Kinderen opvoeden

[Anne 80]

een voorbeeldje over andermans kinderen:
Ik lag op mijn kraambed, maandagavond. er kwam een gezin met 2 kleine kinderen op bezoek, die ontzettend moe waren. Gelukkig waren ze wel zo slim om de druktemaker naar beneden te brengen met iemand erbij. Daar heeft oma van dat kindje haar in ONZE box gezet voor Sarah. En een beschuitje met muisjes laten eten Dat meisje was anderhalf jaar oud!!!! Je kunt ongeveer nadenken hoe het eruit zag. Onze schone box, Sarah 5 dagen oud dus nog amper in de box gelegen helemaal vies, onder de muisjes en boter!!!!
Manlief durfde er niks van te zeggen, kraamverzorgster was er niet meer. Ik was ontzettend kwaad toen ik het zag, maar mocht eigenlijk mn bed niet uit. Heb het dus samen met vlieger schoon gemaakt, woest!! Vond het gewoon vernieling van andermans spullen, alles was vies! Wij trots op onze nieuwe spulletjes en een ander laat zn kind erin beschuit eten. Toen heb ik besloten, merk ik dat andermans kinderen mijn huis vies maken of kapot, horen ze het van me! Ik had pas nichtjes op bezoek die met schoenen op mijn bank zaten, ik hoorde ze 'schrapen' en zie: als je op de bank wil moeten je schoenen uit! ik verwacht dat andere mij ook wijzen op mijn 'fouten' bij andere in huis. Vind het echt niet normaal dat moeders hun kinderen alles laten doen bij een ander. Ook mijn broertje krijgt regelmatig op zn kop van ons, ook al zit mn moeder er bij! Het is tenslotte ons huis en ik ben zo geworden, hou je je niet aan onze regels dan kom je maar niet meer, sorry
Maar onze regels zijn niet strak ofzo hoor

Ik kan me precies voorstellen hoe dat voelt met je nieuwe spullen!
Heb bij mijn vriendin ook dingen gezien die me deden huiveren toen ze in het kraambed lag. De vader zat er bij en deed niks.
Je hebt het over met de schoenen op de bank.
Bij mij komt iemand die wil dat de kinderen de schoenen aanhouden omdat wij een houten vloer hebben en de sokken anders zo slijten
Tja als ze dat zo tegen die kids zegt durf ik echt niet te zeggen dat ze ze uit moeten doen.

[MissF]

Ik vind het heerlijk als er kinderen over de vloer komen. Op zolder is er speciaal voor alle kids een kamer met een grote inbouwkast met kinderboeken, poppen, barbies, autootjes, mecano enzo.

Mijn nichtjes en neefjes spelen daar prima mee. Ik vond het ook niet erg dat toen ze voor het eerst ons net ingerichte huis kwamen bekijken, ze met zn allen op het bed stonden te springen. Logisch toch, dat je dat als kind doet, het bed is gewoon ook lekker zacht

Maar toen er pas een kind was, dat aan mijn pianolampje ging hangen, mijn vaas om wilde gooien, toen vond ik het minder leuk. Al maakte ik er nog niet zo'n probleem van, mn man vind dat vreselijk.

Er komt ook wel eens een vriendin en vriend met hun dochtertje langs, en die zijn zo oplettend, dat het kind niet eens een koekje of snoepje mag, want oh, stel dat ze het laat vallen op de grond. Nou, dat hoeft van mij echt niet. Dan maak ik het kleed of de bank wel een extra keertje schoon hoor.

Gelukkig heb ik nog niet echt meegemaakt dat andere mensen mijn spullen misbruiken of het echt een bende is geworden door kinderen, volgens mij vind ik het dan ook niet leuk meer.

[sela]

met speelgoed dabbert m'n dochtertje de kamer rond en test uit welk geluid het op het raam maakt. of op de tafel [met name als het knarst en piept]. als ze wat te eten krijgt gaat dat vrij ongecoordineerd en in een pakje drinken knijpt ze als ze de kans krijgt. ze klimt in de vensterbank, speelt met grond van bloempotten, drukt op alle knopjes die ze tegenkomt.. 'k zou jullie denk ik allemaal tot waanzin drijven als ik met m'n dochtertje op bezoek zou komen.

[Juultje77]

Inderdaad

[Liarose]

met speelgoed dabbert m'n dochtertje de kamer rond en test uit welk geluid het op het raam maakt. of op de tafel [met name als het knarst en piept]. als ze wat te eten krijgt gaat dat vrij ongecoordineerd en in een pakje drinken knijpt ze als ze de kans krijgt. ze klimt in de vensterbank, speelt met grond van bloempotten, drukt op alle knopjes die ze tegenkomt.. 'k zou jullie denk ik allemaal tot waanzin drijven als ik met m'n dochtertje op bezoek zou komen.

Om eerlijk te gaan: ik geloof het wel ja! Maar hoe komt het dat je dochter dat doet?

[Anne 80]

Ik vind het heerlijk als er kinderen over de vloer komen. Op zolder is er speciaal voor alle kids een kamer met een grote inbouwkast met kinderboeken, poppen, barbies, autootjes, mecano enzo.

Mijn nichtjes en neefjes spelen daar prima mee. Ik vond het ook niet erg dat toen ze voor het eerst ons net ingerichte huis kwamen bekijken, ze met zn allen op het bed stonden te springen. Logisch toch, dat je dat als kind doet, het bed is gewoon ook lekker zacht

Maar toen er pas een kind was, dat aan mijn pianolampje ging hangen, mijn vaas om wilde gooien, toen vond ik het minder leuk. Al maakte ik er nog niet zo'n probleem van, mn man vind dat vreselijk.

Er komt ook wel eens een vriendin en vriend met hun dochtertje langs, en die zijn zo oplettend, dat het kind niet eens een koekje of snoepje mag, want oh, stel dat ze het laat vallen op de grond. Nou, dat hoeft van mij echt niet. Dan maak ik het kleed of de bank wel een extra keertje schoon hoor.

Gelukkig heb ik nog niet echt meegemaakt dat andere mensen mijn spullen misbruiken of het echt een bende is geworden door kinderen, volgens mij vind ik het dan ook niet leuk meer.

Ik vind het ook leuk als ze komen hoor!
maar het zijn geen nichtjes en neefjes. Die roep je toch wat vaker tot de orde.
En als ze er een bende van maken maakt het me ook niet uit. Vieze ramen ook niet. Wij hebben ramen tot op de grond in de kamer en buiten loopt ons konijn. Dus ik heb ook vaak vingers op de ramen. Nou dan zeem ik ze gewoon weer eens.
maar met vieze schoenen en drinken op onze stoffen bank krijg je echt vlekken die er niet uit gaan.
Wij hebben nog geen kinderen en zijn zuinig op onze spullen. Alles wat bij ons in huis tot nu toe beschadigt is komt door kinderen van een ander. Niet dat het ernstige beschadigingen zijn maar toch..
Mijn man zit ook met kromme tenen als ze met koekhanden aan de egaal creme spachtelputzmuur zitten...

[sela]

met speelgoed dabbert m'n dochtertje de kamer rond en test uit welk geluid het op het raam maakt. of op de tafel [met name als het knarst en piept]. als ze wat te eten krijgt gaat dat vrij ongecoordineerd en in een pakje drinken knijpt ze als ze de kans krijgt. ze klimt in de vensterbank, speelt met grond van bloempotten, drukt op alle knopjes die ze tegenkomt.. 'k zou jullie denk ik allemaal tot waanzin drijven als ik met m'n dochtertje op bezoek zou komen.

Om eerlijk te gaan: ik geloof het wel ja! Maar hoe komt het dat je dochter dat doet?

het wordt een ander verhaal als ik haar toespreek. uiteraard komt ze dan keurig naast me het bezoek uitzitten zonder zich te verroeren.

[Anne 80]

met speelgoed dabbert m'n dochtertje de kamer rond en test uit welk geluid het op het raam maakt. of op de tafel [met name als het knarst en piept]. als ze wat te eten krijgt gaat dat vrij ongecoordineerd en in een pakje drinken knijpt ze als ze de kans krijgt. ze klimt in de vensterbank, speelt met grond van bloempotten, drukt op alle knopjes die ze tegenkomt.. 'k zou jullie denk ik allemaal tot waanzin drijven als ik met m'n dochtertje op bezoek zou komen.

Om eerlijk te gaan: ik geloof het wel ja! Maar hoe komt het dat je dochter dat doet?

En als je haar helpt met drinken? Zachte speelgoedjes geven. enz.
En ze moet toch gewoon luisteren?
Hoe oud is ze?

[Liarose]

met speelgoed dabbert m'n dochtertje de kamer rond en test uit welk geluid het op het raam maakt. of op de tafel [met name als het knarst en piept]. als ze wat te eten krijgt gaat dat vrij ongecoordineerd en in een pakje drinken knijpt ze als ze de kans krijgt. ze klimt in de vensterbank, speelt met grond van bloempotten, drukt op alle knopjes die ze tegenkomt.. 'k zou jullie denk ik allemaal tot waanzin drijven als ik met m'n dochtertje op bezoek zou komen.

Om eerlijk te gaan: ik geloof het wel ja! Maar hoe komt het dat je dochter dat doet?

het wordt een ander verhaal als ik haar toespreek. uiteraard komt ze dan keurig naast me het bezoek uitzitten zonder zich te verroeren.

Ghehe, dat meen je niet? Dat is dan weer het andere uiterste. Ik vind het heerlijk als kinderen lekker rondrennen en klieren. Voor mij ligt de grens bij dingen vernielen of zo vies maken dat het echt absurd is. Kinderen blijven kinderen en hoeven niet in een keurslijf toch?

[*Annet*]

met speelgoed dabbert m'n dochtertje de kamer rond en test uit welk geluid het op het raam maakt. of op de tafel [met name als het knarst en piept]. als ze wat te eten krijgt gaat dat vrij ongecoordineerd en in een pakje drinken knijpt ze als ze de kans krijgt. ze klimt in de vensterbank, speelt met grond van bloempotten, drukt op alle knopjes die ze tegenkomt.. 'k zou jullie denk ik allemaal tot waanzin drijven als ik met m'n dochtertje op bezoek zou komen.

Jij bent van: onderzoekt alle dingen??

Caroline moet ivm haar voetafwijking zoveel mogelijk haar schoenen aanhouden, dat vind ik ook wel eens lastig. Ze is nogal klimmerig en klauterig. Als ze op de sokken zou lopen vind ik het minder ernstig als ze op de bank klimt als met de schoenen aan.

Waar ik eerst woonde is het de gewoonte dat een ieder bij de deur zijn schoenen uit doet, tot de kerkenraad aan toe die op huisbezoek kwam. Ik raad u aan: ga in werkendam wonen wie niet tegen schoenen in huis kan.

[MissF]

Volgens mij is je eigen kind iets totaal anders.
Ik weet nog dat mijn ouders een stoffen bank hadden gekocht. Het ding was na een half jaar weer afgeschreven, dat gaat gewoon niet met kinderen.
Sindsdien kopen ze alleen leren banken 'tot ze uit de kleinkinderen zijn', zegt ze.
Volgens mij ben ik met eigen kinderen wel heel makkelijk. Dat ben ik nu al best wel met andere kids. Al is ze manieren bijbrengen wel goed, ik zou het echt niet erg vinden als er steeds plakhandjes op de ramen komen omdat het kind papa uit wil zwaaien ofzoiets. Of dat er plaksnoepjes op de grond liggen. Het zijn toch je eigen kinderen, en dat gebeurt nu eenmaal. Zelfs al zouden mn meubels beschadigen zou ik het nog niet echty erg vinden. Lang leve tweedehandsmeubelen die zo opnieuw in de verf zitten

[*Annet*]

wij nemen ook wel de kinderstoel mee als we naar oma gaan ofzo, kunnen ze niet aan al die popjes en allerlei stof vretende prulletjes zitten.

[Liarose]

Of dat er plaksnoepjes op de grond liggen. Het zijn toch je eigen kinderen, en dat gebeurt nu eenmaal.

Dat gebeurt nou eenmaal?! Volgens mij gaat dat niet vanzelf. Je kan je kinderen echt wel leren dat als je iets eet en/of drinkt je dan gaat zitten. Volwassenen op de bank of op een stoel, kinderen op een eigen stoeltje of op hun knietjes aan de tafel. Ik heb het altijd heel normaal gevonden dat er bepaalde momenten zijn op een dag waarop je wat drinkt met iets erbij, of eet. Dat voorkomt dat kinderen al spelend knoeien en kwijlen met hun snoep.

[Anne 80]

m

Waar ik eerst woonde is het de gewoonte dat een ieder bij de deur zijn schoenen uit doet, tot de kerkenraad aan toe die op huisbezoek kwam. Ik raad u aan: ga in werkendam wonen wie niet tegen schoenen in huis kan.

Ik zal het er eens met mn man over hebben haha! We hebben er wel eens discussies over.
Hij vindt het raar als je met schoen aan binnen loopt. Vooral op vloerbedekking. Je doet toch niet voor niks buiten schoenen aan. om je voeten te bschermen tegen viezigheid en nattigheid.het is natuurlijk maar net wat je thuis gewend bent.

[Anne 80]

Of dat er plaksnoepjes op de grond liggen. Het zijn toch je eigen kinderen, en dat gebeurt nu eenmaal.

Dat gebeurt nou eenmaal?! Volgens mij gaat dat niet vanzelf. Je kan je kinderen echt wel leren dat als je iets eet en/of drinkt je dan gaat zitten. Volwassenen op de bank of op een stoel, kinderen op een eigen stoeltje of op hun knietjes aan de tafel. Ik heb het altijd heel normaal gevonden dat er bepaalde momenten zijn op een dag waarop je wat drinkt met iets erbij, of eet. Dat voorkomt dat kinderen al spelend knoeien en kwijlen met hun snoep.

Helemaal mee eens!
Wij waren vroeger zo blij als we een koekje of snoepje kregen dat we het gelijk opaten. Netjes op ons eigen stoeltje bij de tafel. We hadden het hart niet om er mee te zitten rommelen. Vonden we ook jammer van het koekje of snoepje. Tegenwoordig zitten de kinderen er zo mee te knoeien!