Riska schreef:Ja, dat staat er inderdaad. Maar Hij heeft er weet van dat er soms zoveel pijn is, dat je er niet toe komt.
Wanneer een mens een ander mens zo beschadigt dat hij er levenslang de gevolgen van ondervindt, dan ligt de zaak genuanceerder.
God stelt ons geen eisen die wij absoluut niet kunnen volbrengen.
En er zijn dingen die het menselijk vermogen te boven gaan.
Hij is dan in de worsteling aanwezig en misschien, heel miscchien komt zo iemand er uiteindelijk toe toch los te laten - is gelijk aan vergeven.
Dat is wat anders dan dat je zegt: het moet niet van God.
Want daarover is de Bijbel duidelijk.
Dat het moeilijk kan zijn in veel gevallen, is waar, maar het vergeven van de ander is wel degelijk een moeten.
Al is het maar voor je zelf.
Zolang als de haat je hart vult kan er geen liefde wonen.
En die haat komt van de satan. Die neemt dan bezit van je hart.
Ik zeg dit dan ook niet zomaar.
Wij hebben een zoon met veel moeite hierover.
We zien zijn worsteling en zijn verdriet.
Maar toch houden wij hem voor dat vergeven de enige mogelijkheid is om het een plaats te kunnen geven in je leven.
We zeggen nooit dat hij het maar moet vergeten, dat zal onmogelijk zijn.
Maar in God mag je de ander vergeven en het aan Hem overlaten om te oordelen of veroordelen. Wat dan ook.
Pas daarna kun je gaan genezen.
