NIET naar een bruiloft gaan

[coupe soleil]

Volgens mij vraagt niemand aan een bekende of vriend of hij/zij het er mee eens is. Dat is helemaal niet aan de orde.

[kwebbel]

Deze maand trouwt mijn zus, en ze trouwt met een ongelovige man. "Dankzij" hem is ze van het geloof afgestapt en is dus nooit meer in de kerk geweest, behalve bij onze trouwdag en een doopdienst. Dit vind ik erg. Het is mijn zus en ik hou van haar maar ik heb er wel gemengde gevoelens bij. Ze heeft het geloof als een bom laten vallen.

[Lalage]

Waarom niet? Toen ik ging trouwen kwamen ze ook naar mijn bruiloft en naar mijn trouwdienst, ook al hebben ze niks met mijn religie.

Kijk daar ben ik het helemaal mee eens, ik vond het geweldig dat zoveel mensen naar onze trouwdienst kwamen, ook al zijn ze helemaal niet gelovig.

[verwonderde vrouw]

Er zijn heel weinig bruiloften waar ik niet heen gegaan ben. Mijn beste vriendin is zeer 'orthodox' RK (term is zaterdag uitgevonden ), dit betekent dat zij dus ook een mis had etc. Ik ben er wel bij, maar heb idd geen deel genomen aan de eucharistie. Verder ga ik graag naar een bruiloft waar zij er anders over denken. De andere kant is nl ook dat mijn vriendin bij mijn belijdenisdienst kwam.... Dan mag ze ook een keer bij ons in de kerk zitten.

het enige waar wel moeite (bij ons thuis) mee was, was toen mijn vader gevraagd werd om getuige te zijn bij een homo-huwelijk. Hij wilde nog wel naar het huwelijk gaan, maar om dan ook als getuige daarbij te zijn, dat ging toch wel heel ver. Uiteindelijk is de bruiloft niet doorgegaan, maar daar zou ik mijzelf ook voor kunnen stellen dat ik er moeite mee zou hebben.

Ik geloof dat wij juist moeten laten zien dat we iedereen respecteren. Wel ben ik overigens een keer eerder van een bruiloft vertrokken, ivm met de invulling van de receptie. Maar ook daar gold dat het voor mij niet hoefde, alleen de ouders van de bruidegom vertrokken en het was voor mij meer supporting van de ouders dan afvallen van het bruidspaar (ging overigens alleen om het laatste uur van een 4 uur durende receptie )

[kirsten]

Ik ben wel eens niet gegaan ja. Dat kwam omdat ik niet achter de relatie stond, maar nog veel meer omdat deze 'vriendin' mij nog al gekwetst had. Het was moeilijker om er heen te gaan en dus heb ik samen met anderen besloten om niet te gaan. Achteraf wel gewoon uitgelegd waarom ik niet ben gekomen. Nu kunnen we gelukkig wel weer door één deur.

[Invincible]

heb ook ooit een bruiloft geskipt. ik was door de bruidegom de hele dag uitgenodigd terwijl een andere vriend van me alleen op de receptie mocht komen. dat terwijl we al jaren een '''hecht''' 3-tal vormden. om kort te zijn: we waren not amused en zijn uiteindelijk helemaal niet gegaan

vriendschappen komen en gaan, life sux af en toe

[Gerdien B.]

Dat is dan wel krom

[essieee]

Ik kan zelf niet naar de trouwerij van twee vrienden omdat ik het tegenover de Heere niet kan verantwoorden....
Het doet zeer om op die momenten hun'los' te moeten laten!

[Harm-J]

Ik kan zelf niet naar de trouwerij van twee vrienden omdat ik het tegenover de Heere niet kan verantwoorden....
Het doet zeer om op die momenten hun'los' te moeten laten!

Ok, ik kan je redelijk volgen denk ik? Wat ik niet kan volgen waar jij tegen de Heere in gaat als jij wel gaat? De heere ziet toch in jouw hart dat jij niet achter het soort van huwelijk staat, maar dat jij er wel heen zou kunnen gaan uit liefde voor jouw naasten (vrienden)(het grootte gebod) Of zit het probleem er misschien in dat jij moeite hebt met de mensen, die eens zouden kunnen denken, dat als jij daar wel aanwezig bent, met huwelijk instemt.

Nog los van het alles, ik ga er vanuit dat die vrienden wel weten dat jij niet achter hun huwelijk kan staan vanuit jou persoonlijk geloof, toch kunnen die vrienden daar blijkbaar overheen stappen en willen ze jou toch graag op hun dag erbij hebben...

[HansenMirjam]

Ik maak het helaas regelmatig mee dat (mijn eigen) ouders niet naar de bruiloft van hun zoon of dochter gaan.
Ach...lang verhaal.

Zelf twijfel ik nu erg over de bruiloft van mijn zusje, niet dat ik niet van haar houd, of haar aanstaande niet mag ofzo, helemaal niet zelfs, maar ze heeft mijn broers niet uitgenodigd en mijn jongste zusje niet.
Aangezien het contact met mijn broers en jongste zusje beter is dan met het zusje dat gaat trouwen...
Ik weet niet of ik het tegenover mijn broers kan maken om dan toch te gaan. Waarschijnlijk zal ik me ook niet zo happy voelen om de hele dag in de nabijheid van mijn ouders te verkeren...

Ik lig er regelmatig over wakker, iemand een tip/advies?

[Lalage]

Wat vinden je broers en zusje ervan? Vraag het rechtstreeks en dan hoor je het wel. Verder: heb je het voor je zus over om die dag door te brengen met je ouders in het vizier? Hoe belangrijk denk je dat het voor haar is dat jij er bent?

[Saskia]

Sjoh Mirjam, tips heb ik niet, maar het lijkt me een heel moeilijke situatie voor je... Sterkte!

[pol]

Heb ook wel eens geweigerd. Dat was bij een gescheiden man die ik goed kon en vreemd ging met elke vrouw die hij zowat tegenkwam. Een massa-versierder. Op een gegeven moment had hij een 30 jaar jongere buitenlandse vrouw aan de haak geslagen en na 3 maanden wilden ze gaan trouwen en vroegen of ik heel de dag meeging.
Ik heb gewoon gezegd dat ik NIET meeging omdat zon trouwerij voor hem toch niks was, want hij had nog nooit van het woordje trouw gehoord. En daar hoef ik niet bij te zijn, bij die schijnheilige vertoning. Hij vond die verklaring heel aannemelijk en we hebben er nooit ruzie om gehad.

[essieee]

Ik kan zelf niet naar de trouwerij van twee vrienden omdat ik het tegenover de Heere niet kan verantwoorden....
Het doet zeer om op die momenten hun'los' te moeten laten!

Ok, ik kan je redelijk volgen denk ik? Wat ik niet kan volgen waar jij tegen de Heere in gaat als jij wel gaat? De heere ziet toch in jouw hart dat jij niet achter het soort van huwelijk staat, maar dat jij er wel heen zou kunnen gaan uit liefde voor jouw naasten (vrienden)(het grootte gebod) Of zit het probleem er misschien in dat jij moeite hebt met de mensen, die eens zouden kunnen denken, dat als jij daar wel aanwezig bent, met huwelijk instemt.

Nog los van het alles, ik ga er vanuit dat die vrienden wel weten dat jij niet achter hun huwelijk kan staan vanuit jou persoonlijk geloof, toch kunnen die vrienden daar blijkbaar overheen stappen en willen ze jou toch graag op hun dag erbij hebben...

Voor mij is het ook; wanneer ik ga stem ik er mee in; ik vier immers het feest mee! Het boeit me niet wat anderen er eventueel van zouden kunnen vinden; ik ervaar het als een zaak tussen de Heere en mij...

Maar moeilijk is het wel, je weet dat je er andere pijn mee doet!

[tante-tortel]

Ik zou ook niet naar een "huwelijk" gaan van twee mensen van hetzelfde geslacht. Ongeacht of het mijn kind zou zijn of goede vrienden.
Ik kan me daar niet vertonen omdat ik geloof dat ze daarmee recht tegen Gods wil in gaan. Daar zou ik zeker met ze over spreken. En dan niet gaan. Ik erken ook zo een "huwelijk" niet.
Ik zou het niet kunnen aanzien hoe ze daarmee God verdriet doen.
En zichzelf.