komen baby's die sterven in de hemel?

[JeeWee]

Wat moeten baby's en embryo's in de hemel?
Ze beseffen, noch begrijpen er niets van.
Ze kunnen niets zelfstandig...
Zitten we hier niet een beetje vreemd en menselijk beeld van de hemel te creeren?

[coby]

Wat moeten baby's en embryo's in de hemel?
Ze beseffen, noch begrijpen er niets van.
Ze kunnen niets zelfstandig...
Zitten we hier niet een beetje vreemd en menselijk beeld van de hemel te creeren?

Kun je netzogoed abortus plegen dus. Geen probleem, ze beseffen toch niks. Oh nee een kind dat gehaald wordt van 24 weken haalt adem, die dan weer wel.

[alexander91]

Ik vind de gedachte nogal grof richting mensen bij wie het kind in de baarmoeder stierf.

Is mij ook overkomen hoor, zo grof is dat niet. Het is grof om te stellen dat er embryootjes in de hemel wandelen. En vanaf welke periode gaan we zo noemen dan? Na 1 maand, of na 7 maanden?

Je zegt ook ongeboren kinderen. Dat hoeven niet per se embryo's te zijn. Dat kunnen dus ook kinderen zijn die tijdens de geboorte sterven. Bovendien is bekend dat babies in de buik al beinvloedbaar zijn (bv ze leren de stem van de moeder (en vader) kennen). Lijkt mij een teken dat het dan dus geen levenloze poppen zijn die in de baarmoeder zitten en pas een bezieling krijgen als ze eruitkomen.
En als het jou overkomen is, dan is dat toch geen vrijbrief om alles te mogen zeggen daarover?
En als wij de periode niet precies kunnen duiden, is dat geen argument dat er geen periode is. Als wij God niet kunnen afbeelden, bestaat God dan niet?

[1a2b3c]

Wat moeten baby's en embryo's in de hemel?
Ze beseffen, noch begrijpen er niets van.
Ze kunnen niets zelfstandig...
Zitten we hier niet een beetje vreemd en menselijk beeld van de hemel te creeren?

Toen het pasgeboren kind van David en Bathseba stierf zei David: 2 Sam.12: 23 Maar nu is het dood; waarom zou ik nu vasten? Zal ik hem nog terug kunnen halen? Ik zal wel naar hem toe gaan, maar hij zal niet bij mij terugkomen.

[pol]

Wilsophie over dat herkennen in de hemel heb ik ook al zitten denken en daar kom ik ook niet aan uit.
Stel: mijn oma is 93 geworden, ik ken haar als oude dame vanaf 60 ofzo... Kom ik in de hemel dan herken ik ze. Maar haar moeder heeft haar meegemaakt tot haar 30e... Die verwacht een jonge vrouw te zien, maar die herkent haar dochter niet op 93 jarige leeftijd...
Dus hoe kan dat dan?

[rotterdam]

wat denken jullie ?

Alles is in Gods hand dus alles is veilig.

HEERE, U doorgrondt en kent mij. Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten.
U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd.
Al is er nog geen woord op mijn tong, zie, HEERE, U weet het alles.
U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij.
Dit kennen – het is mij te wonderlijk, te hoog, ik kan er niet bij.
Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten?
Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar.
Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden
en Uw rechterhand mij vasthouden.
Zei ik: Ja, duisternis zal mij opslokken! – dan is de nacht een licht om mij heen.
Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als het licht.

psalm 139 vers 9 ;

Gij hebt, wijl niets Uw oog weerhoudt,
Mijn ongevormden klomp beschouwd;
Ja Gij, Wiens wijsheid nimmer faalt,
Hadt mijn geboortestond bepaald;
Eer iets van mij begon te leven,
Was alles in Uw boek geschreven.

[Bambi]

=

[Pcrtje]

Kun je netzogoed abortus plegen dus. Geen probleem, ze beseffen toch niks.

Je zegt hier heel zinnige dingen die we mee kunnen nemen in het abortus provocatustopic, maar ook hier is het wel zinnig om het te bespreken.

Wat moeten baby's en embryo's in de hemel?
Ze beseffen, noch begrijpen er iets van.
Ze kunnen niets zelfstandig...
Zitten we hier niet een beetje vreemd en menselijk beeld van de hemel te creeren?

De grote vraag is dan ook eigenlijk: heeft elk verwekt embryo reeds een volledige ziel gekregen of moet die ziel zich ontwikkelen door het leven heen? Wanneer dat tweede waar is, is deze hele discussie vrij zinloos om te voeren. Wie is bereid daarop een antwoord te geven?

Komen baby's die overlijden in de hemel?

David was in ieder geval er wel van overtuigd dat het eerste kind dat Batseba hem geboren liet worden ergens was waarvan hij wist dat hij daar ook naar toe zou gaan (zie 2 Samuel 12:23b) Ik heb overigens in een gesprek met een dominee eens geleerd dat de Joden in die tijd nog helemaal geen duidelijk besef hadden van het bestaan van een plaats waar men na de dood naar toe zou gaan.

[coby]

De grote vraag is dan ook eigenlijk: heeft elk verwekt embryo reeds een volledige ziel gekregen of moet die ziel zich ontwikkelen door het leven heen? Wanneer dat tweede waar is, is deze hele discussie vrij zinloos om te voeren. Wie is bereid daarop een antwoord te geven?

De ziel van het vlees is in het bloed (Leviticus). Vanaf 4 weken is er bloed in ieder geval, maar of er al eerder een geest is is ook nog de vraag en of het impliceert dat er eerder geen ziel is, geen idee.

[Bambi]

=

[coby]

Zodra de ziel het lichaam verlaat, ben je overleden.
We noemen het dan ook, het ontzielde lichaam.
Dus zodra het leven begint, komt de ziel erin.
Bij de bevruchting dus.

Ja dat is een goeie, anders was het dood en kon het niet groeien.

[Pcrtje]

Zodra de ziel het lichaam verlaat, ben je overleden.
Dus zodra het leven begint, komt de ziel erin.
Bij de bevruchting dus.

Ja dat is een goeie

Zo goed vind ik 'm anders niet. Ik denk dat je de zaken omdraait, Coby. Het is niet: zodra de ziel het lichaam verlaat ben je overleden, maar zodra je overlijdt verlaat de ziel het lichaam. Een subtiel verschil. En hoezo begint 'het leven' bij de bevruchting? Eicelletjes en zaadcelletjes leven toch ook?

Daarnaast, als we de zaken dan omdraaien vind ik je redenering niet echt sluitend. Als iemand overlijdt is zijn ziel eruit, dus wanneer het leven begint (in de verschijningsvorm van één cel) moet er een ziel in zijn. Het tweede deel van de stelling is geen logische conclusie op het voorgaande.

We noemen het dan ook, het ontzielde lichaam.

Die uitdrukking heeft een culturele oorsprong. Het is geen argument voor je standpunt.

anders was het dood en kon het niet groeien.

Dat lijkt me volstrekt onjuist. Je zegt nu eigenlijk dat wanneer er ergens een ziel in zit het kan groeien en anders kan het niet groeien. Wanneer we een paar celletjes uit je mondholte schrapen en kweken op een kweekglaasje groeien ze ook. Of zit er dan ook een deel van je ziel dan in die cellen?

De ziel van het vlees is in het bloed (Leviticus).

Of: de gedachte van de mensen toen was dat de ziel in het bloed zat. Ik denk niet dat jij je ziel kwijt raakt wanneer je je bloed doneert aan de bloedbank. Bovendien zou dit betekenen dat mijn moeder een ziel van een ander gekregen heeft bij haar geboorte omdat ze, omwille van haar en moeders rhesusfactors, een complete bloedtransfusie heeft ondergaan.

[Bambi]

=

[Bambi]

=

[JCA]

ons is de opdracht om anderen de hemel in te helpen! laten we dat doen.

Besef dat wedergeboorte, geloof en bekering een eenzijdig Godswerk is. Dit neemt niet weg dat de mens eenmaal verantwoording zal moeten doen hoe de mens zich tegenover de genademiddelen gehouden heeft. Maar de mens zal zichzelf nooit tot het geloof brengen, door geestelijke onmacht. De mens een gevallen Adams kind ligt verloren en als er nooit een wonder van genade gebeurt is dan zal de mens voor eeuwig verloren zijn.
De mens is moed- en vrijwillig van God afvallen, God is rechtvaardig dat Hij ieder mens verdoemt. Maar ter verheerlijking van Zijn eeuwige deugden en omdat Hij Zijn Kerk van eeuwigheid heeft liefgehad heeft hij een Kerk ter zaligheid verkoren.