Christen zijn in praktijk

[Afat82]

En hoe zit het met zoiets eenvoudigs als bijvoorbeeld een middag winkelen voor de lol? Moet je niet alle tijd die je vrij hebt besteden aan Zijn dienst en tot Zijn eer? Ik denk dat er heel veel dingen zijn die wij wel graag doen, maar die niet tot Gods eer zijn, denk maar aan sporten, het lezen van niet-christelijk getinte boeken, etc.

Niet dat ik nu zo stijf ben dat ik de hele middag met een prekenboek op schoot in een hoekje zit. Maar is het niet zo dat, als je bekeerd bent, je alles tot Gods eer wilt doen?

[lizzz]

je kunt ook dingen die (ogenschijnlijk) niet direct met God te maken hebben tot Zijn eer doen.

[Afat82]

Zoals???

[caprice]

Het is ook mogelijk om helemaal geen film te kijken. Dan wordt je ook niet met de zonden die erin bedreven worden geconfronteerd.

[lizzz]

Zoals???

niet-christelijke dingen doen met het christelijke levensmotto

[Afat82]

Het is ook mogelijk om helemaal geen film te kijken. Dan wordt je ook niet met de zonden die erin bedreven worden geconfronteerd.

En een film die heel 'netjes' is dan, bijv. een film als 'Babe' (ik weet niet of je die kent). Wat is dan het verschil tussen een boek, waarin alle seksuele lusten even uitgebreid uitgetekend worden, of een mooie film?

[Chloë]

Ha Parsifal,

goede vraag.

Je moet je, denk ik, bij 'discutabele' zaken afvragen waaróm je iets doet. Als ik een film als 'Hair' kijk, dan doe ik dat omdat ik wil weten wat mensen met een holistische wereldvisie nu zo boeit hieraan bijv. Als ik radio 538 luister doe ik dat om m'n klasgenoten beter te begrijpen. Als ik Maarten 't Hart lees, dan doe ik dat om mensen met een M-'t-H-complex te begrijpen.
Maar wees hierin dan ook eerlijk tegen jezelf: gebeurt het echt om deze redenen, of is het bedenken van deze redenen een vorm van zelfhandhaving?
Ik lees graag moderne literatuur, maar doe ik dat uit geloof? Anders is het zonde (Rom 14). Soms doe ik dat niet uit geloof, en dan is het beter het boek weg te leggen.

Titanic heb ik trouwens niet gezien. Ben de enige in Nederland zo'n beetje denk ik. *proud*

Groetjes Chloë

[Kaw]

Titanic heb ik trouwens niet gezien. Ben de enige in Nederland zo'n beetje denk ik. *proud*

Groetjes Chloë

Ik ben ook Titanicloos... Ik heb gehoort dat de pabo van de driestar vorig jaar naar Oekraine ging en dat daar Titanic gedraait werd in de bus? En dat er maar 1ntje was die daar niet mee eens was? Dat die een tijdschrift voor de tv deed toen het wel heel heftig werd? En dat toen iedereen in de lach schoot om dat "onnozele" gedrag? En dat die 1ne nou juist van de kerk kwam waarvan het niet verwacht werd?

Ik moet soms wel eens aan het verhaal van de barmhartige samaritaan denken. De meest vrome mensen doen in het verborgene de meest verschrikkelijke dingen en de meest (voor het oog) oppervlakkige mensen blijken een heel vroom hart te hebben. (En dat is ook een les voor mij!)

[joris]

En hoe zit het met zoiets eenvoudigs als bijvoorbeeld een middag winkelen voor de lol? Moet je niet alle tijd die je vrij hebt besteden aan Zijn dienst en tot Zijn eer? Ik denk dat er heel veel dingen zijn die wij wel graag doen, maar die niet tot Gods eer zijn, denk maar aan sporten, het lezen van niet-christelijk getinte boeken, etc.

Niet dat ik nu zo stijf ben dat ik de hele middag met een prekenboek op schoot in een hoekje zit. Maar is het niet zo dat, als je bekeerd bent, je alles tot Gods eer wilt doen?

ln de momenten dat het mjij lukt om geestelijk te leven voel je dat je geleefd wordt door God. En op die momenten ben ik constant met God bezig en bid ik steeds een beetje. Ook als ik in de stad loop. En als ik met vrienden uit de gemeente uit ga dan praten we over koetjes en kalfjes maar steeds een link naar onze God daarin. Op de een of andere manier gaat dat inderdaad vanzelf. Maar het is voor mij nodig dat ik daarin meegenomen wordt en dat ik daarin gestimuleerd wordt.
Maar, het geeft ook rust als je je bedenkt dat je niet dingen moet '' doen'' tot Gods eer, maar dat je LEVEN MOEt tot Gods eer. Of nog sterker: dat je je leven aan GO dmag geven zodat HIj jou als kanaal van zijn Heilige Geest kan gebruiken. Een leven van aanbidding, een biddend leven, een lofprijzend leven. Dat gaat op gegeven moment vanzelf. Niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij immers?

[Charity]

Maar is het niet zo dat, als je bekeerd bent, je alles tot Gods eer wilt doen?

Nee, ook als je bekeerd bent wil je nog niet alles tot Gods eer doen. Denk maar aan David. Die was al wel bekeerd maar ging toch nog in de zonde. Maar je voelt je beter als je dicht bij de Heer leeft, je zit lekkerder in je vel. Tenminste dat heb ik. Soms schrik ik en dan merk ik dat ik weer een heel eind van God af ben. Maar altijd houd hij je vast!

God is goed

[joris]

Maar is het niet zo dat, als je bekeerd bent, je alles tot Gods eer wilt doen?

Nee, ook als je bekeerd bent wil je nog niet alles tot Gods eer doen. Denk maar aan David. Die was al wel bekeerd maar ging toch nog in de zonde. Maar je voelt je beter als je dicht bij de Heer leeft, je zit lekkerder in je vel. Tenminste dat heb ik. Soms schrik ik en dan merk ik dat ik weer een heel eind van God af ben. Maar altijd houd hij je vast!

God is goed

het grootste verschil tussen wel en niet bekeerd is precies wat je hire schrijft lijkt mij. Een onbekeerde doet het niet zo veel als hij zondigt. Een bekeerde vind het erg en gaat na elke fout weer dichter bij God leven. Hij ziet ook eerder zijn fouten in en weet de voortekenen van een fout te herkennen op gegeven moment.
IEdere zonde wordt immers in de gedachten geboren.

[meschianza]

Ik val Chloe bij dat je je niet helemaal moet terug trekken in je eigen veilige wereld. Dat het zelfs zo erg wordt als de leraar die mijn zusje verongelijkt toesprak dat ze een vervolgpleiding op een onchristelijke grafischeschool ging doen ipv naar de refomatorische driestar meao.

Ik heb ooit een tijd gehad dat ik in de grootste dischotheken kwam, een tijd waar ik niet trots op ben. Maar heel soms kan ik die ervaring gebruiken bij een groot aantal klasgenoten. Ik besef heel diep in wat voor wereld zijn leven, hoe leeg, oppervlakkig en koud die is.
Aan de andere kant is dat geen vrijbrief om te gaan stappen in plaatsen waar Gods Geest absoluut niet kan werken.

Hoe dan ook, als je God lief hebt, is dat te merken aan je levenswandel. En daarbij sluit ik aan bij wat Joris hierboven schrijft.