Hoe moet een gelovige over zijn zonde denken en spreken?

[ineke-kitty]

Wilsophie.

Ook in dit topic zie ik weer dat men niets begrijpt van de genade waarin wij mogen wandelen.
Men wil toch zo graag vasthouden aan die wet, omdat de wet nu eenmaal overtuigd van zonde.

[Boerin]

Er zijn mensen die Gods genade misbruiken. Ze zeggen: "Laten we zondigen, opdat de genade overvloediger zij. Laten we het kwade doen, opdat het goede daaruit zal voortkomen".

Satan legt erop toe tegen hen die zich de genade aanmatigen te zeggen dat het goed met hen is. Maar Gods kinderen maakt hij wijs dat zij onbeschaamd en brutaal zijn tegenover God. Ik heb nog nooit iemand die zich het geloof aanmatigde horen zeggen dat hij bang was dat hij een gestolen geloof had.
[b]Maar vaak heb ik oprechte en nederige zielen horen zeggen dat zij zo bang waren dat hun geloof niet het ware geloof uit God was. [/b]
Ach, waarom zou satan ook de mensen lastig vallen waarvan hij weet dat ze in het einde hem toch zullen toevallen?
Hij maakt zich druk met hen die door genade de juiste weg mogen bewandelen om aan zijn helse strikken te ontkomen. Dat is vanzelf de reden waarom Gods kinderen zoveel moeilijkheden van hem ondervinden. De schijngelovigen laat hij met rust, maar de ware nederigen haat hij.

John Bunyan

Ik heb me jaren aangeklaagd gevoeld, maar ben blij dat ik ervan verlost ben. Echte zekerheid krijg je van God, als je tot Hem nadert en eindelijk beseft dat Zijn Liefde onvoorwaardelijk is, zodat je in Zijn zekerheid des geloofs en vanuit Zijn genade kunt wandelen.
Nader tot God en Hij zal tot u naderen, biedt weerstand aan de duivel ( je bent niet gered, God houdt niet van je, kijk eens wat je weer verkeerd hebt gedaan) en hij met zijn twijfel en aanklacht zal van u vlieden.
Zolang je niet beseft hoe groot Zijn genade is, zit je nog onder de wet en in Romeinen 7 en daar kom je zelf niet uit.
Dat de boodschap van Paulus verdraaid kan worden in: zondig maar raak, doet niets af aan de ware genadeboodschap. Ik snap de angst wel daarvoor, dat had ik ook altijd: ja zeg, lekker makkelijk, Hij houdt toch wel van je. Maar als je nog zondepatronen hebt, daar kom je echt niet van af door zelf harder je best te doen en onder de wet te blijven zitten en je continu te laten aanklagen en weer zonde belijden voor hetzelfde.

[Wilsophie]

Het zo draaien van de boodschap van genade en trouw van God is natuurlijk ongeloof en ongeloof is zonde.
De zonde tegen de Heilige Geest.
Men heeft zelf niet in de gaten dat men bezig is met de duivel en niet met Gods trouw.
Men ziet niet dat Gods Werk aan de wereld éénmalig is, maar dat Zijn Werk als Hogepriester ons dagelijks de voeten wast en ons binnenste vernieuwd van dag tot dag.
Het is de bedekking van de wet, die hen verblindt.
Want de wet doet de zonde kennen.

[ineke-kitty]

Wilsophie: " Want de wet doet de zonde kennen, het is de wet, die hen verblindt"

Inderdaad, en daarom begrijp ik werkelijk niet wat de vraag " hoe moet een gelovige over zijn zonde denken en spreken" van enig nut zou zijn.

Wij zouden op de eerste plaats helemaal niet aan onze zonde denken, laat staan erover spreken.

[Jvslooten]

Hoi Ineke-Kitty, Wilsophie,

Het belijden van schuld, zonde en ongerechtigheid zijn hele Bijbelse begrippen hoor. En ooit van verootmoediging gehoord? Het hele OT testament staat er vol van. Maar goed, dat zal ongetwijfeld bij een andere bedeling horen, dat verhaal ken ik inmiddels. Christus zegt het echter ook voor in het onze Vader -vergeef ons onze schuld-. Maar goed, als zelfs de woorden van Christus in dezen niet serieus worden genomen, dan kan ik nog inbrengen dat Johannes het ook zegt.. en die hoort toch echt bij de huidige bedeling.

Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons.
Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.
Als wij zeggen dat wij niet gezondigd hebben, maken wij Hem tot leugenaar en is Zijn woord niet in ons.

Groetjes!

[schelpje3]

Wij zouden op de eerste plaats helemaal niet aan onze zonde denken, laat staan erover spreken.

Die zonden kleven ons aan. De grootste vijand van God woont in je eigen hart.
De mens van nature wil OP de troon van God gaan zitten.
Nooit eens bestrijding gemerkt Ineke-Kitty?
Nooit eens zoveel tegenspoed gekend, dat je geen raad meer wist?
Nooit eens God niet kunnen vinden?
Nooit eens in opstand gekomen?
Waren er geen zonden, dan waren er geen wonden.

[ineke-kitty]

schelpje3: " Nooit eens bestrijding gemerkt? Nooit eens zoveel tegenspoed gekend, dat je geen raad meer wist? Nooit eens God niet kunnen vinden? Nooit eens in opstand gekomen?

Wat bedoel je met "bestrijding" ?

Wat "tegenspoed" betreft , daar kan ik inderdaad over "meepraten" in die 40 jaar dat ik wedergeboren ben, maar het is nooit voorgekomen dat ik " geen raad meer wist" , want de Heer zorgde keer op keer voor uitkomst.

"God niet kunnen vinden????" . vreemde vraagstelling wat mij betreft.

Van " opstand" is geen sprake, wel dat ik zo af en toe mijn "vragen" heb over gepaalde zaken die ik meemaak, maar dat is toch echt wat anders.

[Jvslooten]

Het zo draaien van de boodschap van genade en trouw van God is natuurlijk ongeloof en ongeloof is zonde.

Och.. ik had toch al geen instemming verwacht van iemand die ´I Will never regret THE things I did wrong´, ik zal nooit spijt krijgen van de dingen die ik fout doe, als onderschrift draagt. Christus bad: Vader, als het kan, laat deze drinkbeker voorbij gaan, en Wilsophie zegt gewoon, who cares, toch al vergeven, niet meer aan denken. Is dat niet een beetje dubbel?

Gelovigen werden eeuwen lang en tot de dag van vandaag gefolterd, hebben spot en geselslagen verdragen, ja zelfs boeien en gevangenis. Zij zijn gestenigd, in stukken gezaagd, in verzoeking gebracht, met het zwaard ter dood gebracht. Zij hebben rondgelopen in schapenvachten en geitenvellen. Zij leden gebrek, werden verdrukt en mishandeld. De wereld was hen niet waard. Zij dwaalden rond in afgelegen plaatsen en verbleven op bergen, in grotten en in holen in de aarde. En wat zegt Wilsophie? Who cares. Sorry hoor, maar ik kan er met mijn verstand niet bij.

[Boerin]

Die zonden kleven ons aan. [b]De grootste vijand van God woont in je eigen hart.[/b]
De mens van nature wil OP de troon van God gaan zitten.
Nooit eens bestrijding gemerkt Ineke-Kitty?
Nooit eens zoveel tegenspoed gekend, dat je geen raad meer wist?
Nooit eens God niet kunnen vinden?
Nooit eens in opstand gekomen?
Waren er geen zonden, dan waren er geen wonden.

De grootste vijand van God woont niet meer in je eigen hart, God woont in je hart, de vijand is de vleselijke natuur, de oude mens, die medegekruisigd is.

Maar zo vaak iemand verzocht wordt, komt dit voort uit de zuiging en verlokking zijner eigen begeerte. 15 Daarna, als die begeerte bevrucht is, baart zij zonde; en als de zonde volgroeid is, brengt zij de dood voort.
Daartegen moet je leren nee zeggen en geleid worden door de Geest en als het niet lukt, vraag je vergeving en of Hij je helpt.

It is the yetzer hara that is inclined towards sin, not your nature/essence.
Ik kwam pas uit zware zondepatronen toen God me liet zien dat dat al medegekruisigd is. Ik kon niet anders dan blijven zondigen en vergeving vragen voor hetzelfde, oprecht hoor, maar het hielp niks, want dat geloof je dan: ik ben een zondaar, niet vreemd dat je er dan naar handelt.
Mijn rechtvaardige zal uit geloof leven: geloven dat het waar is wat Paulus zegt, al zie je het niet: Met Christus ben ik gekruisigd en toch leef ik, dat is niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij.

[Wilsophie]

Vind je het echt normaal om zulke dingen te zeggen? Nouja, dan maar blind. Dan verkeer ik tenminste in goed gezelschap. Want Wie is er zo blind als Mijn dienaar, doof zoals Mijn bode die Ik zend? Wie is blind zoals de volmaakte, blind zoals de knecht van de HEERE?

Dat zeg ik niet, dat zegt de Bijbel om maar eens een koekje van eigen deeg te geven.
Als je je neerlegt bij je blindzijn dan hoef je ook niet om genezing te vragen.
Elke blindgeborene die genezen werd in de Bijbel was een beeld van het volk Ïsraël dat onder de wet leeft en al hun offers konden hun niet heiligen naar het geweten.
Zelfs de herhaling van Grote Verzoendag doet je al je zonden gedenken. Het effect is dus tegenovergesteld aan het Nieuwe Verbond want daarin zou men de zonden juist NIET meer gedenken.
Je hoeft dus ook niet elke dag je zonden te belijden, want daardoor gedenk je je zonden. Het is niet verboden maar ze kunnen je in de weg zitten en dan is Christus getrouw en rechtvaardig om ze te vergeven 1 Joh. 1 vers 9.
Welnu je kunt er beter een gewoonte van maken Hem te danken dat Hij je zonden HEEFT vergeven.

[Wilsophie]

Mijn rechtvaardige zal uit geloof leven: geloven dat het waar is wat Paulus zegt, al zie je het niet: Met Christus ben ik gekruisigd en toch leef ik, dat is niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij.

Amen! Hem zij alle dank en eer Boerin!!

[schelpje3]

schelpje3: " Nooit eens bestrijding gemerkt? Nooit eens zoveel tegenspoed gekend, dat je geen raad meer wist? Nooit eens God niet kunnen vinden? Nooit eens in opstand gekomen?
Wat bedoel je met "bestrijding" ?
Wat "tegenspoed" betreft , daar kan ik inderdaad over "meepraten" in die 40 jaar dat ik wedergeboren ben, maar het is nooit voorgekomen dat ik " geen raad meer wist" , want de Heer zorgde keer op keer voor uitkomst.
"God niet kunnen vinden????" . vreemde vraagstelling wat mij betreft.
Van " opstand" is geen sprake, wel dat ik zo af en toe mijn "vragen" heb over gepaalde zaken die ik meemaak, maar dat is toch echt wat anders.

Met bestrijding bedoel ik dat satan je influistert dat het voor jou niet is. Dat je een te grote zondaar bent, of dat God toch niet naar jou luistert.

Hoef jij nooit te zingen:
Als ik omringd door tegenspoed
Bezwijken moet,
schenkt Gij mij leven?

Het kan deels karakter zijn, de één is nu eenmaal sneller moedeloos dan de ander. Maar toch, elke waarlijk wedergeborene kent die strijd, omdat satan hem niet met rust laat.
Ze hoeven die strijd niet alleen te voeren!
En dan kan bij tijden, zoals de oudjes dat zo mooi zeiden, de hemel van koper zijn. M.a.w. je bidt, maar het komt niet hoger dan het plafond.

[ineke-kitty]

schelpje: "Met bestrijding bedoel ik dat satan je influistert dat het voor jou niet is, dat je een te grote zondaar bent, of dat God toch niet naar je luistert"

Nee, van alle drie de punten, geen last van.

En wat ik zing? Ik ben zangeres, en ik zing dergelijke liederen nooit die jij als voorbeeld geeft.

Als ik optreed worden de mensen altijd blij van de liederen die ik zing.

[schelpje3]

schelpje: "Met bestrijding bedoel ik dat satan je influistert dat het voor jou niet is, dat je een te grote zondaar bent, of dat God toch niet naar je luistert"
Nee, van alle drie de punten, geen last van.
En wat ik zing? Ik ben zangeres, en ik zing dergelijke liederen nooit die jij als voorbeeld geeft.
Als ik optreed worden de mensen altijd blij van de liederen die ik zing.

Ik heb het niet over optredens, maar als je alleen bent.
In ieder's leven is het weleens donker, of niet?
Zoals in de natuur dag en nacht elkaar afwisselen, is dat in het leven ook.
Dat kunnen vele dingen zijn. Een ziekte van een geliefd iemand, of diens plotseling overlijden.
Maar het kan ook een depressie zijn.

Hoe kan het nu toch dat Gods kinderen in de Bijbel aan allerlei verzoekingen worden blootgesteld en daar verschillend op reageren en bij jullie zie ik er niets van.
Het is alle dagen feest en blijdschap.
Geen zorgen, geen zonden.
Dan heb je de Heere dus niet nodig. Niet echt bedoel ik dan. Want het loopt immers toch wel?

[ineke-kitty]

schelpje3 " In ieder's leven is het wel eens donker, of niet?"

Dat bestrijd ik helemaal niet, maar dat valt toch niet onder de noemer "zonde" , of bij jou wel dan?

Ik kan je wel wat voorbeelden geven hoor, van "donkerheid" in mijn leven, maar wat voegt dat toe aan het feit dat ik geloof dat Christus Jezus die "duisternis" of "donkerheid" zoals jij het formuleert, heeft overwonnen?

Ik heb geleerd dat het geen enkele zin heeft me daar mee bezig te houden, ook al heb ik [huid] kanker, en ook al ben ik wel eens depressief, vanwege allerlei problemen die op me af komen.
De "kunst" is dan dit bij de Heer te brengen, en erop te vertrouwen dat Hij ALLE dingen in Zijn Hand heeft, wat er ook gebeurt.