Onzekerheid is vaak het gevolg van afwijzing

[Chris7]

airke,

Ik vind het jammer dat je zo geïrriteerd reageert op mijn vraag. Ik zou het prettig vinden als we deze discussie op een positieve manier kunnen voeren, dus ook als je een geheel andere mening hebt.

[Chris7]

airke,

Met de rest van je opmerkingen ben ik het geheel met je eens. Uiteraard is het je eigen keus hoe je met afwijzing omgaat.

[Chris7]

floefloe,

Ik kan mij helemaal vinden in je nieuwe formulering van mijn stelling! Ik had deze met opzet zo zwart-wit neergezet om hierop reacties uit te lokken.

[Layna]

Ik denk dat het ook te maken heeft met je identiteit in Christus. Als je weet wie je bent in Hem: een geliefde zoon/dochter, dan krijgt onzekerheid steeds minder kans, en kun je makkelijker met afwijzing omgaan.

[Saskia]

Ik snap de link tussen afwijzing/onzekerheid en de dood van Jezus niet zo... Ik denk dat het lijden van Jezus wel in meerdere topics behandeld wordt en hoort denk ik ook niet in het psychologieforum thuis. Ik geloof nl ook niet dat Hij aan afwijzing/onzekerheid is overleden.

Zeker is er wel een link tussen afwijzing en onzekerheid, die is ook makkelijk te leggen. Het rijtje dat jij noemt is, hoewel waar, erg zwart-wit en theoretisch. Het is inderdaad de kunst om goed om te gaan met een afwijzing, met degene die je afwijst, het feit waarom hij je afwijst, de manier waarop, hoe jij zelf in je vel zit enz. enz.

[Floefloe]

afwijzing-eenzaamheid-zelfmedelijden-ellendigheid-depressiviteit-wanhoop of hopeloosheid-dood of zelfmoord

Dit is een mogelijk rijtje, maar er zijn wel meer redenen om tot zelfmoord te komen. Hopelijk bedoel je hier niet mee dat ieder mens die afwijzing ondergaat een groter risico loopt om zelfmoord te plegen, want dat lijkt me een nogal vergaande conclusie. De meeste mensen leren in hun leven om te gaan met afwijzing. Dat is niet makkelijk, en gaat misschien gepaard met veel verdriet en misschien zelfs een depressie, maar veel, zo niet de meeste mensen, worden uiteindelijk stabiele persoonlijkheden.

Mbt. de discussie over Jezus, lijkt me een discussie voor in één van de Reli-fora, alhoewel ik me voor kan stellen dat mensen die erg lijden onder afwijzing zich op kunnen trekken aan het feit dat Jezus ook veel afwijzing heeft moeten ondergaan in zijn leven. Persoonlijk zou ik dan meer zien in bijvoorbeeld de afwijzing van Jezus door de Farizeeën dan concreet te verwijzen naar Zijn kruisdood, omdat dat een veel ambiguere situatie is.

[Chris7]

floefloe,

Ik ben het geheel met je eens dat er veel meer redenen voor zelfmoord zijn. En dat geldt natuurlijk ook voor het feit dat iemand, die zich weleens afgewezen heeft gevoeld, uiteindelijk zelfmoord zou plegen, want ik weet zeker dat 99,9999999999 repetent procent van diegenen zelfs nooit en te nimmer zelfs maar aan zelfmoord zullen denken. Ik denk dat ik nu wel duidelijk genoeg geweest ben hierover, lijkt mij.

Overigens is één van de definities van verlatenheid, volgens Van Dale, EENZAAMHEID. En zei Jezus niet tegen Zijn Vader: Waarom hebt Gij mij verlaten?

En floefloe, wat je schrijft over het "tussen je oren gaan zitten van afwijzing" dat wordt bij diegenen volgens mij allemaal ingegeven door de duivel en zijn demonen.

[Floefloe]

Ik dacht al dat je je rijtje niet zo bedoelde, maar voor het geval dat

Ik vind het heel gevaarlijk om tegen de mensen die een minderwaardigheidscomplex oid krijgen door eerdere afwijzing te zeggen dat dit bij de duivel vandaan komt. Een goede cognitieve-gedragstherapie kan heel veel betekenen voor zo iemand. Minderwaardigheidscomplex, weinig zelfvertrouwen etc. heeft meer te maken met niet goed werkende cognities en gedachten over jezelf dan bezetenheid.

[Riska]

Het is alleen maar goed als mensen hun kinderen prijzen als ze iets goed doen en als het niet teveel uit de hand loopt negatief gedrag negeren.

Er zijn hele volksstammen die in hun leven alleen maar te horen hebben gekregen dat ze niet deugen, dat ze het 'natúúrlijk' weer verkeerd doen etc.
En daar komt bij sommigen dan ook nog de religie bij dat de mens geneigd is tot alle kwaad en tot niets goeds in staat.

Wanneer een kind thuis gestimuleerd wordt, een veilige ondergrond krijgt, zal het volwassen geworden veel minder vatbaar zijn voor onzekerheid, voor negatieve opmerkingen.

[LeChat]

Ik denk dat onzekerheid wel voort kan komen uit afwijzing,
maar dat het ook aan jezelf ligt hoe jij ermee omgaat.

Als jij weet waar je voor staat, zal het je niet veel doen hoe een ander over je denkt.

Als je al bang bent afgewezen te worden en je krijgt die negatieve bevestiging, zal dat je onzekerheid alleen maar vergroten.

liefs,

In antwoord op de stelling van TS: eens met Dwaler! Niet elke afwijzing doet met elke persoon evenveel. Niet iedereen wordt er onzeker door, de één trekt zich bepaalde dingen nu eenmaal meer aan dan de ander...

[Chris7]

Floefloe,

Je zult mij niet horen zeggen dat iemand BEZETEN kan zijn door de duivel en zijn demonen. Dit is ook niet eens mogelijk als we Jezus als onze verlosser hebben aangenomen.

Ik ben het met je eens dat een cognitieve gedragstherapie heel goed kan zijn voor dergelijke problemen, al zal dit dan wel met het geloofsleven gecombineerd moeten worden, want anders is dit slechts de helft van de oplossing van het probleem.

[Floefloe]

K, duidelijk.

Ik vraag me dan wel af hoe het moet met niet-christelijke mensen die last hebben van deze problemen. Die hebben immers geen geloofsleven. Is bij hen alleen een therapie genoeg?

[Chris7]

floefloe,

Ik had je vraag al een beetje zien aankomen: Ik denk dat niet-christenen slechts voor een deel geholpen kunnen worden, al vraag ik mij af of ze dat zelf ook beseffen. Volgens mij kan er alleen door wat Jezus voor ons heeft gedaan aan het kruis sprake zijn van een volledig herstel. Jezus is namelijk niet alleen voor onze zonden gestorven, maar ook voor onze ziektes.

[Riska]

floefloe,

Ik had je vraag al een beetje zien aankomen: Ik denk dat niet-christenen slechts voor een deel geholpen kunnen worden, al vraag ik mij af of ze dat zelf ook beseffen. Volgens mij kan er alleen door wat Jezus voor ons heeft gedaan aan het kruis sprake zijn van een volledig herstel. Jezus is namelijk niet alleen voor onze zonden gestorven, maar ook voor onze ziektes.

Ik geloof er niks van. Teveel wordt gedacht dat mensen die niet geloven niet 100% mens zijn, als je begrijpt wat ik bedoel.
Een niet-gelovig mens kan evengoed geholpen worden en voor de volle 100% mens worden, om het met Hans Bouma te zeggen: "voluit mens"...

Iets heel anders is als een gelovig mens bij een therapeut komt die niet gelooft. Omdat geloof als een rode draad door het leven van de gelovige loopt.

[Saskia]

Eens met Riska, het zou er niet best uitzien in deze wereld als alleen gelovigen (christenen in dit geval) volledig geholpen zouden kunnen worden en voluit mens zouden kunnen zijn.
Dan zou er veel minder activiteit zijn, veel depressies of wat dan ook. Dan zouden we toch niet kunnen functioneren met z'n allen op deze aardbol?