstudies in mijn kerk, maar juist ook hier, want hier kom ik het duidelijkst de verschillen tegen met andersgestemden, terwijl in de eigen kerk een discussie over mensen uit een andere kerk al snel gezelschapspraat kan worden, wat niet goed is. En mijn ervaring is dat dat overal gebeurt, en ik doe er ook aan mee. Dit forum brengt me echter op andere gedachten.

Wat bedoel je precies met je laatste zin? Volgens mij merk je al snel genoeg of mensen hier met God leven. Of heb je liever een keurdienst die even de meetlat langs elk forumlid legt?

Hier is de kans groot dat het uitgepraat wordt. Voor mensen is het nu eenmaal de gewoonte dat alles wat vreemd is, ook fout is. En die instelling leidt tot conflicten. Door er maar vaak genoeg mee te maken te kregen, wordt die instelling zwakker, gaan we begrijpen wat de ander denkt, krijgen we respect voor elkaar. Dat is in elk geval voor mij persoonlijk het geval. Dus geen zachte heelmeesters, maar af en toe er stevig op in.

Ben ik het niet met je eens joh, denk niet dat God ermee instemt.

Ik denk eerder dat je mij niet snapt, want je stelt geeneens vragen hierover, en het is onmogelijk dat je uit deze enkele zinnen precies snapt wat ik bedoel. Een oordeel hierover is dus een vooroordeel.

Wat de topic-opener wil: getuigen van God en het geloof. Dat is voor mij iets wat ik in de eerste plaats in mijn directere omgeving doe: gezin, familie, kerk, werk en omgeving. Maar in die sferen kom je minder snel tot een diepgaande discussie die ook nog eens in de buurt komt van de Schriftuurlijke Waarheid.

Ik praat er overal over, heb een poosje gehad dat ik me er een beetje voor schaamde, je begrijpt me wel, het is nu over, Als je wil dat God die schroom weg wilt halen om over Hem te spreken dan doet Hij dat. Overigens, het gaat er niet om om je bekering te vertellen, dat het in je woorden te merken is dat er iets leeft. Hier gebeurt het tegenovergestelde.

Ben ik het geheel mee oneens. Volgens mij zoek je in de woorden van andere mensen naar herkenning van zaken die jou vertrouwt zijn. Een beetje het verhaal van de hand die denkt dat de mond niet nodig is in het Lichaam, want er zijn geen overeenkomsten. Toch zijn ze beiden nodig. Daarnaast, de liefde zoekt zichzelf niet. Ga uit van het goede in andere mensen hier op het forum die hun geloof in Christus belijden. Dat zou je genoeg moeten zijn.

Over zijn komst, dat je naar Hem uitziet en hoe het komt dat je dat niet hebt, dat zijn bemoedigende items als daar overgesproken kan worden, enkele broeders en zusters hebben verlangen maar bij de rest, het leeft gewoon niet, ze denken dat je van een andere planeet komt. Weet je, Alexander, het staat ook in de BIjbel en het is een mooi punt om over te schrijven, elkaar op de hoogte te brengen. Maar ze willen er niet van weten. Hoe serieus moet ik dan hun hunkering naar de Bijbel nemen.

Desondanks dat, serieus. Het gaat uiteindelijk niet om wat jouw indruk is van je broeders en zusters, het gaat om de Genade die Christus wil schenken.

Volledige kennis is echter niet van deze wereld, maar als je van Hem houdt, dan is dat wel het doel, en ik kan niet wachten!

Als we straks bij hem zijn dan zullen we alles weten. Ik hoop dat je niet lang hoeft te wachten, en dat Hij ons snel komt halen. Het liefst vanavond nog.

Ik zal je eerlijk zeggen dat bij mij die hoop niet zo heel sterk leeft als bij jou. Misschien is het verschil van leeftijd. Ik ben niet volmaakt, en dat besef ik. Daarnaast ben ik ook verantwoordelijk om mijn leven te leven die God mij gegeven heeft. Ik heb gaven gekregen, en die moet ik benutten, en niet begraven en op een stoel wachten tot Hij komt.

[Teus]

Alexander, ik wil hier graag op reageren maar niet hier.
Als jij er op door wilt gaan, kom pb of open een ander topic.

[Speedy]

Heerlijk om morgen weer op te gaan naar Gods Huis om naar Zijn Stem te horen en te luisteren naar de Woord des Levens. Iedereen een gezegende rustdag toegewenst!

[Rozijn]

Hier zie ik wel een gevaar, Teus. Nu neem je de ervaring als uitgangspunt. En die ervaring kan voor jezelf overtuigend zijn, voor een ander is dat geen voldoende bewijs. Ik bedoel dit: je kunt een stelling niet baseren op ervaring, een stelling zul je moeten baseren op de Bijbel (of andere bronnen, als het geen direct Bijbels onderwerp is). Maar... jouw ervaring, als die van God komt, is te onderbouwen vanuit de Bijbel. Onze ervaringen met Gods werk kunnen nimmer tegen de Schrift in gaan, dan zou God Zichzelf tegenspreken.

Nee Rozijn, God als uitgangspunt.

Voor jezelf kun je (zij het niet in alle gevallen) zeker weten dat iets van God is, dat ben ik met je eens. Soms is het echter een vraag, is dit nu van de Heere, of is het mijn eigen gedachte over wat de Heere zal willen. En dan is het zo rijk dat de Heere ons Zijn Woord gegeven heeft.
Maar ik had het ook over de ervaring van een ander. Ik kan iets meemaken en zeggen dat het van God is. Of dat nu waar is of niet, om het als argument naar een ander te gebruiken is het niet sterk. Die ander hoeft niet dezelfde gevoelens bij mij ervaring te hebben. Weer zeg ik dan: wat is het rijk dat de Heere ons Zijn Woord gegeven heeft. Vanuit het Woord kun je iemand onderwijzen. En een Christen zal zich ook laten onderwijzen uit het Woord, toch?

Weet je ik heb best wel veel mensen in mijn omgeving die de Genade ontvangen hebben.
Sowieso al 7 kinderen van mij, 4 eigen en 2 aangetrouwd en een van een ander, mijn vrouw.
Ja, ik ben een gelukkig en rijk man. Maar als wij elkaar b.v. vertellen iets wat God laatst gedaan heeft. Ga ik dat absoluut niet checken, nee ik weet dat het zo is dat die persoon vanuit zijn hart spreekt. Dat God iets met hem of haar gedaan heft. Zeker moet je dit uit de Bijbel kunnen onderbouwen maar het hoeft niet altijd nodig te zijn. Het voorval met mijn collega, wat ik schreef, je denk toch niet dat ik in de Bijbel ga opzoeken of dat wel mogelijk is dat God zo snel antwoordt. Ik weet absoluut zeker dat het van God is en dus ook dat God zoiets doet.

Nogmaals: voor jezelf kan het heel helder liggen: dit is een antwoord van de Heere. Ook voor mensen die je goed kent zal het snel duidelijk zijn. Als mijn vader mij iets vertelt over wat de Heere heeft gedaan, ga ik ook niet eerst eens kijken of dat wel waar zal zijn.
Maar als iemand die ik niet goed ken mij een verhaal vertelt dat nogal bijzonder in mijn oren klinkt, dan pak ik de op een rustig moment de Bijbel, of ik ga voor mijzelf na of ik iets dergelijks al eens in de Bijbel heb gelezen, en zal pas daarna met een mening er over komen. Ik leg dan niet meteen de handen op, ik ontken niet meteen dat het waar is, maar ik wil het graag kunnen toetsen. Anders loop je het risico met alle winden mee te waaien. Dan ben je zo overtuigd van het een, en dan weer van het ander.

Rozijn, het is vaak dat anderen je niet geloven dat het gebeurd. Ik weet niet wat dat is, afgunst misschien of vooroordeel omdat zo’n iemand oorbellen in heeft of een vrouw een broek aan, een man met snor en baard. Ik weet het niet maar het maakt mij niet zoveel uit, we blijven het altijd houden. We leven voor God en niet voor mensen.

Dat is het mooie van een forum, daar kan niemand zien hoe ik er uit zie Dus zullen ze het met mijn woorden moeten doen...

Ik ben het met je eens dat God meteen antwoord kan geven, maar tegelijkertijd kan Hij in Zijn wijsheid ook besluiten om niet meteen antwoord te geven.

Absoluut antwoordt God niet altijd direct, ik denk meestal niet.
Hij geeft ook altijd alleen als je het nodig hebt. Hij kan iets in jou veranderen voor vandaag en morgen weer het oude terug geven en overmorgen weer veranderen. Ga je dit nu in de Bijbel opzoeken? Grapje hoor. Nou….. nee ff serieus, wat ga je nu hiermee doen?

Ik vind het voorbeeld van die boer wel mooi.
Het geeft weer dat we zelf ook aan het werk moeten.
Een boer kan ook niet in zijn huis blijven zitten bidden totdat God geeft dat zijn aardappels uit de grond komen. God zal hem kracht en wijsheid geven regen en zon voor de piepers maar hij zal toch echt moeten zaaien onkruid verwijderen en rooien.
God wil wel dat we zoveel mogelijk meewerken. Vaak is het zelfs te veel.

Wat bedoel je exact met het laatste?
De Heere wil inderdaad dat wij onze plicht doen, onze roeping vervullen. Zoals het kersliedje zegt: "Jij in jouw klein hoekje, en ik in 't mijn"
En dat is al een groot wonder. De Heere wil knoeiers gebruiken. Mensen met gebreken en tekorten. Hij zou engelen kunnen gebruiken, maar nee, Hij wil mensen gebruiken.
Pas mocht ik weer aan een groep jongeren iets over het wonder van kerst vertellen. Ik kan natuurlijk niet in hun harten kijken, maar alleen al het feit dat ze vol aandacht luisteren, stil zijn, even niet talen naar hun mobiel, maar gewoon luisteren.
Even later gingen ze met elkaar in gesprek erover. De ruwe bonk en het tere meisje, die beiden niet veel van hun hart laten zien, ze gingen in gesprek. In gesprek over God, of Hij die gekomen is naar deze aarde.
En dan mocht ik het instrumentje zijn dat de aanzet mocht geven.

Hij doet, ver boven ons bidden en denken, wonderen! Maar wel op Zijn manier.

Mij valt elke keer weer op dat het anders is als dat ik wil of vroeg en altijd meer, jij zal dat ook hebben, mooi is dat hè?
Ik heb eens meegemaakt, ja begin ik weer ik kan het niet laten, als het je het zat wordt waarschuw me maar. Heb het al eens ergens verteld denk ik, maakt niet uit.
We kregen nieuwe belangstellende mensen op onze Bijbelkring. Een man met grote aanwezigheid, een beetje op de voorgrond, je kent het wel. Ik ergerde me er aan en bracht het bij God en vroeg of Hij er verandering in wilde brengen. Ja hoor dat wil God, maar wel op Zijn manier. God veranderde die man niet, Hij veranderde mij. Die man doet nu nog zoals in het begin ik heb er totaal geen last meer van. God geeft altijd meer zei ik, Hij gaf niet alleen dat die man acceptabel was voor mij, nee ik hou van die man, hij is op bezoek geweest, het voelt als een broeder in Christus. Ik zeg het zo vaak, "we hebben een God van wonderen"

Dit is zo mooi he! Ik weet van een wandspreuk die ik ooit zag hangen:
Ik vroeg God om een kruis naar mijn kracht,
Hij gaf mij kracht voor mijn kruis.

[Teus]

Voor jezelf kun je (zij het niet in alle gevallen) zeker weten dat iets van God is, dat ben ik met je eens. Soms is het echter een vraag, is dit nu van de Heere, of is het mijn eigen gedachte over wat de Heere zal willen. En dan is het zo rijk dat de Heere ons Zijn Woord gegeven heeft.
Maar ik had het ook over de ervaring van een ander. Ik kan iets meemaken en zeggen dat het van God is. Of dat nu waar is of niet, om het als argument naar een ander te gebruiken is het niet sterk. Die ander hoeft niet dezelfde gevoelens bij mij ervaring te hebben. Weer zeg ik dan: wat is het rijk dat de Heere ons Zijn Woord gegeven heeft. Vanuit het Woord kun je iemand onderwijzen. En een Christen zal zich ook laten onderwijzen uit het Woord, toch?

Zeker moeten we laten onderwijzen door Zijn Woord maar ook de Geest, zo zegt God zelf.
Rozijn, het hangt er van af waar het over gaat, zou je mij wat voorbeelden kunnen noemen waarbij een toetsing vanuit de Bijbel absoluut noodzakelijk is?

Hij geeft ook altijd alleen als je het nodig hebt. Hij kan iets in jou veranderen voor vandaag en morgen weer het oude terug geven en overmorgen weer veranderen.

Ik schreef dit al in een eerder post maar wil van jou vernemen hoe ik dit moet toetsen aan de Bijbel, ik weet het echt niet.

Weet je Rozijn, dergelijke kritische houding komt uit de refohoek. Neem het niet persoonlijk op, overigens weet ik niet waar je zit of vandaan komt, ik heb er 50 jaar gezeten.
Het z.g. toetsen aan de bijbel is m.i. aangaande jezelf als je twijfelt waar het vandaan komt, van jezelf of van God. Dit heeft zeker met je relatie met God te maken. Wij hebben niet te oordelen of bij voorbaat al te twijfelen over een ander zijn geloof of relatie met God. Als er duidelijk foute dingen zijn is het anders. Iemand die een nauwe relatie met God heeft kan vertellen wat er gebeurd bij bepaalde dingen die ten kosten van een relatie gaan.
Men wil zo veel mogelijk twijfel zaaien betreft een ander zijn bekering. Als iemand een relatie met God heeft, ja dat kan eigenlijk al niet, dan moeten we dat vooral controleren of het toch misschien niet zo is. Als we zoekende zijn naar God dan moeten we een Godslasterend en menserende aktie ondernemen, een oudvader lezen, of, dat het volgens de beweringen van Calvijn en zijn kornuiten is, dan hebben we de Bijbel en God niet nodig. Dan bepalen mensen wel of je wel bekeerd ben of niet.
Kortom, voor de bekering hebben we God niet nodig maar tijdens de bekering moeten we wel even kijken wat God ervan vindt.
Wel eens vernomen dat een ernstig zieke God moest ontmoeten maar niet kon. De dominee raadde hem aan oudvaders te lezen, vreselijk gewoon. Is het niet de taak van die dominee om samen in gebed te gaan? Moeten we niet bij Degene zijn die de zonden vergeeft?

God wil wel dat we zoveel mogelijk meewerken. Vaak is het zelfs te veel.

Je vroeg wat ik hiermee bedoelde?
Ik wil hiermee zeggen dat we God vaak voor de voeten lopen. Naar ons goeddunken God ter wille willen zijn. Maar God wil ook dat we een opmerkzaam en een ontvankelijk hart hebben en ons ook laten leiden door de Heilige Geest. Hoe nauwer je relatie met Hem des te opmerkelijker hart krijg je. Dan weet je of het van God is als iemand iets uit zijn geestelijk leven verteld, dan hoef je dat niet te checken, dan voel je dat door de Heilige Geest. Heb je zelf ook wel eens meegemaakt denk ik, dat als iemand iets verteld dat je dat zo veel vreugde geeft en samen spontaan in gebed gaat om God te danken, dat is gemeenschap der Heiligen, de onuitsprekelijke vreugde in de Heere Jezus. Dan hoef ik het niet te toetsen hoor?

En dan mocht ik het instrumentje zijn dat de aanzet mocht geven.

Mooi hoor, alleen al dat je het op mag merken. Het geeft je Zijn vreugde om in dienstbaarheid van Hem te zijn.

[Rozijn]

Pas opende je een topic Teus, je had een filmpje over kerst gekeken en vroeg je af of je nog wel kerst kon vieren. Hier heb je precies een voorbeeld waarvoor ik zeg: het is zo goed als je dan de Bijbel er bij kunt pakken om je eigen standpunt/gewoonte/etc. tegen het licht kunt houden en dat ook kunt doen met datgene wat er op het filmpje te zien was.
Jij vroeg daarbij op het forum hulp en anderen gaven dat.
Dat is het eerste concrete voorbeeld.

Een tweede: hier op het forum komen mensen uit zeer diverse kringen. Ieder brengt zijn eigen Bijbeluitleg mee. Soms lees je daar iets waarvan je denkt: klopt dat wel? Staat het zo wel in de Bijbel, en, past de gegeven Bijbeluitleg wel bij andere gedeelten. Soms niet, soms wel. (Ik voel niet de behoefte om namen te gaan noemen of zoiets, dat leidt alleen maar af van wat ik bedoel te zeggen.)
Als je bij alles wat je leest en hoort (ook al komt het van een broeder of zuster) meteen er in meegaat, loop je het grote risico vandaag mening 1 te omarmen en morgen de tegenovergestelde mening. Maar wil je een vaste koers varen, dan heb je iets betrouwbaars, iets vaststaands nodig. En dat is de Bijbel. Het richtsnoer voor het leven. Dat is niet iets onzekers, maar het anker van de hoop en van het geloof buiten mij. Het richtsnoer dat God als gave, ook aan mij, gaf.


Een ander onderwerp dat je aansnijdt, gaat wel aardig kort door de bocht. Ik verkeer ruim 30 jaar in de Gereformeerde Gemeente, mijn gehele leven, en ik herken me niet in wat je schrijft over de oudvaders en Calvijn. Jazeker, zij geven op een bepaalde manier richting aan het denken, maar ze zijn beslist de maatstaf niet. Ik zeg niet dat dit niet voorkomt, maar je kunt beslist niet stellen dat dat de stelselmatige praktijk is.
Wel ben ik dankbaar voor de enorm rijke traditie waar ik in mag staan. De Heere heeft veel gegeven in de werken van genoemde personen.
Juist als er vragen in je opkomen, kan het zo mooi zijn als je ziet dat je niet de eerste bent die met zo'n vraag loopt. En ook is het dan zo mooi als er dan een Bijbels antwoord komt op zo'n vraag.
Ik vraag me af of het niet een vorm van zelfoverschatting is als je de rijke traditie waarin je mag staat terzijde schuift met de gedachte dat je zelf de Bijbel wel kunt begrijpen. (Let wel, dit is geen verwijt, maar een vraag). Dan kom ik weer terug op het voorbeeld waarmee ik deze posting begon, het is toch juist mooi als je anderen om raad kunt vragen? Als je bij anderen te rade kunt gaan, die ergens misschien al wel eerder over hebben nagedacht?
En dan heeft de geschiedenis al bewezen dat er veel valt te leren uit de werken van Calvijn, Boston, Spurgeon, enz.

Citaat:

Hij geeft ook altijd alleen als je het nodig hebt. Hij kan iets in jou veranderen voor vandaag en morgen weer het oude terug geven en overmorgen weer veranderen.

Ik schreef dit al in een eerder post maar wil van jou vernemen hoe ik dit moet toetsen aan de Bijbel, ik weet het echt niet.

Stel, het gaat zo in je leven en je vraagt je af of het wel van de Heere kan zijn.
Ga op zoek of er voorbeelden in de Bijbel te vinden zijn waarin dit zo gaat. Zo ja, dan heb je zekerheid dat dit een weg is die de Heere kan gaan met mensen. (Ik weet de verdere context niet meer waarin je vraag stond, maar ik zie bijvoorbeeld in het leven van Simson dat hij een heel zwakke gelovige is, totdat de geest des Heeren vaardig wordt over hem. Daar zie je dat de Heere hem kracht geeft als het nodig is, de ene dag wel, de andere dag niet als het dan niet nodig is.)

Maar stel: je maakt iets mee en kunt de hele Bijbel niet één voorbeeld vinden en ook geen enkele aanwijzing dat de Heere het zou kunnen doen. Dan moet je op zoek gaan naar aanwijzingen of de Heere dat niet zou kunnen doen.
Vind je vervolgens niets, noch ter bevestiging, noch ter ontkenning, dan kan dat aan je zoekkunst liggen, maar het kan ook zijn dat de Bijbel zwijgt over een bepaald onderwerp. Het laatste Bijbelboek is nu eenmaal 2000 jaar geleden geschreven en er zijn nu andere situaties dan die toen beschreven zijn.
Kun je er dan niets over zeggen op grond van de Bijbel?
Ik denk het toch wel.
Als het iets is in je voordeel, het gaat je voor de wind, je bent ergens voor bewaard, of wat dan ook, dan kun je kijken wat de Bijbel zegt over voorspoed en waarom de Heere mensen voorspoed geeft. Soms doet Hij dat uit liefde, denk aan het einde van Job. Herken je jezelf in de gestalte van Job die klein werd voor de Heere, het goede zocht voor zijn vrienden, en daarom gezegend werd? Ja? Dan heb je een bevestiging dat jouw voorspoed van de Heere komt.

Wordt het zo iets duidelijker wat ik bedoelde met "toetsen"?

[Teus]

Pas opende je een topic Teus, je had een filmpje over kerst gekeken en vroeg je af of je nog wel kerst kon vieren. Hier heb je precies een voorbeeld waarvoor ik zeg: het is zo goed als je dan de Bijbel er bij kunt pakken om je eigen standpunt/gewoonte/etc. tegen het licht kunt houden en dat ook kunt doen met datgene wat er op het filmpje te zien was.
Jij vroeg daarbij op het forum hulp en anderen gaven dat.
Dat is het eerste concrete voorbeeld

.


Wat dit betreft denk ik niet dat we hetzelfde bedoelen. Dit is niet iets dat ik van God vernam, iemand stuurde het me en was direct verontwaardigd en daarom kwamen er vragen en plaatste het op het forum. Juist toen ben ik naar God gegaan om een antwoord. Ook toen hebben wij, mijn vrouw en ik, stap voor stap het filmpje bekeken met de Bijbel erbij. Wij mochten dan ook kerst vieren, alleen de geboorte van onze Heiland zonder allerlei rommel eromheen.

Een tweede: hier op het forum komen mensen uit zeer diverse kringen. Ieder brengt zijn eigen Bijbeluitleg mee. Soms lees je daar iets waarvan je denkt: klopt dat wel? Staat het zo wel in de Bijbel, en, past de gegeven Bijbeluitleg wel bij andere gedeelten. Soms niet, soms wel. (Ik voel niet de behoefte om namen te gaan noemen of zoiets, dat leidt alleen maar af van wat ik bedoel te zeggen.)
Als je bij alles wat je leest en hoort (ook al komt het van een broeder of zuster) meteen er in meegaat, loop je het grote risico vandaag mening 1 te omarmen en morgen de tegenovergestelde mening. Maar wil je een vaste koers varen, dan heb je iets betrouwbaars, iets vaststaands nodig. En dat is de Bijbel. Het richtsnoer voor het leven. Dat is niet iets onzekers, maar het anker van de hoop en van het geloof buiten mij. Het richtsnoer dat God als gave, ook aan mij, gaf.

Ik ga nooit zomaar bij mensen te rade bij het geen wat God met me doet. Als ik het niet begrijp blijf ik Hem vragen en kom er meestal wel achter, soms ook wel eens d.m.v. een preek of boek.

Een ander onderwerp dat je aansnijdt, gaat wel aardig kort door de bocht. Ik verkeer ruim 30 jaar in de Gereformeerde Gemeente, mijn gehele leven, en ik herken me niet in wat je schrijft over de oudvaders en Calvijn. Jazeker, zij geven op een bepaalde manier richting aan het denken, maar ze zijn beslist de maatstaf niet. Ik zeg niet dat dit niet voorkomt, maar je kunt beslist niet stellen dat dat de stelselmatige praktijk is.

Wel ben ik dankbaar voor de enorm rijke traditie waar ik in mag staan. De Heere heeft veel gegeven in de werken van genoemde personen.
Juist als er vragen in je opkomen, kan het zo mooi zijn als je ziet dat je niet de eerste bent die met zo'n vraag loopt. En ook is het dan zo mooi als er dan een Bijbels antwoord komt op zo'n vraag.
Ik vraag me af of het niet een vorm van zelfoverschatting is als je de rijke traditie waarin je mag staat terzijde schuift met de gedachte dat je zelf de Bijbel wel kunt begrijpen. (Let wel, dit is geen verwijt, maar een vraag). Dan kom ik weer terug op het voorbeeld waarmee ik deze posting begon, het is toch juist mooi als je anderen om raad kunt vragen? Als je bij anderen te rade kunt gaan, die ergens misschien al wel eerder over hebben nagedacht?
En dan heeft de geschiedenis al bewezen dat er veel valt te leren uit de werken van Calvijn, Boston, Spurgeon, enz.

Bij ons in de toenmalige kerk was het absoluut wel zo en het was gevaarlijk voor mij, daarom heeft God me er op een heel bijzondere manier weggehaald. Ik heb het niet terzijde geschoven.


De gedachte dat ik zelf de Bijbel wel begrijp is absoluut niet van toepassing. Ik heb 3x in de 2 weken een Bijbelkring ga wekelijks naar een kerkelijke bijeenkomst, luister wekelijks v Campen, heb wel eens mailcontact met hem. Luister doordeweeks ook Bijbelstudie,s en lees geen oudvaders maar Spurgeon e.d., Heb trouwens een mooi film over hem. Ook heb ik een geestelijke moeder waarvan ik veel geleerd heb. Nu leren we van elkaar.

Stel, het gaat zo in je leven en je vraagt je af of het wel van de Heere kan zijn.
Ga op zoek of er voorbeelden in de Bijbel te vinden zijn waarin dit zo gaat. Zo ja, dan heb je zekerheid dat dit een weg is die de Heere kan gaan met mensen. (Ik weet de verdere context niet meer waarin je vraag stond, maar ik zie bijvoorbeeld in het leven van Simson dat hij een heel zwakke gelovige is, totdat de geest des Heeren vaardig wordt over hem. Daar zie je dat de Heere hem kracht geeft als het nodig is, de ene dag wel, de andere dag niet als het dan niet nodig is.)

Mijn vraag werd niet in een context gesteld, en het was ook niet een vraag waarvoor ik antwoord wilde. Het gebeurd mij persoonlijk en ik weet voor 100% dat het van God is, het kan gewoon niet anders. Maar mijn vraag was hoe jij het kon achterhalen in de Bijbel en je hebt laten zien door de gebeurtenis van Simson, dank je.

Wordt het zo iets duidelijker wat ik bedoelde met "toetsen"?

Dank voor je uitleg maar ik had volstrekt geen moeite met mijn “toetstocht” maar waarom alles getoetst moet worden. Ik heb het echt niet zo.

Weet je Rozijn, niet om me op de borst te kloppen, alle eer aan God, het is heel belangrijk wat je van God verwacht en hoe iemand zijn of haar relatie met Hem is. Ook als iemand zoekende is en de Genade nog niet ontvangen heb, dan ligt het heel anders. Je hebt de Heilige Geest nog niet, bent nog erg onzeker in je zoektocht en weet niet goed hoe te handelen.

Kun je mij een voorbeeld geven dat je echt redenen had het te checken in de Bijbel? (Ik bedoel dit lief, niet met sarcasme of zo.)

[Rozijn]

Ik wilde al lange tijd reageren, maar ik kwam er niet aan toe.
Nu moet ik het weer kort houden, maar ik wil enkele voorbeelden geven waar ik (en in het eerste geval voornamelijk anderen) zo blij was met de zekerheid in Gods Woord.

1. In onze gemeente was redelijk lang geleden (ik zat op JV) fikse hommeles. Op een ledenvergadering stond een gerespecteerde broeder (hij was mijn JV-leider) op die zijn droom (of visioen) vertelde, waarin een ouderling (waar veel over te doen was) zwart werd gemaakt. Niet zomaar, maar echt heel heftig.
Op dat moment had men kunnen zeggen: hij heeft dit van God gehad, het is waar. Maar gelukkig bezat de rest van de kerkenraad de wijsheid om niet de droom of het visioen klakkeloos te accepteren, maar het Woord te openen en te kijken of er grond was voor de geuite beschuldiging. Die was er niet.
Met broeder JV-leider was is het daarna triest afgelopen. Het geeft geen pas om daar verder over uit te wijden, maar de geschiedenis heeft later bewezen dat de kerkenraad wijs heeft gehandeld.

2. Ik heb een poosje met een broeder (ja, zo zie ik hem, ondanks wat hierna volgt) gecarpoold. Hij had hier en daar nogal wat bijzonder opvattingen, en hij heeft absoluut de gave om mooi en overtuigend te spreken. Toch was ik blij dat ik een Bijbel bezit, meermalen heeft hij mij geprobeerd dingen uit te leggen (waar hij rotsvast van overtuigd was en die hij ook op zijn ervaringen in zijn geloofsleven grondde) die ik later toch echt anders terug vond in de Bijbel.

Hier laat ik het even bij.

[Teus]

Ik wilde al lange tijd reageren, maar ik kwam er niet aan toe.
Nu moet ik het weer kort houden, maar ik wil enkele voorbeelden geven waar ik (en in het eerste geval voornamelijk anderen) zo blij was met de zekerheid in Gods Woord.

Mijn geduld werd wel een klein beetje op de proef gesteld hoor!

1. In onze gemeente was redelijk lang geleden (ik zat op JV) fikse hommeles. Op een ledenvergadering stond een gerespecteerde broeder (hij was mijn JV-leider) op die zijn droom (of visioen) vertelde, waarin een ouderling (waar veel over te doen was) zwart werd gemaakt. Niet zomaar, maar echt heel heftig.
Op dat moment had men kunnen zeggen: hij heeft dit van God gehad, het is waar. Maar gelukkig bezat de rest van de kerkenraad de wijsheid om niet de droom of het visioen klakkeloos te accepteren, maar het Woord te openen en te kijken of er grond was voor de geuite beschuldiging. Die was er niet.
Met broeder JV-leider was is het daarna triest afgelopen. Het geeft geen pas om daar verder over uit te wijden, maar de geschiedenis heeft later bewezen dat de kerkenraad wijs heeft gehandeld.

Beste Rozijn, ik denk dat we langs elkaar heen schrijven, het ging erom als we menen dat God tegen ons spreekt we dat altijd moeten vergelijken in de Bijbel of het wel van God is. Overigens hoeft het nog niet van God te zijn, al staan er voorbeelden in de Bijbel.
Over bovengenoemde wil ik wel wat kwijt.
Over de droom zelf kan ik niets zeggen omdat ik niet weet waar het omgaat. Maar over de manier wil ik wel zeggen dat God het niet goed vindt. Ik weet niet of de desbetreffende zwart gemaakte ouderling er bij was en er toestemming voor gegeven heeft om zo over hem te spreken. Ook keurt God het nooit goed, slecht over een medemens te spreken helemaal niet in het bijzijn van anderen. Het is een foute droom en deze geeft God ook niet. Er rest niets anders met deze 2 mannen te praten en met en voor ze te bidden.

2. Ik heb een poosje met een broeder (ja, zo zie ik hem, ondanks wat hierna volgt) gecarpoold. Hij had hier en daar nogal wat bijzonder opvattingen, en hij heeft absoluut de gave om mooi en overtuigend te spreken. Toch was ik blij dat ik een Bijbel bezit, meermalen heeft hij mij geprobeerd dingen uit te leggen (waar hij rotsvast van overtuigd was en die hij ook op zijn ervaringen in zijn geloofsleven grondde) die ik later toch echt anders terug vond in de Bijbel.

Gods kinderen zijn hier niet volmaakt.
Vooralsnog kan ik hier niets van zeggen omdat ik niet weet waar het over gaat.
Je hoeft geen kind van God te zijn om mooi en overtuigend te spreken, het gaat erom wat hij zegt. Je bent het wel met me eens dat er iets grandioos fout gaat als hij zegt dat het van God is en jij bepaald aan de hand van de Bijbel dat het niet zo is, wellicht niet geheel begrepen?

Misschien kun je iets uit je eigen leven noemen?

[Rozijn]

Dat laatste komt uit mijn eigen leven, maar omdat het over anderen gaat maak ik het niet specifieker.

[Teus]

Ik bedoel dat God tegen je gesproken heeft of iets te kennen gaf waar je in de eerste instantie twijfels over had en de Bijbel er op na moest slaan.

[alexander91]

Maar over de manier wil ik wel zeggen dat God het niet goed vindt.

Volgens mij moet je dit soort dingen niet zo zeggen. Wij weten niet wat God vindt van specifieke zaken waar wij de details niet van weten. Daar kunnen we dus maar beter niet over oordelen...

[Rozijn]

Ik bedoel dat God tegen je gesproken heeft of iets te kennen gaf waar je in de eerste instantie twijfels over had en de Bijbel er op na moest slaan.

Ja. Nu ja, bijna ja. Er was een tijd dat ik bang was. Onzeker. Onzeker in het leven, maar nog onzekerder over het sterven. Ik lag op bed en kon niet slapen.
Toen kwam de Heere met de woorden: Vrees niet, want Ik heb u verlost.
Ik kon rustig slapen.
Maar de volgende dag kwam de vraag sterk op. Van (W/w)ie was die stem?

Wat een wonder, die woorden zijn woorden die de Heere vaker heeft gebruikt. Ze staan letterlijk in Jesaja 43.
Wat een zekerheid ligt er dan in die woorden.

Later heeft de Heere verder gesproken, over hoe Hij verlost. De woorden die Hij daarvoor gebruikte, hoefde ik niet op te zoeken, ik kende ze al, maar de diepte die Hij mij liet zien had ik nooit eerder gezien. Ze staan in Psalm 130:4, en zijn verbonden met Johannes 3:14 en Numeri 21:9.
Ik noem bewust de teksten, opdat een ieder die ze leest ze na kan zoeken.
Toch was het spreken meer dan een paar teksten, het is niet te verwoorden, zo groot.

En bij zulke dingen, als je die mag ervaren, nee, dan hoef je niet meer later na te zoeken voor jezelf of het waar is. Geen leed zal het ooit uit mijn geheugen wissen.

[Prisoner]

Hey Teus,

Laatst heb ik ook nog over dit soort dingen zitten denken en zie een bevestiging in de dingen die Jezus heeft gezegd over de vele valse profeten die zullen opstaan en er velen zullen verleiden.
Heb al verschillende kerk-gemeenschappen bezocht en ook daar ervaar ik dezelfde dingen dat ik bang ben geworden en maar liever niet weer op zoek ga naar een volgende kerk-gemeenschap.

Ik heb ook al heel wat ellende meegemaakt. Als ik alles eerlijk zou zeggen, zouden de meesten hier waarschijnlijk niet meer met me durven praten en ophouden mijn berichten serieus te nemen. Dat is wel voorspelbaar.
Door heel mijn levenservaringen heen is mij opgevallen dat de meeste mensen jaloers zijn. Voorheen zag ik dat niet en daarom kwam ik ook steeds weer opnieuw in de problemen. En nu ik het allemaal inzie, kan ik er anders mee omgaan, maar heel vaak zeg ik God dat ik het liever niet had geweten, want het maakt me niet alleen verdrietig, het kan me ook heel boos maken en het is zo moeilijk om er op een goede manier mee om te gaan en je in te houden.
Ik ben gedwongen om me zo nu en dan terug te trekken, dingen te verwerken en alles weer op orde te krijgen in mijn hoofd, want anders zou ik mee afdwalen met de vele valse profeten.

En ik zou ook niet weten hoe er nog beter mee om te gaan. Als minderheid kunnen we ze moeilijk in het openbaar met een molensteen om de nek naar de zeebodem dumpen.
Wat jij hier gedaan hebt, Teus, vind ik al een goed begin. In Efeze 5, 13 staat omschreven dat het licht het boosaardige openbaar maakt. We moeten het kwade aan het licht brengen en er voor zorgen dat mensen gaan zien dat ze verleid worden. En daarvoor zullen we gehaat gaan worden. Ze willen ons pijn doen als ze zien dat wij degenen vergeven die zij veroordelen. Vanuit hun jaloezie willen ze dat wij net zo partijdig als zij worden, maar ik sterf nog liever, omdat ik de resultaten van hun principes dagelijks waarneem. En daarover wil ik getuigen. Dan zullen ze zien dat ik nooit bij hun partij kan horen. Uit angst zullen ze mijn werk verdraaien door te zeggen dat ìk juist partijdig ben en met dat excuus kunnen ze me (de meerderheid verleidend) mijn leven lang blijven pesten.

[Teus]

Maar over de manier wil ik wel zeggen dat God het niet goed vindt.

Volgens mij moet je dit soort dingen niet zo zeggen. Wij weten niet wat God vindt van specifieke zaken waar wij de details niet van weten. Daar kunnen we dus maar beter niet over oordelen...

Beste Alexander, ik voel me een beetje aangevallen door de manier van benaderen. het zou in de eerste instantie wellicht sympathieker klinken als je het zou formuleren in een vraag of een mening. Je reactie is zeer stellig en gebiedend en veroordelend terwijl je er zelf naast zit.
Hoewel ik off-topic ga wil ik je wel antwoorden en hoop dat Henk het voor deze keer door de vingers ziet. Bij voorbaat wil ik je vriendelijk vragen niet op dit topic te reageren gezien de intentie van de titel van dit topic en de aard van ons schrijven. Je kunt een nieuw topic maken en pb ben je van harte welkom.

Je verbied me iets te zeggen terwijl je niet begrijpt waar het over gaat.
Het gaat over zwartmaken, ik hoef dan niet te weten wat er gesproken is, ik weet uit ervaring en volgens Gods Woord dat Zwartmaken de Heere een gruwel is.

Hier een opsomming van wat zwartmaken is:
1) Achterklap 2) Belasteren 3) Bekladden 4) Denigreren 5) Geroddel 6) Kwaadsprekerij 7) Lasterpraatje 8 ) Lastering 9) Laster 10) Opteren 11) Potloden 12) Roddelpraat 13) Roddel 14)
Dat is nogal wat hè?

Weet je dat achterklap letterlijk in de Bijbel staat en dat God er niet van gediend is?

Je zegt dat ik oordeel maar ik stel vast wat God niet goed vind, het staat in Zijn Woord
Ik wil je adviseren eerst wat zoekwerk te doen voorat je oordeelt.